แค่อยากจะบอก แต่ไม่ต้องตามหาว่าเราเป็นใคร..

เรื่องมันมีอยู่ว่า..เมื่อ x ปีก่อน
เรามาเรียนต่อที่มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่ง สมมุติว่า ชื่อ CXX
เราเลือกเรียนต่อ คณะ วิxxx ทั้งๆ ที่มาจากคณะ วิddd

ในตอนนั้นช่วงวันเปิดเทอมแรกๆ กลุ่มนักศึกษาใหม่อย่างเรา
จับกลุ่มคุยกันระหว่างรอเรียนเป็นเรื่องปกติ พวกเราก็คุยกันอยู่นาน
โดยที่ไม่รู้ว่าอาจารย์ที่รอก็ยืนเนียนๆ เป็นนักศึกษาใหม่อยู่ตรงนั้นแหละ

ซึ่งก็ไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมตอนนั้นถึงไม่มีใครสังเกตเห็น
อาจารย์คนนั้นที่ยืนปนๆ กันอยู่ในกลุ่มเรานั่นแหละ
คงเป็นเพราะว่า อายุที่ไม่ห่างกันมาก จนแทบจะเรียกว่ารุ่นพี่ได้เลยมั้งคะ?

ก็ถือว่าเป็นความประทับใจแปลกๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบค่ะ

ยิ่งเรียนด้วยก็รู้สึกว่าสนุก คงเป็นเพราะว่าวิธีการสอนที่ไม่เหมือนใคร
เลยรู้สึกประทับใจ จนมีความรู้สึกว่าถ้าสักวันหนึ่ง เราเลือกที่จะเป็นอาจารย์ คงอยากเป็นอาจารย์แบบนี้ค่ะ

จนถึงตอนนี้ เราจบแล้ว..
ความรู้สึกประทับใจแปลกๆ นั่น จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่รู้สึกว่ามันจางหายไป
อาจารย์ รุ่นพี่ ที่นิสัย บ้าๆ บอๆ คนนั้น...

ในชีวิตจริงคงเป็นไปได้ยากที่จะบอก...

แต่ถ้ามันจะเป็นโอกาสเดียวที่เหลืออยู่
ก่อนที่จะไม่มีโอกาศได้คุยกันอีก
...ขอบอกชอบในที่นี้ก็แล้วกันค่ะ...



ไม่ต้องตามหานะคะ ว่าเราเป็นใคร