คือ ...
ฉันชอบผู้ชายคนหนึ่งมา4ปีแล้วค่ะ เขาเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน ตอนนั้นฉันอยู่ม.1ค่ะ เขาอยู่ ป.6 ตอนเย็นเขาจะชอบมาเตะบอลที่สนามแล้วฉันกับเพื่อนๆก็จะชอบเดินผ่านเป็นประจำ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูง ขาว ตี๋ แถมยังเล่นกีฬาด้วย (เป็นนักเทควันโดด้วยค่ะ) เขาฮอตมากค่ะ ในช่วงนั้น แต่ใครจะไปคิดว่าฉันจะชอบเขามานานขนาดนี้ ช่วงประมาณฉันอยู่ ม.3 เขามีแฟนค่ะ เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน ฉันเริ่มตัดใจตั้งแต่ตอนนั้น พอขึ้นม.4 ที่โรงเรียนจัดคอนเสิร์ตขนาดย่อม ช่วงแรกๆคนแน่นโรงอาหารเลยค่ะ ฉันนั่งโต๊ะหน้าๆเกือบติดเวที ส่วนเขานั่งหลังโต๊ะฉันไปประมาณ 2-3โต๊ะค่ะ มีอยู่ช่วงหนึ่งฉันหันหลังกลับไป ดันเจอสายตาของเขามองมาทางนี้พอดีเป็นช่องโหว่ที่ไม่มีคนบังเลยค่ะ หัวใจเจ้ากรรมดันแป๊บขึ้นมาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตมันทำให้ความรู้สึกตลอด 3 ปีตั้งแต่ม.1-ม.3 หวนกลับมา ใจเต้นแรง หน้าแดง จิตใจไม่อยู่กลับเนื้อกลับตัว เพื่อนที่อยู่ข้างๆถามว่าเป็นไร เพื่อนมันก็คงรู้ว่าฉันชอบน้องเค้ามานานแล้ว มันเลยไม่ถามอะไรต่อ ฉันพยายามทำใจไม่ให้ชอบแต่เหมือนพรหมลิขิตอะไรสักอย่างทำให้ฉันกลับมาชอบเขาอีกครั้ง ฉันกลับมาส่องเฟสเขาอีกครั้ง แอบมองอีกครั้ง แอบยิ้มคนเดียวอีกครั้ง แอบตามเขาอีกครั้ง ทำเหมือนที่ตลอด 3 ปี ทำมาตลอด จนวันหนึ่ง.. เขาเลิกกับแฟนเขาค่ะ เลิกกันแบบจบไม่ดีด้วย เขาโสด ฉันเลยตัดสินใจแอดเฟสไป (ตอนส่อง ส่องทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟส) แอดไปหลายรอบมากค่ะ กว่าเขาจะรับแอด เพื่อนร่วมห้องฉันคนหนึ่งรู้จักกับเขา ฉันเลยตัดสินใจบอกเพื่อนฉันไปว่าฉันชอบเขา ฉันไม่คิดว่าการที่ฉันบอกเพื่อนไปแบบนั้นกลายเป็นว่ารู้กันเกือบทั้งสายชั้นค่ะ -_-; ข่าวก็เริ่มดังไปใหญ่ ฉันดันไปรู้อะไรมาว่าเพื่อนร่วมห้องอีกคนก็ชอบเขาเหมือนกัน ด้วยความปรารถนาดีจากเพื่อนฉันทั้งๆที่มันยังนอนอยู่โรงพยาบาลรู้ว่าเพื่อนร่วมห้องอีกคนก็ชอบเขา เลยตั้งกลุ่มในเฟสค่ะ เอาฉันเข้ากลุ่ม เอาน้องเขาเข้ากลุ่ม พร้อมทั้งบอกเสร็จสับ ว่าฉันชอบน้องเขามานานแล้ว อยากจะขอเป็นแฟน ทั้งๆที่ฉันยังไม่คิดถึงเรื่องเป็นแฟนเลยค่ะ ฉันไม่รู้ว่ามันผิดที่เพื่อนฉันบอกว่าจะไปขอน้องเขาเป็นแฟนหรืออะไร น้องเขาไม่คุยกับฉันค่ะ เพื่อนฉันบอกให้ทักเฟสฉันไปหน่อย น้องเขาตอบมาว่า "เอ้า" ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าน้องเขาต้องการให้ฉันทักไปหรืออะไร แต่เมื่อหลายวันมานี้เพื่อนผู้ชายทักไปถามเขาว่า คิดยังไงกับฉัน เขาตอบมาว่า "เฉยๆ555555" ฉันเฟลหลายวันมากค่ะ ไม่ได้อกหักแต่ก็เหมือนอกหักค่ะ เดินมาโรงเรียนแทบจะไม่มีแรง ตาบวม เพื่อนๆต่างก็เข้ามาปลอบเพราะรู้ว่าเรื่องอะไร ปกติฉันเป็นคนบ้าๆบอๆค่ะ เป็นคนชอบเล่นมุกแป้ก เรียนก็ไม่เรียน คุยได้ทั้งวัน กวนคนอื่นที่เค้าเรียนกัน เป็นคนเฮฮา ไม่สนใจในชีวิตโสดค่ะ เพื่อนหลายคนก็ถามว่าอยู่มาได้ไงตั้ง 16 ปี ทั้งๆที่ไม่มีแฟน ไม่หาแฟนด้วยค่ะ เพราะฉันเชื่อในพรหมลิขิตค่ะ ว่าสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกับเขา ถึงจะเหงาบ้างก็ตาม .... ใครจะไปรู้ว่าการที่ฉันไปบอกชอบเขานั้น(ถึงจะให้เพื่อนบอกก็ตาม) มันจะทำให้ฉันไม่กล้าสู้หน้าเขา หลบเขาตลอด แถมยังผอมเพราะมัวแต่คิดเรื่องเขา มีวันหนึ่งฉันเดินลงบรรไดจะกลับบ้านไปกลับเพื่อนกระเทย เจอเขาค่ะ ยืนอยู่ชั้น3 รอเพื่อนที่จะไปซ้อมเทควันโดด้วยกัน น้องเขาทักเพื่อนฉันว่า " พี่... เรียนรด.ด้วยหรอ " ตอนนั้นฉันตัวสั่นมากค่ะ ไม่กล้าสบตา แล้วเหมือนเขาจะมองมาที่ฉันด้วยค่ะ ฉันรีบเดินลงบรรไดมาพร้อมกับจิกขาเพื่อนกระเทยที่มันเฟรนลี่คุยกับคนอื่นไปทั่ว มันร้องเสียงดัง แล้วพูดว่า "อี ... อย่าจับขากู กูเจ็บขา " น้องเขาก็หันมามองค่ะ และเมื่อวานนี้เองค่ะ เป็นวันที่โรงเรียนจัดงานวันแม่ อาจารย์ให้พวกรด.มาช่วยงานแสดงละครที่เต้นท์ (ฉันเป็น รด. ค่ะ) ออดดังให้เด็กม.ต้น ขึ้นห้องเรียนแล้วแดดร้อนน้องเขาเลยเดินเข้ามายืนในเต้นท์ที่แสดงละคร อิเพื่อนกระเทยเลยพูดให้ฉันได้ยิน(เสียงดังมากค่ะ) ว่า "อ้าว น้อง... ม.3 นิ มาทำไรหรอ" น้องเลยตอบว่า "ร้อน" มันพอดีกับที่ฉันถือกล้องอยู่ด้วย อิเพื่อนๆในเต้นท์เลยบอกให้ฉันไปถ่ายรูปกับน้องเขา แต่ปฏิกิริยาตอบรับของน้องเขาคือ นิ่ง ค่ะ แต่เอาจริงๆฉันก็ไม่กล้าไปถ่ายด้วยหรอกค่ะ เพื่อนๆในเต้นท์ก็แซวกันใหญ่แต่น้องเขาก็นิ่งค่ะ
- ฉันจึงอยากถามว่า ทำยังไงให้น้องเขาสนใจค่ะ
- เหมือนน้องเขายังไม่ลืมแฟนเก่าค่ะ
- ฉันก็ไม่ใช่คนที่สวยอะไร ไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่ใช่คนดัง
- แต่กลับกัน น้องเขาทั้งหล่อ ดัง เล่นกีฬา ทั้ง ฟุตบอล เทควันโด
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ เล่างงๆหน่อยอย่าว่ากันนะค่ะ แต่อยากบอกว่า ตอนนี้เฟลมากค่ะ ตั้งปนิทานกับตัวเองว่าจะทำให้เขาสนใจในตัวฉันให้ได้ค่ะ
