คือเราค่อนข้างอึดอัดใจแรงมากก เพราะเราคุยกับคนๆนึงอยู่คุยกันมาเป็นปีแล้วค่ะ เราคิดว่าเราตกอยู่ในสถานะคนคุยด้วยนะ เราเคยไปกินข้าว ดูหนังกัน จนเพื่อนๆชอบถามว่าเป็นแฟนกันเหรออ เราก็บอกว่าไม่ได้เป็นทุกที เราทำทุกอย่างคล้ายๆคนเป็นแฟนกัน ปลุกกันทุกเช้า เล่าว่าจะไปไหนทำอะไรอยู่ บลาๆทำอย่างงี้ทุกวัน จนมาวันนึงเพื่อนบอกว่าถ้าชอบเขาก็บอกไปเลย แต่มันติดตรงที่เราเองค่ะ เราเองที่กลัวว่าถ้าเราบอกไปแล้ว เขาจะหายไป เขาจะไม่คุยไม่อะไรกับเราเหมือนเดิม คือนอกจากเขาแล้วเราไม่คุยกับใครเลยนะ เราไม่มีเผื่อเลือก ถ้าหากวันนึงเขาหายไปโทรศัพท์เราก็คงไม่มีแจ้งเตือนจากเขาอีกแล้ว วันนี้ที่อยากมาตั้งกระทู้ถามเพราะเราอยากมีที่ยืน ใครๆก็อยากมีตัวตน อยู่ในสถานะที่ชัดเจน ใช่ค่ะ เราก็อยากมีตัวตน แต่มันติดที่เราไม่แข็งแรงพอถ้าเขาหายไปจากเราจริงๆ เพราะตลอดเวลาที่คุยกันมาเราจะไม่คุยกับใใครนานๆ เราจะไม่คุยกับใครแบบให้ความหวัง เราพร้อมที่จะบอกว่าเรามีคนที่ชอบอยู่แล้วเราไม่เคยแบ่งใจให้ใคร เพราะเราให้เขาไปทั้งใจถ้ามันจะพังมันก็พังทั้งใจเช่นกัน เราอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงหรือว่าเราควรอยู่แบบนี้ต่อไปเหรอคะ

ขอโทษนะคะถ้าอ่านแล้วรู้สึกงงๆหรือไม่เข้าใจ หากผิดพลาด เราต้องขออภัยด้วยค่ะ