พระอริยบุคคลในลัทธิอื่นๆ

ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะปรินิพพาน สุภัททปริพาชกสงสัยว่า ในบรรดาครูทั้ง 6 ที่มีชื่อเสียง ในชมพูทวีปในกาลครั้งนั้น เป็นพระอรหันต์เหมือนอย่างที่ชาวบ้านกล่าวขานเล่าลือหรือไม่
พระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงตรัสว่า ใช่หรือไม่ใช่
ทรงตรัสเป็นกลางๆว่า ในลัทธิใดศาสนาใด ที่สอนให้มีการยึดมั่นถือมั่น ไม่รู้กฎของไตรลักษณ์ ไม่ได้สอนอริยสัจ 4 และอริยมรรคมี 8 แปด (ศีล สมาธิและภาวนา)ในลัทธินั้นศาสนานั้น ย่อมไม่มีสมณะที่ 1 สมณะที่ 2 สมณะที่ 3 หรือสมณะที่ 4 (คือพระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์)

แต่เป็นที่น่าสนใจว่า พระพุทธเจ้าทรงไปเรียนฌานในสำนักของพวกโยคีทั้งหลาย แม้ในอินเดียปัจจุบัน บนเทือกเขาหิมาลัย ก็ยังมีนักบวชโยคีอยู่เป็นจำนวนมาก บางท่านสามารถอ่านใจคนได้ แต่นักบวชเหล่านี้ได้เพียงแค่ฌานเบื้องต้น เบื้องกลาง และเบื้องปลาย ยังไม่มีใครได้ ญาณ ทั้ง 3 คือ
อาสวักยญาณ
จตูปญาณ
และปุพเพนิวานุสสติญาณ และรู้ทั่วในกฎปฎิจจสมุปบาท
คุณพิเศษเหล่านี้ ไม่สามารถถ่ายทอดให้แก่กันได้ แต่จะรู้ได้ด้วยการลงมือปฎิบัติเอง คือผู้รู้ รู้ได้เฉพาะตน แม้แต่พระพุทธเจ้าก็เป็นเพียงแค่คนค้นพบ ต่อให้พระพุทธเจ้าจะมีหรือไม่มีก็ตาม คุณสมบัติเหล่านี้ เป็นความจริงสากลอยู่แล้ว เป็นของสาธารณะ ทุกคนสามารถมีได้ ค้นพบได้ ด้วยการลงมือปฎิบัติเอง ไม่ใช่ด้วยการอ้อนวอนหรือร้องขอ