ทำยังไง ให้ผู้ชายที่เราชอบ สนใจในตัวเราค่ะ
ฉันชอบผู้ชายคนหนึ่งมา4ปีแล้วค่ะ เขาเป็นรุ่นน้องที่โรงเรียน ตอนนั้นฉันอยู่ม.1ค่ะ เขาอยู่ ป.6 ตอนเย็นเขาจะชอบมาเตะบอลที่สนามแล้วฉันกับเพื่อนๆก็จะชอบเดินผ่านเป็นประจำ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูง ขาว ตี๋ แถมยังเล่นกีฬาด้วย (เป็นนักเทควันโดด้วยค่ะ) เขาฮอตมากค่ะ ในช่วงนั้น แต่ใครจะไปคิดว่าฉันจะชอบเขามานานขนาดนี้ ช่วงประมาณฉันอยู่ ม.3 เขามีแฟนค่ะ เป็นเพื่อนร่วมห้องกัน ฉันเริ่มตัดใจตั้งแต่ตอนนั้น พอขึ้นม.4 ที่โรงเรียนจัดคอนเสิร์ตขนาดย่อม ช่วงแรกๆคนแน่นโรงอาหารเลยค่ะ ฉันนั่งโต๊ะหน้าๆเกือบติดเวที ส่วนเขานั่งหลังโต๊ะฉันไปประมาณ 2-3โต๊ะค่ะ มีอยู่ช่วงหนึ่งฉันหันหลังกลับไป ดันเจอสายตาของเขามองมาทางนี้พอดีเป็นช่องโหว่ที่ไม่มีคนบังเลยค่ะ หัวใจเจ้ากรรมดันแป๊บขึ้นมาเหมือนถูกไฟฟ้าช็อตมันทำให้ความรู้สึกตลอด 3 ปีตั้งแต่ม.1-ม.3 หวนกลับมา ใจเต้นแรง หน้าแดง จิตใจไม่อยู่กลับเนื้อกลับตัว เพื่อนที่อยู่ข้างๆถามว่าเป็นไร เพื่อนมันก็คงรู้ว่าฉันชอบน้องเค้ามานานแล้ว มันเลยไม่ถามอะไรต่อ ฉันพยายามทำใจไม่ให้ชอบแต่เหมือนพรหมลิขิตอะไรสักอย่างทำให้ฉันกลับมาชอบเขาอีกครั้ง ฉันกลับมาส่องเฟสเขาอีกครั้ง แอบมองอีกครั้ง แอบยิ้มคนเดียวอีกครั้ง แอบตามเขาอีกครั้ง ทำเหมือนที่ตลอด 3 ปี ทำมาตลอด จนวันหนึ่ง.. เขาเลิกกับแฟนเขาค่ะ เลิกกันแบบจบไม่ดีด้วย เขาโสด ฉันเลยตัดสินใจแอดเฟสไป (ตอนส่อง ส่องทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นเพื่อนกันในเฟส) แอดไปหลายรอบมากค่ะ กว่าเขาจะรับแอด เพื่อนร่วมห้องฉันคนหนึ่งรู้จักกับเขา ฉันเลยตัดสินใจบอกเพื่อนฉันไปว่าฉันชอบเขา ฉันไม่คิดว่าการที่ฉันบอกเพื่อนไปแบบนั้นกลายเป็นว่ารู้กันเกือบทั้งสายชั้นค่ะ -_-; ข่าวก็เริ่มดังไปใหญ่ ฉันดันไปรู้อะไรมาว่าเพื่อนร่วมห้องอีกคนก็ชอบเขาเหมือนกัน ด้วยความปรารถนาดีจากเพื่อนฉันทั้งๆที่มันยังนอนอยู่โรงพยาบาลรู้ว่าเพื่อนร่วมห้องอีกคนก็ชอบเขา เลยตั้งกลุ่มในเฟสค่ะ เอาฉันเข้ากลุ่ม เอาน้องเขาเข้ากลุ่ม พร้อมทั้งบอกเสร็จสับ ว่าฉันชอบน้องเขามานานแล้ว อยากจะขอเป็นแฟน ทั้งๆที่ฉันยังไม่คิดถึงเรื่องเป็นแฟนเลยค่ะ ฉันไม่รู้ว่ามันผิดที่เพื่อนฉันบอกว่าจะไปขอน้องเขาเป็นแฟนหรืออะไร น้องเขาไม่คุยกับฉันค่ะ เพื่อนฉันบอกให้ทักเฟสฉันไปหน่อย