ผมเคยดูสารคดีๆนึง เขาบอกว่าเราวัดระยะเวลาอย่างไม่รู้ตัวโดยอาศัยเครื่องกำกับเวลาของเรา(สมอง) มีอยู่ช่วงหนึ่งเขากล่าวถึงพระสงฆ์ที่นั่งสมาธิ ขณะที่ใจจดจ่อในชั่วขณะนั้น เวลาดูจะช้าลง ดาไลลามะเคยอธิบายเกี่ยวกับการนั่งสมาธิให้นักประสาทวิทยาฟัง พวกเขาจึงตระหนักว่า การทำสมาธิก็เหมือนกับการอยู่ในภวังค์ และเมื่อพระสงฆ์ลุกขึ้นจากการนั่งสมาธิ เวลาดูจะผ่านไปนานกว่าที่เป็นจริง และ ที่อาจารย์มั่นนั่งทำสมาธิในถ้ำ ซึ่งในคืนนั้นรู้สึกท่านจะป่วยเป็นอะไรซักอย่างนี่แหละครับ แต่ท่านสามารถนั่งทำสมาธิจนรักษาให้หายได้ในชั่วข้ามคืนครับ
คุณคิดยังไงกับ พุทธศาสนา และ วิทยาศาสตร์