" ผมชอบผู้ชาย >< "

ผู้หญิงต้องคู่กับผู้ชายคำนี้มันอยู่ในใจผมตลอด ถึงจะบอกว่าปัจจุบันก็มีคนเพศเดียวกันคบกันมากมาย  แต่คนพวกนั้นเขาชอบกันครับ แต่ผมสิครับ ชอบเขาข้างเดียว ผมยอมรับนะครับว่าตัวเองเป็นเกย์ แต่คนที่ผมชอบเขาเป็นผู้ชายแท้ๆ  ผมไม่กล้าบอกชอบหรอกครับ  ผมเป็นคนขี้อาย  อายคนถ้าเขาปฏิเสธ  ที่ผ่านมาชอบใครก็ไม่เคยบอกเลยครับ  เลยโสดมาตลอดทั้งชีวิต  กลัวบอกไปแล้วผมจะสู้หน้าสังคมไม่ได้ อับอายว่ากล้าไปชอบผู้ชายแท้ๆได้ยังไง   ที่ผมฝังใจเพราะตอน ม.3 ผมชอบเพื่อนที่เรียนด้วยกันคนนึง มากๆเลยครับ เพราะเขาทำให้ผมมีความหวังการพูดจาท่าทีทำให้ผมมีความหวัง  แต่ผมก็เก็บไว้ในใจครับ ไม่บอกใคร  แล้วผมก็มีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงอีกคนครับ เธอมาคุยกับผมว่าประมาณว่าเธอชอบนายคนนั้นที่ผมแอบชอบ   แล้วเธอก็ถามว่า"แกสนิทกับมันขนาดนี้ชอบมันรึเปล่า"  เราก็บอกเปล่านะ  อาจจะฟังดูนางเอกนะครับ 5555  แต่ตอนนั้นผมคิดว่าต้องพูดแบบนั้น  จากนั้นเขาทั้งสองคนก็แลดูสนิทกันมากขึ้นนะครับ  พอเมื่อไหร่ที่ผมกับนายคนที่แอบชอบอยู่ด้วยกันเธอก็มักจะมาร่วมคุยด้วยเสมอ  เรื่องนี้จบไปเพราะพอจบ ม.3  ก็แยกย้ายกันไป ผมก็ไม่คิดอะไร
ประเด็นมันอยู่ที่ตอนนี้สิครับ ผมมีเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิงเหมือนกันครับ เธอนิสัยดีเฟรนลี่มากๆ  แต่เวลาที่ผมไปคุยกับผู้ชายคนไหนหรือมีผู้ชายคนไหนมาทักผมเป็นพิเศษ ในขณะที่ผมอยู่กับเธอ เธอมักจะดูทำให้ผู้ชายคนนั้นสนใจเธอเป็นพิเศษ เหมือนประมาณว่า ฉันเป็นผู้หญิงนะต้องสนใจฉันมากกว่าสิ  ผมไม่ได้คิดมากไปนะครับ แต่มันเป็นทุกครั้ง  ผมไม่ได้มันใจในตัวเองเลยนะครับ เพื่อนผมคนนี้เธอก็สวยมากก็คงไม่แปลก แต่ผมไม่เข้าใจว่ามันต้องถึงขั้นนี้เลยหรอครับ

ปล.ก็ไม่ได้ไม่ชอบเพื่อนนะครับเธอเป็นเพื่อนที่ดีมากทุกอย่างแค่สงสัยเรื่องนี้เฉยๆนะครับ

อาจจะอ่านแล้วงงๆนะครับ แต่ผมแค่อยากระบายเฉยๆนะครับ  55555