น้องเขาตอบมาว่า "เอ้า" ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าน้องเขาต้องการให้ฉันทักไปหรืออะไร แต่เมื่อหลายวันมานี้เพื่อนผู้ชายทักไปถามเขาว่า คิดยังไงกับฉัน เขาตอบมาว่า "เฉยๆ555555" ฉันเฟลหลายวันมากค่ะ ไม่ได้อกหักแต่ก็เหมือนอกหักค่ะ เดินมาโรงเรียนแทบจะไม่มีแรง ตาบวม เพื่อนๆต่างก็เข้ามาปลอบเพราะรู้ว่าเรื่องอะไร ปกติฉันเป็นคนบ้าๆบอๆค่ะ เป็นคนชอบเล่นมุกแป้ก เรียนก็ไม่เรียน คุยได้ทั้งวัน กวนคนอื่นที่เค้าเรียนกัน เป็นคนเฮฮา ไม่สนใจในชีวิตโสดค่ะ เพื่อนหลายคนก็ถามว่าอยู่มาได้ไงตั้ง 16 ปี ทั้งๆที่ไม่มีแฟน ไม่หาแฟนด้วยค่ะ เพราะฉันเชื่อในพรหมลิขิตค่ะ ว่าสักวันหนึ่งเราจะได้เจอกับเขา ถึงจะเหงาบ้างก็ตาม .... ใครจะไปรู้ว่าการที่ฉันไปบอกชอบเขานั้น(ถึงจะให้เพื่อนบอกก็ตาม) มันจะทำให้ฉันไม่กล้าสู้หน้าเขา หลบเขาตลอด แถมยังผอมเพราะมัวแต่คิดเรื่องเขา มีวันหนึ่งฉันเดินลงบรรไดจะกลับบ้านไปกลับเพื่อนกระเทย เจอเขาค่ะ ยืนอยู่ชั้น3 รอเพื่อนที่จะไปซ้อมเทควันโดด้วยกัน น้องเขาทักเพื่อนฉันว่า " พี่... เรียนรด.ด้วยหรอ " ตอนนั้นฉันตัวสั่นมากค่ะ ไม่กล้าสบตา แล้วเหมือนเขาจะมองมาที่ฉันด้วยค่ะ ฉันรีบเดินลงบรรไดมาพร้อมกับจิกขาเพื่อนกระเทยที่มันเฟรนลี่คุยกับคนอื่นไปทั่ว มันร้องเสียงดัง แล้วพูดว่า "อี ... อย่าจับขากู กูเจ็บขา " น้องเขาก็หันมามองค่ะ และเมื่อวานนี้เองค่ะ เป็นวันที่โรงเรียนจัดงานวันแม่ อาจารย์ให้พวกรด.มาช่วยงานแสดงละครที่เต้นท์ (ฉันเป็น รด. ค่ะ) ออดดังให้เด็กม.ต้น ขึ้นห้องเรียนแล้วแดดร้อนน้องเขาเลยเดินเข้ามายืนในเต้นท์ที่แสดงละคร อิเพื่อนกระเทยเลยพูดให้ฉันได้ยิน(เสียงดังมากค่ะ) ว่า "อ้าว น้อง... ม.3 นิ มาทำไรหรอ" น้องเลยตอบว่า "ร้อน" มันพอดีกับที่ฉันถือกล้องอยู่ด้วย อิเพื่อนๆในเต้นท์เลยบอกให้ฉันไปถ่ายรูปกับน้องเขา แต่ปฏิกิริยาตอบรับของน้องเขาคือ นิ่ง ค่ะ แต่เอาจริงๆฉันก็ไม่กล้าไปถ่ายด้วยหรอกค่ะ เพื่อนๆในเต้นท์ก็แซวกันใหญ่แต่น้องเขาก็นิ่งค่ะ
- ฉันจึงอยากถามว่า ทำยังไงให้น้องเขาสนใจค่ะ
- เหมือนน้องเขายังไม่ลืมแฟนเก่าค่ะ
- ฉันก็ไม่ใช่คนที่สวยอะไร ไม่มีอะไรโดดเด่น ไม่ใช่คนดัง
- แต่กลับกัน น้องเขาทั้งหล่อ ดัง เล่นกีฬา ทั้ง ฟุตบอล เทควันโด
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ เล่างงๆหน่อยอย่าว่ากันนะค่ะ แต่อยากบอกว่า ตอนนี้เฟลมากค่ะ ตั้งปนิทานกับตัวเองว่าจะทำให้เขาสนใจในตัวฉันให้ได้ค่ะ