จขกท ตอนนี้เป็นเฟรชชี่ปี1 คณะวิศวะ ม แห่งหนึ่งในกทมค่ะ มีปัญหาที่คิดไม่ตกอยากจะมาระบายขอความเห็น
เริ่มเลยนะคะ แต่ละคณะก็จะมีค่ายfirstdateสำหรับปี1อยู่แล้ว
ตอนค่ายจขกท.สนิทกับคนหนึ่งแต่สุดท้ายเขาคือพี่เนียน(พี่ปี2ปลอมมาเนียนกับน้องๆ)
แล้วจขกท.ไม่ได้คุยกับคนอื่นแบบสนิทๆ แต่แค่คุยผ่านๆน่ะค่ะ(เป็นความผิดของจขกท.ด้วยที่ยึดติดคุยกับพี่คนนั้นมากเกินไป)
พอจบวันค่ายทีนี้เหงาเลยค่ะ ไม่รู้จะเข้ากลุ่มไหนอะไรยังไง เพราะ เพื่อนแต่ละคนก็ได้กลุ่มแล้วในช่วงค่ายนี้
รู้สึกเครียดเล็กๆ หลังจากนั้นจขกท.ก็พยายามคุยกับเพื่อนคนอื่นมากขึ้น มีคนที่คุยแล้วถูกคอ
สบายใจแต่ติดที่ว่า เขามีกลุ่มของเขาอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองจะเข้าไปแทรกยังไง (กลัวเพื่อนจะมองแปลกๆ)
หลังจากนั้นขกท.ได้พบกับเพื่อนคนนึง ซึ่งตอนแรกคุยกันถูกค่อนข้างถูกคอ
เพื่อนคนนี้ค่อนข้างคุยเก่งด้วย รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาค่ะ ว่าตัวเองจะมีเพื่อนแล้ว
แต่แล้วหลังจากคุยได้4-5วัน อยู่ๆเพื่อนก็เปลี่ยนสรรพนามเป็นกู/เมิง ซึ่งจขกท.ไม่ชินอย่างมาก
รู้สึกเร็วไปที่จะใช้เพราะยังไม่สนิทแนบแน่นและคงเป็นคนส่วนน้อยด้วยที่ตั้งแต่เด็กจนม.ปลาย ไม่เคยขึนกู/เมิงกับใคร
กับเพื่อนสนิทในกลุ่มมัธยมปลาย จะใช้สรรพนามเค้า/ชื่อเพื่อนค่ะ(ดูเรียบร้อยแต่ไม่ได้กุลสตรีจ๋าขนาดนั้นแค่ไม่พูดกู)
คุยแบบนี้ได้ไม่ถึงวัน เพื่อนก็เริ่มเรียกเราด้วยวลี เช่น ไอ้hereชื่อจขกท. อย่างงู้นอย่างงี้
เริ่มด่าเราขึ้นเรื่อยๆ(ด่าด้วยคำหยาบแบบฮาๆแต่เราไม่ฮาด้วย) เพื่อนคงอยากให้สนิทกันมากขึ้นแต่ความรู้สึกเราตกวูบทันที รู้สึกไม่ใช่ตัวตนจริงๆ
รู้สึกอยากเปลี่ยนกลุ่มที่อยู่ แต่ก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนคนนี้ที่อุตส่าห์มาคุยกับเรา ติดตัวเราตลอด
พอมีกิจกรรมรับน้องมหา'ลัย จขกท ซึ่งจะจับเป็นกลุ่มๆ จขกท ก็ได้แยกกับเพื่อนคนนั้น
เจอเพื่อนที่เคยเจอกันตอนค่ายfirstdateแต่คุยกันผ่านๆๆ กิจกรรมนี้ทำให้ได้คุยกันทั้งวันเลย
รู้สึกมีความสุข เป็นตัวเองไม่ฝืน พอคุยไลน์กันคุยกันยาวเลยค่ะ มีอะไรก็คุยกันได้หมดเปลือก
แต่เขาก็มีกลุ่มของเขาแล้ว เราจะไปแทรกก็ยังไงอยู่ และคงเห็นแก่ตัวเกินไปที่จะทิ้งเพื่อนที่อยู่ด้วยกัน
ต่อไปก็เปิดเทอมแล้ว เราไม่อยากเครียดเรื่องเพื่อนเลย หรือเวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง ได้แต่ปลอบใจตัวเอง
