บ่อยครั้งจะมีเบอร์ๆนึงโทรเข้ามือถือผมเสมอ เสียงปลายสายมักจะพูดทำนองว่า "ว่างไหม คืนนี้กูไปค้างด้วยนะ" ฟังดูเหมือนคำขออนุญาตใช่ไหมล่ะครับ สำหรับไอ้หมอนี่มันคือประโยคบอกเล่าธรรมดาๆที่พูดกับผมเสมอๆแทบทุกเย็นวันศุกร์หลังเลิกงานโดยที่ผมได้แต่ตอบกลับไปว่าเอ่อ อือม เพราะพูดไม่ทัน
ใช่ครับ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้อาจจะไม่ได้โลกสวยสักเท่าไร แต่มันก็คือความจริงที่ผมต้องยอมรับในความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไปกับเพื่อน"ผู้ชาย"คนนึง
5 ปีก่อน ผมมีโอกาสได้รู้จักคนๆหนึ่งซึ่งผมแทบไม่อยากรู้จักเลย เพราะมองหน้าแวบแรกแล้ว
ไม่ถูกชะตาว่ะครับ เลยพยายามทำตัวห่างๆไว้ กระทั่งวันเลือกประธานสาขาของคณะ ไอ้นี่ดันได้รับเลือกซะงั้น
ความเบื่อหน่ายเริ่มบังเกิดเพราะมันหมายความว่าผมต้องไปส่งการส่งงานกับมันทุกครั้งที่ถูกสั่งการบ้าน ... ถ้างั้นก็ถือว่าเป็นความซวยของผมละกัน เอาล่ะเสร็จและ ผมตั้งท่าจะกลับ แต่ไอ้หมอนี่ดันประกาศบอกเพื่อนๆอยู่ก่อน เราจะมีการเลือกฝ่ายต่างๆของสาขาเพื่อปฏิบัติการแทน (อะไรนักหนาวะกูง่วง) ผมก็นั่งสัปหงกกึ่งหลับกึ่งตื่นโดยไม่รู้เลยว่าความซวยเลเวลสองกำลังจะตามมา เมื่อไอ้ประธานสาขาตัวดีถือวิสาสะแต่งตั้งผมไปเป็นฝ่ายสวัสดิการให้มัน หน็อยยยย สรุปหน้าที่กันทำงาน ประเดิมหน้าที่กันวันแรกคืองานไหว้ครูสัปดาห์หน้านี้เลย ผมเลยได้เป็นคนเก็บอุปกรณ์ทำพานต่างๆมาไว้ที่ห้องและมีโอกาสพูดกับมันสองสามคำ (ถือว่าเยอะแล้ว)
เสร็จพิธีไหว้ครู ผมกำลังจะเดินออกจากห้อง ดันถูกมันเรียกไว้ได้ซะก่อน
'เฮ้ยย พรุ่งนี้ว่างป้ะ' มันถามผม
'ก็...ว่างนะ มีไรป้าว'
'มีเรื่องขอร้อง ไปส่งเราขึ้นรถไปจังหวัด ก. หน่อยดิ' เอาไงดีผมก็เด็ก ตจว ไม่ค่อยรู้ทาง...
'อืมม ได้นะ แต่เราไม่ค่อยรู้ทางว่ะ ตอนขาไปก็บอกทางด้วยละกัน'
'งั้น วันนี้ไปใหนป้าว เดี๋ยวพาทัวร์เส้นทางก่อน พรุ่งนี้จะได้ไม่หลง เดี๋ยวไปกินข้าวกันด้วย'
และแล้วผมก็ถูกลากไปอย่างง่ายดาย ได้แต่คิดในใจว่านี่กูทำไมไม่ปฏิเสธไปวะ แต่ก็เอาเถอะ อาจจะเป็นโอกาสได้มองคนที่ไม่ชอบขี้หน้าอีกด้านนึง ระหว่างทางมันชวนผมคุย เลยได้รู้ว่า มันจะไป จังหวัด ก. หาแฟนทุกๆเดือน เพราะเเฟนมันเรียนคนละที่ คงรักกันมาก แฟนคงจะสวยน่าดู (ตอนหลังเพิ่งมาเห็นก็ไม่เท่าไร สวยน้อยกว่าแฟนเก่าผมอีก555) แฟนเก่าผมเพิ่งเลิกไปตอนปิดเทอม T T
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นมันก็ขอ msn และ Facebook ไว้คุยกัน มันทักมาคุยทุกเรื่องเลยครับ สารทุกสุขดิบ การบ้านส่งยัง ถามว่าทำไรอยู่ ชวนออกกินข้าวไปเที่ยว ดูหนัง ไหว้พระทำบุญ โทรมาบอกฝันดี โทรปลุก มารับไปเรียน นี่ถ้ามันยังไม่มีแฟนนะผมคิดว่ามันคงจีบผมอ่ะ (ขนาดมียังแอบคิดเลย) บางทีผมก็คิดว่าที่มันทำนี่มันเกินไปป้าว เพื่อนๆเขาเข้าใจผิดกันหมดและ แต่กระนั้นมันก็ยังเดินจับมือผมตอนไปห้าง ไปเดิน walking street ด้วยกันจนมีเพื่อนเห็นบ่อยๆ
