ดีค่ะ ทุกคน ดิฉันมีเรื่องจะปรึกษาหรือแลกเปลี่ยนความคิดเห็นหน่อยค่ะ
ข้อความอาจจะยาวไปนิดแต่ขอบคุณที่เสียสละเวลานั่งอ่านนะค่ะ
คือว่า ดิฉันคบกับแฟนมา เป็นเวลา 5 ปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่คบกันเขาเป็นคนดีนะค่ะแต่ดิฉันก็รู้แล้วว่าตัวเขาเองเป็นคนไม่มีอะไร
ขนาดรถมอเตอไซร์แค่คันไม่กี่หมื่นก็ยังไม่มีขับค่ะ ถ้าจะไปที่ไหนก็อาศัยเดินเอา แต่พอคบกันได้สักพักพ่อแม่ของดิฉันออกมอเตอไซร์ใหม่ให้ดิฉันขับไปมหาลัย เขาก็พลอยใช้รถดิฉันไปด้วย
ย่างเข้าสู้ปีที่ 2 ที่คบกันเขาก็เป็นคนดีนะแล้วทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตการเป็นอยู่เริ่มจะดีขึ้นกว่าตอนทีคบกันใหม่ๆ
เริ่มซื้อรถมอเตอไซร์ เริ่มให้เงินใช้บ้าง ทุกเทศกาลก็จะมีของขวัญให้ตลอด มีงานที่ไหนก็จะพาไปเดินเที่ยว จะกินอะไรก็ได้ทั้งนั้น
ย่างเข้าปีที่ 3 ทุกอย่างก็ยังคงแต่มีปัญหาตรงที่ว่าเขาเริ่มพาไปให้รู้จักแม่เขานะ แต่ไม่ใช่ที่บ้านจะเป็นห้างเสียส่วนใหญ่ค่ะ
พอเข้าปีที่ 4 เริ่มมีปัญหา เริ่มทะเลาะบ่อยขึ้นแล้วเวลาทะเลาะนะค่ะ จะชอบทำร้ายร่างกาย ตบตี บางครั้งก็มีทวงของที่เคยซื้อให้กลับบ้าง (ซึ่งดิฉันรู้สึกว่ามันทุเรศมากค่ะไม่เคยเจอผู้ชายแบบนี้เลย) ที่บ้านเขาก็มีฐานะ นะแต่แบบเหมือนว่าพ่อแม่เขารักลูกไม่เท่ากันค่ะ ส่วนมากอะไรที่เขาได้มักจะเป็นของเหลือจากน้องค่ะ (ของเหลือในที่นี้ก็คือของที่คนอื่นใช้จนเบื่อแล้ว เขาจึงได้มาใช้ค่ะ เช่น โทรศัพท์ มอเตอร์ไซร์ เป็นต้นค่ะ ) เราก็เคยคิดว่าตัวเขาเป็นพี่ทำไมทุกอย่างที่มีกลับมีด้อยกว่าน้องทุกอย่าง ซึ่งเรารับไม่ได้นะในจุดนี้ ถ้าจะคิดว่าบ้านเขาไม่มีเงินคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ เพราะในเมื่อน้องเขามีหมดครบทุกอย่าง
พอมาคบกันได้เข้าปีที่ 5 นะค่ะ เราก็เคยพูดว่า อีกไม่นานเราก็จะเรียนจบ ทำไมไม่คิดจะวางแผนชีวิตวันข้างหน้าบ้าง ทั้งเรื่องเก็บเงินเพื่อที่จะแต่งงาน ซื้อรถยนต์สักคันก็ยังดี แต่ทุกอย่างมันตรงกันข้ามค่ะ อย่าว่าแต่ซื้อรถเลยค่ะ ขนาดเงินเก็บในธนาคารยังไม่มีสักบาทเดียว อยู้ไปวันๆเงินในกระเป๋าก็มีแค่วันนึงไม่กี่ร้อยบาท
***คือเรายากจะรู้ว่าเราเจอผู้ชายแบบนี้เราจะหาทางออกในชีวิตยังไงดี คิดอยู่ทุกวันนะว่าอยากเลิกขืนคบไปจนแต่ง เราคงลำบากแน่ๆเพราะเขาดูไม่มีอนาคตเอาซะเลย เราตัดสินใจพลาดไปไหมที่มีคนที่ดีๆมีพร้อมทุกอย่างมาจีบแต่เราก็ปฎิเสธเขาไป จนมาเจอกับคนแบบนี้ เวรกรรมชัดๆ
เจอผู้ชายไม่มีอนาคต ควรจะทำอย่างไร