มันรู้สึกไม่คลิกกับเพื่อนคนนี้ไปแล้ว จะทำยังไงดีคะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจบนะคะ อยากระบายมากจริงๆ
มีปัญหาในการคบเพื่อนมหาวิทยาลัย ขอระบาย
เริ่มเลยนะคะ แต่ละคณะก็จะมีค่ายfirstdateสำหรับปี1อยู่แล้ว
ตอนค่ายจขกท.สนิทกับคนหนึ่งแต่สุดท้ายเขาคือพี่เนียน(พี่ปี2ปลอมมาเนียนกับน้องๆ)
แล้วจขกท.ไม่ได้คุยกับคนอื่นแบบสนิทๆ แต่แค่คุยผ่านๆน่ะค่ะ(เป็นความผิดของจขกท.ด้วยที่ยึดติดคุยกับพี่คนนั้นมากเกินไป)
พอจบวันค่ายทีนี้เหงาเลยค่ะ ไม่รู้จะเข้ากลุ่มไหนอะไรยังไง เพราะ เพื่อนแต่ละคนก็ได้กลุ่มแล้วในช่วงค่ายนี้
รู้สึกเครียดเล็กๆ หลังจากนั้นจขกท.ก็พยายามคุยกับเพื่อนคนอื่นมากขึ้น มีคนที่คุยแล้วถูกคอ
สบายใจแต่ติดที่ว่า เขามีกลุ่มของเขาอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองจะเข้าไปแทรกยังไง (กลัวเพื่อนจะมองแปลกๆ)
หลังจากนั้นขกท.ได้พบกับเพื่อนคนนึง ซึ่งตอนแรกคุยกันถูกค่อนข้างถูกคอ
เพื่อนคนนี้ค่อนข้างคุยเก่งด้วย รู้สึกอุ่นใจขึ้นมาค่ะ ว่าตัวเองจะมีเพื่อนแล้ว
แต่แล้วหลังจากคุยได้4-5วัน อยู่ๆเพื่อนก็เปลี่ยนสรรพนามเป็นกู/เมิง ซึ่งจขกท.ไม่ชินอย่างมาก
รู้สึกเร็วไปที่จะใช้เพราะยังไม่สนิทแนบแน่นและคงเป็นคนส่วนน้อยด้วยที่ตั้งแต่เด็กจนม.ปลาย ไม่เคยขึนกู/เมิงกับใคร
กับเพื่อนสนิทในกลุ่มมัธยมปลาย จะใช้สรรพนามเค้า/ชื่อเพื่อนค่ะ(ดูเรียบร้อยแต่ไม่ได้กุลสตรีจ๋าขนาดนั้นแค่ไม่พูดกู)
คุยแบบนี้ได้ไม่ถึงวัน เพื่อนก็เริ่มเรียกเราด้วยวลี เช่น ไอ้hereชื่อจขกท. อย่างงู้นอย่างงี้
เริ่มด่าเราขึ้นเรื่อยๆ(ด่าด้วยคำหยาบแบบฮาๆแต่เราไม่ฮาด้วย) เพื่อนคงอยากให้สนิทกันมากขึ้นแต่ความรู้สึกเราตกวูบทันที รู้สึกไม่ใช่ตัวตนจริงๆ
รู้สึกอยากเปลี่ยนกลุ่มที่อยู่ แต่ก็ไม่อยากทิ้งเพื่อนคนนี้ที่อุตส่าห์มาคุยกับเรา ติดตัวเราตลอด
พอมีกิจกรรมรับน้องมหา'ลัย จขกท ซึ่งจะจับเป็นกลุ่มๆ จขกท ก็ได้แยกกับเพื่อนคนนั้น
เจอเพื่อนที่เคยเจอกันตอนค่ายfirstdateแต่คุยกันผ่านๆๆ กิจกรรมนี้ทำให้ได้คุยกันทั้งวันเลย
รู้สึกมีความสุข เป็นตัวเองไม่ฝืน พอคุยไลน์กันคุยกันยาวเลยค่ะ มีอะไรก็คุยกันได้หมดเปลือก
แต่เขาก็มีกลุ่มของเขาแล้ว เราจะไปแทรกก็ยังไงอยู่ และคงเห็นแก่ตัวเกินไปที่จะทิ้งเพื่อนที่อยู่ด้วยกัน
ต่อไปก็เปิดเทอมแล้ว เราไม่อยากเครียดเรื่องเพื่อนเลย หรือเวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง ได้แต่ปลอบใจตัวเอง
มันรู้สึกไม่คลิกกับเพื่อนคนนี้ไปแล้ว จะทำยังไงดีคะ ขอบคุณทุกคนที่อ่านจบนะคะ อยากระบายมากจริงๆ