(สปอย นิดๆ) คหสต. เรื่องแก๊งค์หงส์ดำไม่มีลูกน้องหรือบอดี้การ์ดครับ

เห็นหลาย คห. บอกว่า เถ้าแก่สุง เป็นมาเฟียใหญ่ที่สุดได้ยังไงโดยไม่มีลูกน้องเลย

คหสต. ละครเรื่องนี้ ไม่ได้สื่อถึงเรื่องของ มาเฟีย อันธพาล ตีรันฟันแทงกัน

แต่จะสื่อไปถึงข้อคิดต่าง ๆ ที่เป็นธีม ของแต่ละเรื่องมากกว่า เช่น
หงส์ = ความเมตตา "หงส์ สัญลักษณ์ของความงาม ความงามเสมอด้วยเมตตาไม่มี..."
แรด = ความอดทน "ความอดทน คือหัวใจของนักสู้"
กระทิง = การให้อภัย "บุญคุณต้องทดแทน ความแค้นต้องชำระ ความรักต้องอภัย"
สิงห์ = ศักดิ์ศรี "ลูกผู้ชายหัวเข่ามีค่าดั่งทองคำ แม้ตาย ต้องตายอย่างมีศักดิ์ศรี"
เสือ = ความซื่อสัตย์ "ผู้สูญเสียความซื่อสัตย์…เหมือนสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง…แม้กระทั่งหัวใจของตัวเอง"
ฯลฯ
หรือ สื่อถึงเรื่องคนจีนที่เดินทางมาไทย ทำมาหากิน ตั้งรกราก การรู้คุณแผ่นดิน ขัดขวางคนชั่ว

ยิ่ง เถ้าแก่สุง แล้ว ที่ปกครองคนด้วยความเมตตา อยู่กับงานศิลปะ ไหว้พระไหว้เจ้า ไม่มีหัวการค้าเหมือนน้องคนอื่น
คงไม่ต้องใช้บอดี้การ์ดอะไรมาหรอก ทุก ๆ คนก็พร้อมจะปกป้อง เถ้าแก่สุง แล้ว ซึ่งจะกล่าวที่มาที่ไปหลังจากนี้ครับ

** เพราะฉนั้น คงจะไม่ได้เห็นลูกน้องเดินตามต้อย ๆ กันมาก เพราะน่าจะขัดกับจุดประสงค์ของละครที่จะสื่อครับ

ส่วนเรื่องที่ เถ้าแก่สุง มาเป็นมาเฟียใหญ่แห่งเยาวราชได้ไงนั้น สังเกตุจากตอนที่ เฮียสุงและพวกพ้อง บุกไปหา เฉินอี้เสียง
เฉินอี้เสียง คือ เจ้าพ่อ ที่ดูแลเยาวราชอยู่ก่อน มีเรื่องผิดใจกันคือ ตอนที่เฮียสุงและพวกพ้องติดคุก ในระหว่างนั้น
ลูกน้องของเฉินอี้เสียง มาถล่มบ้านและข่มขืนคนรักของ อาเส็ง (พ่อของเฮียคิ้ม) ทำให้ทุกคนตามไปแก้แค้น
เมื่อทุกคนบุกถึงตัวเฉินอี้เสียง และได้รู้ความจริงว่า เฉินอี้เสียงได้ลงโทษ ฆ่าลูกน้องคนนั้นไปแล้ว และยังรู้อีกว่า
เฉินอี้เสียง คือคนที่จ่ายค่ายาให้ เพื่อเอายาไปรักษาเฮียสุงที่เป็นโรคกระเพาะ ทุกคนจึงขอโทษเฉินอี้เสียง
เฉินอี้เสียง เห็นว่าเฮียสุงและน้อง ๆ มีฝีมือ จึงชวนเข้าแก๊ง เฮียสุง จึงขอพิสูจน์ว่า ความเมตตา ใช้ปกครองคนได้

จากความเชื่อของเถ้าแก่สุง สมัยหนุ่ม ๆ ทำให้ทุกคนยอมรับ ยกย่อง เคารพ ซึ่งน่าจะเกิดก่อนที่จะมีแก๊งค์แย่ ๆ เกิดมา
ซึ่งแก๊งค์ของเสี่ยเล้งเอง มาเลวแบบโดดเด่นจริง ๆ ก็หลังจากฆ่า อาเช็ง (พ่อของเฮียกระทิง) ไปแล้ว
ฉนั้น เถ้าแก่สุง มีพื้นฐานมาจากการปกครองคนด้วยความเมตตา ส่วนเรื่องใช้กำลัง
แก๊งค์เขี้ยวสิงห์ (แก๊งค์ของคุณที) ได้ชื่อว่าโหดที่สุดครับ

จริง ๆ เรื่องของอาชีพที่ เถ้าแก่สุง ทำนั้น แรก ๆ ตอนทำงานกับ เฉินอี้เสียง ก็คงประมาณ เก็บค่าที่ ซึ่งมีฉากนั้นอยู่
ซึ่งพ่อค้าแม่ค้า ไม่มีค่าที่จ่ายนั้น เถ้าแก่สุง ก็ผ่อนผันให้ ด้วยความเมตตา ซึ่งตรงนี้ น่าจะตอบโจทย์ว่า
เถ้าแก่สุง ไม่ได้รวยมาจากโรงงิ้วหรอกครับ เพียงแต่โรงงิ้ว เป็นความฝันของเถ้าแก่สุงเอง

ปล. เฉินอี้เสียง คือคุณปั่น อยู่ในตอนกระทิง วางมือ และย้ายไปอยู่ ตปท. และได้ขอ ธาม ไปเลี้ยงเป็นลูก

มีความคิดเห็นอื่นอย่างไร ลองมาแลกเปลี่ยนกันครับ ผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่