ข้อความอาจจะยาวไปนิดแต่ขอบคุณที่เสียสละเวลานั่งอ่านนะค่ะ
คือว่า ดิฉันคบกับแฟนมา เป็นเวลา 5 ปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆที่คบกันเขาเป็นคนดีนะค่ะแต่ดิฉันก็รู้แล้วว่าตัวเขาเองเป็นคนไม่มีอะไร
ขนาดรถมอเตอไซร์แค่คันไม่กี่หมื่นก็ยังไม่มีขับค่ะ ถ้าจะไปที่ไหนก็อาศัยเดินเอา แต่พอคบกันได้สักพักพ่อแม่ของดิฉันออกมอเตอไซร์ใหม่ให้ดิฉันขับไปมหาลัย เขาก็พลอยใช้รถดิฉันไปด้วย
ย่างเข้าสู้ปีที่ 2 ที่คบกันเขาก็เป็นคนดีนะแล้วทำให้เรารู้สึกว่าชีวิตการเป็นอยู่เริ่มจะดีขึ้นกว่าตอนทีคบกันใหม่ๆ
เริ่มซื้อรถมอเตอไซร์ เริ่มให้เงินใช้บ้าง ทุกเทศกาลก็จะมีของขวัญให้ตลอด มีงานที่ไหนก็จะพาไปเดินเที่ยว จะกินอะไรก็ได้ทั้งนั้น
ย่างเข้าปีที่ 3 ทุกอย่างก็ยังคงแต่มีปัญหาตรงที่ว่าเขาเริ่มพาไปให้รู้จักแม่เขานะ แต่ไม่ใช่ที่บ้านจะเป็นห้างเสียส่วนใหญ่ค่ะ
พอเข้าปีที่ 4 เริ่มมีปัญหา เริ่มทะเลาะบ่อยขึ้นแล้วเวลาทะเลาะนะค่ะ จะชอบทำร้ายร่างกาย ตบตี บางครั้งก็มีทวงของที่เคยซื้อให้กลับบ้าง (ซึ่งดิฉันรู้สึกว่ามันทุเรศมากค่ะไม่เคยเจอผู้ชายแบบนี้เลย) ที่บ้านเขาก็มีฐานะ นะแต่แบบเหมือนว่าพ่อแม่เขารักลูกไม่เท่ากันค่ะ ส่วนมากอะไรที่เขาได้มักจะเป็นของเหลือจากน้องค่ะ (ของเหลือในที่นี้ก็คือของที่คนอื่นใช้จนเบื่อแล้ว เขาจึงได้มาใช้ค่ะ เช่น โทรศัพท์ มอเตอร์ไซร์ เป็นต้นค่ะ ) เราก็เคยคิดว่าตัวเขาเป็นพี่ทำไมทุกอย่างที่มีกลับมีด้อยกว่าน้องทุกอย่าง ซึ่งเรารับไม่ได้นะในจุดนี้ ถ้าจะคิดว่าบ้านเขาไม่มีเงินคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ เพราะในเมื่อน้องเขามีหมดครบทุกอย่าง
พอมาคบกันได้เข้าปีที่ 5 นะค่ะ เราก็เคยพูดว่า อีกไม่นานเราก็จะเรียนจบ ทำไมไม่คิดจะวางแผนชีวิตวันข้างหน้าบ้าง ทั้งเรื่องเก็บเงินเพื่อที่จะแต่งงาน ซื้อรถยนต์สักคันก็ยังดี แต่ทุกอย่างมันตรงกันข้ามค่ะ อย่าว่าแต่ซื้อรถเลยค่ะ ขนาดเงินเก็บในธนาคารยังไม่มีสักบาทเดียว อยู้ไปวันๆเงินในกระเป๋าก็มีแค่วันนึงไม่กี่ร้อยบาท
***คือเรายากจะรู้ว่าเราเจอผู้ชายแบบนี้เราจะหาทางออกในชีวิตยังไงดี คิดอยู่ทุกวันนะว่าอยากเลิกขืนคบไปจนแต่ง เราคงลำบากแน่ๆเพราะเขาดูไม่มีอนาคตเอาซะเลย เราตัดสินใจพลาดไปไหมที่มีคนที่ดีๆมีพร้อมทุกอย่างมาจีบแต่เราก็ปฎิเสธเขาไป จนมาเจอกับคนแบบนี้ เวรกรรมชัดๆ