"รู้สึกอายแปลกๆ แต่ก็ไม่อยากปฏิเสธใจตัวเองว่ารู้สึกดี"
ความสัมพันธ์กับแฟน(คนอื่น)
ใช่ครับ เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้อาจจะไม่ได้โลกสวยสักเท่าไร แต่มันก็คือความจริงที่ผมต้องยอมรับในความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไปกับเพื่อน"ผู้ชาย"คนนึง
5 ปีก่อน ผมมีโอกาสได้รู้จักคนๆหนึ่งซึ่งผมแทบไม่อยากรู้จักเลย เพราะมองหน้าแวบแรกแล้ว
ความเบื่อหน่ายเริ่มบังเกิดเพราะมันหมายความว่าผมต้องไปส่งการส่งงานกับมันทุกครั้งที่ถูกสั่งการบ้าน ... ถ้างั้นก็ถือว่าเป็นความซวยของผมละกัน เอาล่ะเสร็จและ ผมตั้งท่าจะกลับ แต่ไอ้หมอนี่ดันประกาศบอกเพื่อนๆอยู่ก่อน เราจะมีการเลือกฝ่ายต่างๆของสาขาเพื่อปฏิบัติการแทน (อะไรนักหนาวะกูง่วง) ผมก็นั่งสัปหงกกึ่งหลับกึ่งตื่นโดยไม่รู้เลยว่าความซวยเลเวลสองกำลังจะตามมา เมื่อไอ้ประธานสาขาตัวดีถือวิสาสะแต่งตั้งผมไปเป็นฝ่ายสวัสดิการให้มัน หน็อยยยย สรุปหน้าที่กันทำงาน ประเดิมหน้าที่กันวันแรกคืองานไหว้ครูสัปดาห์หน้านี้เลย ผมเลยได้เป็นคนเก็บอุปกรณ์ทำพานต่างๆมาไว้ที่ห้องและมีโอกาสพูดกับมันสองสามคำ (ถือว่าเยอะแล้ว)
เสร็จพิธีไหว้ครู ผมกำลังจะเดินออกจากห้อง ดันถูกมันเรียกไว้ได้ซะก่อน
'เฮ้ยย พรุ่งนี้ว่างป้ะ' มันถามผม
'ก็...ว่างนะ มีไรป้าว'
'มีเรื่องขอร้อง ไปส่งเราขึ้นรถไปจังหวัด ก. หน่อยดิ' เอาไงดีผมก็เด็ก ตจว ไม่ค่อยรู้ทาง...
'อืมม ได้นะ แต่เราไม่ค่อยรู้ทางว่ะ ตอนขาไปก็บอกทางด้วยละกัน'
'งั้น วันนี้ไปใหนป้าว เดี๋ยวพาทัวร์เส้นทางก่อน พรุ่งนี้จะได้ไม่หลง เดี๋ยวไปกินข้าวกันด้วย'
และแล้วผมก็ถูกลากไปอย่างง่ายดาย ได้แต่คิดในใจว่านี่กูทำไมไม่ปฏิเสธไปวะ แต่ก็เอาเถอะ อาจจะเป็นโอกาสได้มองคนที่ไม่ชอบขี้หน้าอีกด้านนึง ระหว่างทางมันชวนผมคุย เลยได้รู้ว่า มันจะไป จังหวัด ก. หาแฟนทุกๆเดือน เพราะเเฟนมันเรียนคนละที่ คงรักกันมาก แฟนคงจะสวยน่าดู (ตอนหลังเพิ่งมาเห็นก็ไม่เท่าไร สวยน้อยกว่าแฟนเก่าผมอีก555) แฟนเก่าผมเพิ่งเลิกไปตอนปิดเทอม T T
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นมันก็ขอ msn และ Facebook ไว้คุยกัน มันทักมาคุยทุกเรื่องเลยครับ สารทุกสุขดิบ การบ้านส่งยัง ถามว่าทำไรอยู่ ชวนออกกินข้าวไปเที่ยว ดูหนัง ไหว้พระทำบุญ โทรมาบอกฝันดี โทรปลุก มารับไปเรียน นี่ถ้ามันยังไม่มีแฟนนะผมคิดว่ามันคงจีบผมอ่ะ (ขนาดมียังแอบคิดเลย) บางทีผมก็คิดว่าที่มันทำนี่มันเกินไปป้าว เพื่อนๆเขาเข้าใจผิดกันหมดและ แต่กระนั้นมันก็ยังเดินจับมือผมตอนไปห้าง ไปเดิน walking street ด้วยกันจนมีเพื่อนเห็นบ่อยๆ
"รู้สึกอายแปลกๆ แต่ก็ไม่อยากปฏิเสธใจตัวเองว่ารู้สึกดี"