ขอบคุณ..พนักงานสรรพสินค้า ที่ตะคอกใส่ผมในวันนั้น...

....ผมชอบเสื้อผ้ายี่ห้อหนึ่ง ที่จะซื้อประจำ ทั้งกางเกงยีนส์(ขายาวและขาสั้น)  เสื้อเชิ้ต  เสื้อยืด หมวก ...มีอยูวันหนึ่ง ผมได้ไปเลือกซื้อกางเกงยีนส์ และเสื้อเชิ้ต ที่เคาเตอร์สินค้านี้ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง  ผมเลือกกางเกงยีนส์ขายาวมา 2 ตัว ขาสั้น 1 ตัว เสื้อแจ๊คเก็ต 1 ตัวและอยากได้เสื้อเชิ้ตซัก 1 ตัว แต่หาเบอร์ m ไม่เจอ ...หันไปมองพนักงานขาย เธอก็ยืนคุยกับพนักอีกคนหนึ่ง...ผมยืนรอประมาณ 10 นาที พวกเธอก็ยังคุยกันอยู่...พอดีผมต้องรีบไปธุระ  เลยถามไปว่า..น้องครับ ขอโทษนะครับ เสื้อแบบนี้ มีเบอร์ m มั้ยครับ...มีคนหนึ่งหันมามองผมด้วยอาการหน้าบึ้ง แล้วก็ตะคอกว่า...คนกำลังคุยกันอยู่ไม่เห็นหรือไง...ผมตัวชาไป 5วินาที  แล้วก็เอาเสื้อผ้าไปเก็บที่เดิม แล้วค่อยๆเดินจากไป...ส่วนเธอทั้งสองคนก็คุยกันต่อไป....ผมใช้สติที่จะไม่โกรธ และพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส....ขอบคุณพนักงาน คนที่ตะคอกใส่หน้าผมเมื่อกี้...ถ้าผมซื้อสินค้าไปวันนี้ก็หมดเงินไปหมื่นกว่าบาท...เสื้อผ้าในตู้ก็มีเยอะแยะ...ต่อไปนี้ผมจะเก็บเงินเอาไว้ดีกว่า  เอาไปท่องเที่ยวก็ดี เป็นการให้รางวัลชีวิต.....หลังจากนั้นผมก็งดซื้อเสื้อผ้ายี่ห้อนั้นไปเลย...พวกเพื่อนๆที่ทราบเรื่องนี้ก็มักจะซื้อมาฝากจากต่างประเทศ  โดยเฉพาะจากญี่ปุ่น  การฟอกกางเกงยีนส์สีสวยมากๆ....ผมเลยอยากบอกว่า  ถ้าคุณเจออะไรที่แย่ๆ  ขอให้ตั้งสติให้ดี พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส  ซึ่งผมทำมาตลอด ได้ผลดีมาก ขอให้ทุกๆท่านโชคดีนะครับ  สวัสดีครับผม...............................................................................................................................................................................................................