คนทำมาหากิน โดนบีบยังงี้ มิน่าพวกถึงต้องไปทำผิดกฏหมายกัน

ผมเปิดร้านคาราโอเกะเล็ก ๆ พึ่งเซ้งต่อเขามาเสียค่าเช่าให้กับเจ้าของที่เป็นรายวัน แถวนั้นก็มีแบบนี้หลายร้าน มีเด็กในร้านสามสี่คนแค่นั่งคุยกับลูกค้า ไม่มีการค้าประเวณี (ผมเป็นคนรับส่งทุกวัน)
แต่ก่อนนี้ขอความร่วมมือ ปิดเพลงเที่ยงคืน ถ้ายังมีแขกอยู่ก็ให้ปิดร้านได้ถึงตีหนึ่ง ก็โอเคครับพออยู่ได้ (ถึงปิดร้านแต่เปิดไปสว่าง หรือ นั่งกินต่อหน้าร้านก็พออนุโลม)
แต่ตอนนี้ ปิดเพลง ห้าทุ่มครึ่ง เคลียร์แขกให้หมดก่อนเที่ยงคืน นั่งกินต่อไม่ได้
ลูกค้าผมส่วนมากทำงานโรงงานกว่าจะออกกะมาเที่ยวก็ 3-4 ทุ่ม มีเวลาขายไม่ถึง 3 ชั่วโมงจะอยู่ได้ไม๊เนี่ย
ผมพยายามทำให้ถูกทุกอย่างนี่ก็จะไปขอใบอนุญาติขายสุรา เพราะเจ้าของเก่าไม่ได้ทำ
ถ้าอยู่ไม่ไหวก็คงต้องปิด แต่ที่อยู่ตอนนี้สงสารเด็กถ้าปิดไปมันจะไปหารายได้จากไหนจนตรอกจริงมันคงไปหาเงินจากของผิดกฏหมายอีก
ผมต้องเสียให้ตำรวจอีกเดือนละ 3,000 แต่ไม่ได้ช่วยอะไรเลยขายไม่ได้อย่างนี้ ขอลดก็ไม่ได้
คนมากินเขาก็เต็มใจมากิน ทำงานเหนื่อยก็ต้องการผ่อนคลาย ไม่เคยมีปัญหาทะเลาะวิวาท แทนที่จะเอาเวลาไปแก้ปัญหาอื่นๆ กลับมาจ้องจับผิดกะร้านเล็ก ๆ
แต่แปลกแฮะกินหน้าร้านผมไม่ได้ แต่ ย้ายไปกินข้าวต้มข้างร้านได้ยันเช้า งั้นผมเปิดร้านคาราโอเกะถึงเที่ยงคืน ต่อจากนั้น เปิดร้านข้าวต้มต่อได้ป่ะ

ขอบคุณที่ทนอ่าน แค่อยากระบาย