พ่อที่บางเวลาก็ต้องสวมบทแม่

กระทู้สนทนา

ถ้านับว่าการอุ้มท้อง คลอด และให้นมลูกจากเต้า คือคำนิยามของการเป็นแม่แล้ว ผมคงไม่อาจะเป็นแม่แบบนั้นได้ แต่ในวันผมเป็นพ่อที่ทำหน้าที่แม่ที่ต้องดูแลลูก 3 คน เป็นลูกสาว 2 ลูกชาย 1 ลูกสาวคนโตเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยปีหนึ่ง ไปอยู่ไกลที่เชียงราย แรกๆเป็นห่วงมาก ตอนนี้สบายใจไปเปราะเพราะเห็นเค้าโตขึ้น เอาตัวรอดได้บ้างแล้ว ส่วนลูกสาวคนรองอยู่ ม. 5 และลูกชายคนเล็กเพิ่ง ม. 1

เปลี่ยนสถานะจากสมรสเป็นโสดเมื่อกลางปีที่แล้ว แต่กับการเป็นพ่อและแม่ในร่างเดียว นับปีคงน่าจะเกินนิ้วที่มีอยู่กับมือ 1 ข้าง เพราะทำแทบทุกอย่าง ไม่นับว่าตั้งแต่ลูกๆยังเล็กที่อาบน้ำ สระผม ไดร์ผม แต่งตัว มัดผม ป้อนข้าว ป้อนน้ำ ป้อนนม ซักผ้าอ้อมก่อนไปทำงาน และอีกหลายๆอย่างที่คนเป็นแม่ทำและผมทำ และนั่นทำให้ลูกๆสนิทกับผมมากกว่าแม่เค้า เจ็บไข้ได้ป่วยก็เรียกหาเราก่อน มีอะไรก็ตรงมาหาเราคนแรก ไม่เสียใจที่ได้ทำสิ่งต่างๆและทุกอย่างให้พวกเค้า แม้จะเหนื่อย แต่วันนี้ทั้งสามคนก็เลือกมาอยู่กับผมโดยสมัครใจ ไม่ใช่จับฉลากกันมา

เหนื่อยมั๊ย... ถามเองก็ขอตอบเองว่าเหนื่อยสิ ก็ทำงานประจำคนเดียว เลี้ยงลูกสามคนที่เราเลี้ยงเค้าดีเกินไป บางอย่างก็ต้องคอยบอกคอยเตือนให้ทำ กับข้างกับปลาทำไม่ค่อยเก่ง แต่กินได้ แล้วลูกๆก็ไม่เคยบ่นว่าไม่อร่อย ยกเว้นจะบ่นว่าเบื่อเป็นบางเวลา เพราะเมนูที่ทำเป็นมีไม่เยอะ เสาร์อาทิตย์ต้องกวาดบ้านถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ซักผ้า รีดผ้า (ลูกสาวโตแล้วซักเอง แต่รีดไม่ค่อยเป็น) สารพัดสารเพ แต่ในความเหนื่อยเรามีความสุขที่ได้ทำ ได้รู้ซึ้งถึงการเป็นแม่ ทำให้รู้ว่าแม่เราเหนื่อยขนาดไหน โดยเฉพาะตอนที่ลูกขอตังค์

ลูกเรียนหนังสือไม่เก่ง คนโตพอไปได้ อีกสองคนเก่งน้อยกว่า แต่ไม่เคยหนักใจ รู้ว่าเค้าได้ระดับไหน ไม่เคยให้เค้าเข็นครกขึ้นภูเขา เพราะบางอย่างต่อให้พยายามแค่ไหน มันก็ได้แต่ความพยายาม ความสำเร็จมันไม่มาทุกเรื่อง เพราะฉะนั้น เรื่องเรียนขอให้ทำให้ผ่าน ตกให้ซ่อม ลูกสอบเก็บคะแนนได้ต่ำกว่าครึ่งของคะแนนเต็ม ยังมีอารมณ์ยิ้ม หัวเราะมาบอกให้เราฟัง ดีกว่าเค้าแอบๆไม่บอกเพราะกลัวเราต่อว่าเป็นไหน ชีวิตไม่ใช่มาม่า (ใครบางคนกล่าวไว้) จะให้สำเร็จรูป ฉีกเทน้ำร้อนแล้วกินได้เลย ชีวิตยังไงก็ต้องปรุงแต่ง ไม่ว่าลูกๆหรือตัวเราเอง

ผมไม่ได้เป็นพ่อที่ดี เป็นแม่ที่เก่ง แต่ลูกๆก็ไม่เคยตำหนิ มีแต่น้อยใจเป็นบางเวลา เพราะดันเป็นพ่อขี้ประชด ลูกสาวคนรองกล่าวไว้ อีกอย่างขออะไรก็ให้เค้าไม่ได้ทึกอย่างอย่างที่หวังก็หน้างอกันไปบ้าง

จริงๆไม่ได้คิดว่าชีวิตต้องเป็นแบบนี้ แต่บางอย่างเลือกเองก็ไม่ได้ทั้งหมด เหมือนชีวิตถูกขีดเอาไว้แล้ว ก็ต้องเดินตามนั้น (หรือเปล่า) และเชื่อว่าหลายๆคนที่ประสบปัญหาก็ไม่คาดคิดจะเจอเช่นกัน แต่พบเจอกะมันก็ทักทายซะ แล้วก็ทำความรู้จักและเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตกะคำว่า Single parent

พิมพ์ๆมาสาระไม่ค่อยมีเท่าไหร่ เนื่องในวันนี้วันแม่ ก็ขอให้กำลังใจแม่ทุกคน โดยเฉพาะแม่ที่เป็นทั้งพ่อ หรือพ่อมี่เป็นทั้งแม่อย่างผม ขอให้สู้กะทุกๆเรื่อง สู้เพื่อลูกตาดำๆ (หรือจะตาสีอะไรก็แล้วแต่) สู้เพื่อวันพรุ่งนี้และวันต่อๆไปนะครับ

จริงที่เข้ามาพิมพๆ์พล่ามๆก็แต่อยากบอกว่า "สุขสันต์วันแม่ 2558" กันทุกคนนะครับ