อาชีวะในเมืองกรุงกับอาชีวะต่างจังหวัด

อาชีวะในเมืองกรุงอาจจะเห็นปัญหาที่มีบ่อยๆคือการตีกันของอาชีวะ ซึ่งทำไม่ไม่แก้ปัญหาให้เหมือนล๊อตเตอรี่ที่ทำไมขายคู่ละ80ได้ จากที่ไม่เคยขายมาก่อนทำไม่ถึงขายได้เพราะเขาเกาตรงจุดที่คัน การศึกษาในเมืองกรุงมักจะพร้อมกว่ากาศึกษาทางต่างจังหวัดหลายด้าน ทั้งอุปกรณ์ บุคลากร ถ้าแบ่งอาชีวะ ออกสองแบบคือ อาชีวะเอกชนกับ อาชีวะรัฐบาล อาชีวะของเอกชนที่มีปัญหาในเมือง ก็คงหนีไม่พ้นการตีกัน และอีกปัญหาก็คือผู้ได้รับใบอนุญาติ สร้างโรงเรียน เป็นกำไร เด็กมากเงินมาก แต่ถ้ามองอาชีวะ ต่างจังหวัด เรื่องตีกันคงจะน้อย เพราะในจังหวัด อย่างมากมีโรงเรียน 2ที่บ้างอย่างมาก3-4ที่ในจังหวัดเดียวกัน ปัญหาเรื่องตีกันอาจจะมีแต่ก็น้อยเพราะถ้ามีตำรวจก็ดำเนินการได้แต่ปัญหาของอาชีวะ ต่างจังหวัดนั้นที่มีคือบุคคลากรที่ มาสอน ไม่เพียงพอ ซึ่งถือว่าขาดแคลนด้วยซ้ำ เพราะอาชีวะพัฒนามาหลายสิบปี การขยายตัวก็เพิ่มมากขึ้นแต่บุคคลากรไม่เคยเพิ่มขึ้นเลย ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง แล้วตอนนี้เปิด ปริญญาตรีแล้ว ซึ่งตอนขอ พรบ เพื่อให้ผ่านก็ไม่ขอ อัตราเพื่อสอนในระดับปริญญาตรีไป เพื่อจะต้องการให้ผ่าน แล้วใช้บุคคลากร ที่มีอยู่มาสอน ตอนนี้ อาชีวะ เปิดสอน ปวช ปวส และปริญญาตรีสายปฎิบัติการ เพราะ อาชีวะสร้างคน คนสร้างภาพ