ผมกับแฟนคบกันมาได้ 1 ปีกว่า ๆ ครับ ช่วงนี้อย่างที่รู้กันว่าเป็นช่วงมหาลัยเปิดเทอม แฟนผมก็ขึ้นมหาลัยปี 1 ก็มีคนเข้ามาจีบแฟนผม 2-3 คนได้ละ
แต่แฟนผมบอกว่ามีแฟนแล้วและปฏิเสทคนที่เข้ามาจีบทั้งหมด จนกระทั่งเมื่อคืนผมกับแฟนผมคุยกันซึ่งไม่รู้ว่าผมร้อยใจมากไปรึป่าว แฟนผมบอกเลิกผม
ซึ่งเป็นอาไรที่ผมช๊อคมาก ไม่ใช่เพราะแค่เวลา 1 ปีอย่างเดียว ผมสามารถเข้ากับครอบครัวแฟนผมได้เป็นอย่างดี พ่อกับแม่แฟนผมรักผมเหมือนลูกเหมือนหลานเลย ซึ่งผมตั้งใจไว้ว่าแฟนผมคนนี้แหละคือคนที่ใช่ แต่มันกลับมาเป็นอย่างงี้
...ผมเคยบอกแฟนว่าถ้าตัวเองเจอที่คิดว่าโอเคกว่าเค้าให้บอกเค้านะ เค้าจะเป็นคนเดินออกไปเอง แต่ที่เราเลิกกันไม่ใช่เพราะแฟนผมไปเจอคนที่โอกว่า
แต่แฟนผมบอกว่ากลัวผมเจ็บไปมากกว่านี้ไม่อยากที่จะทำร้ายผมไปมากกว่านี้ กลัวว่าจะหวั่นไหวหรือเผลอใจให้กับคนที่เจอ แต่ผมก็ไม่ได้โทษแฟนผมนะ
เขามีอนาคตอีกยาวไกลซึ่งเทียบกับผมอนาคตไม่ได้สวยหรูเลยไม่รู้จะไปรอดรึป่าวผมจะเป็นตัวถ่วงของเขารึป่าว ไม่แปลกที่เขาจะมีสิทธิ์เลือกคนที่มีอนาคตมากกว่า ผมเลยบอกว่าถ้าเราเลิกกันก็อย่าติดต่อกันอีกเลยนะ เพราะผมทนเห็นคนที่มาแทนที่ผมไม่ได้ แฟนก็บอกว่าไม่อยากเสียผมไปอยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่ผมไม่สามารถทำได้เลย ผมจะรักหรือจะทำใจยอบรับก็ทำไม่ได้ (ถึงการทำใจจะต้องใช้เวลาก็เถอะ) เราก็เลยคุยกันเกือบถึงเช้าผมพยายามง้อแฟน แต่แฟนผมก็บอกไม่รู้สึกอะไรกับผมแล้ว ผมเลยบอกลาและกดวางสาย แต่ไม่ถึง 5 นาทีผมก็โทรไปใหม่ ผมไม่สามารถที่จะตัดขาดได้จิง ๆ จนผมมาคิดว่าผมควรจะพยายามใหม่ดีหรือป่าว ที่จะเป็น 1 ในตัวเลือกของเธออีกครั้ง พยายามที่จะทำให้ความสัมพันธ์กับมาเป็นเหมือนเดิม แฟนผมก็บอกว่าอย่าเลยให้มันจบแบบนี้เถอะไม่อยากที่จะทำร้ายกันไปมากกว่านี้ แต่ครั้งนี้ผมตั้งใจจริง ๆ ว่าถ้าผมพยายามแล้วแฟนผมยังไม่ได้รักผมอีก ผมจะเดินออกไปเองและจะไม่มานั่งเสียใจ ผมเคยบอกกับแฟนว่าเรามาช่วยกันประคองความรักไปด้วยกันนะ หวั่นไหวได้แต่อย่าเผลอใจละกัน แต่สุดท้ายเรื่องก็มาเป็นแบบนี้ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังคุยกับแฟนผมอยู่แต่แฟนผมก็ไม่ได้แบบหวานๆกันเหมือนเดิม ผมพยายามง้อเธออยู่เหมือนเดิม ปล.วันศุกร์นี้ผมจะไปหาแฟนผมที่บ้านแล้วกะว่าวันนั้นผมจะต้องทำเธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้ ผมบอกแฟนผมเรื่องนี้ไปแล้วแต่แฟนผมบอกว่าจะมาทำไม ผมก็เลยบอกว่าอยากกินสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาทำให้กินหน่อย แล้วแฟนผมก็บอกอืม
ผมทำอย่างงี้มันดีแล้วรึป่าวครับ หรือว่าควรจะทำใจและยอบรับความจริงซะ
ผมสับสนมากขอคำชี้แนะด้วยครับ #เศร้ารับวันแม่
ควรพยายามต่อ หรือ ควรที่จะทำใจและยอบรับความจริง
แต่แฟนผมบอกว่ามีแฟนแล้วและปฏิเสทคนที่เข้ามาจีบทั้งหมด จนกระทั่งเมื่อคืนผมกับแฟนผมคุยกันซึ่งไม่รู้ว่าผมร้อยใจมากไปรึป่าว แฟนผมบอกเลิกผม
ซึ่งเป็นอาไรที่ผมช๊อคมาก ไม่ใช่เพราะแค่เวลา 1 ปีอย่างเดียว ผมสามารถเข้ากับครอบครัวแฟนผมได้เป็นอย่างดี พ่อกับแม่แฟนผมรักผมเหมือนลูกเหมือนหลานเลย ซึ่งผมตั้งใจไว้ว่าแฟนผมคนนี้แหละคือคนที่ใช่ แต่มันกลับมาเป็นอย่างงี้
...ผมเคยบอกแฟนว่าถ้าตัวเองเจอที่คิดว่าโอเคกว่าเค้าให้บอกเค้านะ เค้าจะเป็นคนเดินออกไปเอง แต่ที่เราเลิกกันไม่ใช่เพราะแฟนผมไปเจอคนที่โอกว่า
แต่แฟนผมบอกว่ากลัวผมเจ็บไปมากกว่านี้ไม่อยากที่จะทำร้ายผมไปมากกว่านี้ กลัวว่าจะหวั่นไหวหรือเผลอใจให้กับคนที่เจอ แต่ผมก็ไม่ได้โทษแฟนผมนะ
เขามีอนาคตอีกยาวไกลซึ่งเทียบกับผมอนาคตไม่ได้สวยหรูเลยไม่รู้จะไปรอดรึป่าวผมจะเป็นตัวถ่วงของเขารึป่าว ไม่แปลกที่เขาจะมีสิทธิ์เลือกคนที่มีอนาคตมากกว่า ผมเลยบอกว่าถ้าเราเลิกกันก็อย่าติดต่อกันอีกเลยนะ เพราะผมทนเห็นคนที่มาแทนที่ผมไม่ได้ แฟนก็บอกว่าไม่อยากเสียผมไปอยากให้กลับมาเป็นเพื่อนกัน แต่ผมไม่สามารถทำได้เลย ผมจะรักหรือจะทำใจยอบรับก็ทำไม่ได้ (ถึงการทำใจจะต้องใช้เวลาก็เถอะ) เราก็เลยคุยกันเกือบถึงเช้าผมพยายามง้อแฟน แต่แฟนผมก็บอกไม่รู้สึกอะไรกับผมแล้ว ผมเลยบอกลาและกดวางสาย แต่ไม่ถึง 5 นาทีผมก็โทรไปใหม่ ผมไม่สามารถที่จะตัดขาดได้จิง ๆ จนผมมาคิดว่าผมควรจะพยายามใหม่ดีหรือป่าว ที่จะเป็น 1 ในตัวเลือกของเธออีกครั้ง พยายามที่จะทำให้ความสัมพันธ์กับมาเป็นเหมือนเดิม แฟนผมก็บอกว่าอย่าเลยให้มันจบแบบนี้เถอะไม่อยากที่จะทำร้ายกันไปมากกว่านี้ แต่ครั้งนี้ผมตั้งใจจริง ๆ ว่าถ้าผมพยายามแล้วแฟนผมยังไม่ได้รักผมอีก ผมจะเดินออกไปเองและจะไม่มานั่งเสียใจ ผมเคยบอกกับแฟนว่าเรามาช่วยกันประคองความรักไปด้วยกันนะ หวั่นไหวได้แต่อย่าเผลอใจละกัน แต่สุดท้ายเรื่องก็มาเป็นแบบนี้ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังคุยกับแฟนผมอยู่แต่แฟนผมก็ไม่ได้แบบหวานๆกันเหมือนเดิม ผมพยายามง้อเธออยู่เหมือนเดิม ปล.วันศุกร์นี้ผมจะไปหาแฟนผมที่บ้านแล้วกะว่าวันนั้นผมจะต้องทำเธอกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้ได้ ผมบอกแฟนผมเรื่องนี้ไปแล้วแต่แฟนผมบอกว่าจะมาทำไม ผมก็เลยบอกว่าอยากกินสปาเก็ตตี้ผัดขี้เมาทำให้กินหน่อย แล้วแฟนผมก็บอกอืม
ผมทำอย่างงี้มันดีแล้วรึป่าวครับ หรือว่าควรจะทำใจและยอบรับความจริงซะ
ผมสับสนมากขอคำชี้แนะด้วยครับ #เศร้ารับวันแม่