มีเรื่อง รักพี่ชายมาเล่าสู่กัน ฟัง
ดีค่ะขอเเทนตัวเองว่า มิว เเล้วเเทนพี่ชายว่า มิก นะค่ะเริ่มเลยนะ 3-4 ปีก่อนค่ะตอนที่มิวอยู่ปี 2 ค่ะมิวไม่ได้เช่าห้องอยู่นะค่ะเเต่มิวเช่าคอนโดอยู่ตอนนั้นเป็นช่วงเป็นเทอม เเละเป็นวันที่พี่มิกกลับมาจากฝรั่งเศษค่ะที่จริงเรา2คนเป็นลูกครึ่งค่ะเเต่มีบางอย่างไม่เหมือนกันเช่น ดวงตาของพี่นิกสีฟ้ามิวสีนํ้าตาล ผมพี่มิกสีนํ้าตาล มิกทอง เเต่มีบางอย่างเหมือนกันคือสีผิวของมิวกับพี่มิกเหมือนกันไม่ยืดยาดดีกว่าเข้าเรื่องเลย(จะเล่าเเบบนิยายเเล้วกัน)
ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆเสียงเคราะประตุดังขึ้นเรื่องๆจนฉันถึงกับต้องสดุงตื่น "ค่ะ มีใครมาค่ะ"ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย"มิวนิสัยไม่ดีพี่หายไปได้เเค่ 2 ปีลืมพี่ไปซะเเล้ว"พอฉันเปิดประตูอออกถึงกับสดุ้งเมือเห็นพี่มิคหล่อมากจนเกือบจำไม่ได้เพราะเหตุนั้นเลยทำให้ฉันลืมตัวเผยไปกระโดดใ่พี่เข้าทำตัวเหมือนเด็ก"พี่มิกมิวคิดถึงพี่มิกจัง""ครับพี่ก่คิดถึงมิวป๊ะเอาไปข้างในเถอะ""ให้มิวช่วยถือไม่ค่ะ" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ถือเองตัวเท่ามดถืออะไรไม่ได้หรอ ปะๆ ไปข้างในกัน"เดี๋ยวก่อนพี่มิกว่าใครตัวเท่ามดถึงตัวเท่ามดเเต่มีเเรกเยอะนะ"ชิพี่เค่าอลว่าอย่างนั้นตลอดว่าตัวเท่ามดบ้าง ลมพัดเเล้วปิ้บ้าง กระดูกเดินได้บ้างชิ ก่เป็นผู้กญิงนิเนอะ"นี่มิวพี่ซื่อขนมมาฝากด้วย" "เย้พี่มิกใจดีที่สุดเลย" "เดี๋ยวพี่อุสาซื้อให้ต้องมีของตอบเเทนบ้างสิ"เเล้วหนูก่ยื่นเเก้มให้ ฟอด ฟอด พี่เค้าหอมเเก้มหนูไป 2 ข้างพร้อมกับขนมอีก 2 ถุง "กินเเล้วรีบๆไปนอนได้เเล้วนะครับดึกเเล้ว" "ค่ะ" ตอนที่ฉันกำลังจะนอน"พี่มิกไปไหนค่ะ"ฉันถามพี่มิกเห็นว่ากำลังเดินออกจากห้อง"พี่จะไปดื่มนิดหน่อยนะค่ะเราหลับเถอะ" "ค่ะ" เดี๋ยวหนูคิดเเผนออกเเล้วเรามาทำอาหารให้พี่มิกทานดีกว่าของที่พี่มิกชอบน่าจะเป็น ต้มจืดเเละนมร้อนๆทำไว้ให้พี่มิกกินดีกว่าเเต่ต้องทำให้เสร็จก่อนที่พี่มิกจะกลับมา
2ชั่วโมงผ่านไป
เหอะกว่าจะเส็รจกินเวาไปตั้ง 2 ชั้วโมงนะ เเอด เสียงเปิดประตูดังเข้ามา "พี่มิกค่ะหนูทำอาหารไว้ให้ค่ะ" พี่มิกดูท่าทายเมามายังไงไม่รู้อะได้กลิ่นเหล้าด้วย"พี่มิกค่ะนี่พี่มิกเมาหรือเปล่า" "กูไม่ได้เมาาาา ออกปายยย" อย่างนี้เมาเเน่นอนอย่างนั้นต้องกินนมอุ้นๆ"พี่มิกกินนมอุ้นนะค่ะ"ฉันเอาถือนมจะเอาไปให้พี่มิกเเต่พี่มิกกลับพลักฉันล้มลงกับเเล้วทำนํ้าร้อนๆหกใส่เเขนขาฉันด้วย"พี่มิก โอ๊ย มิวเจ็บ" เเล้วพอพี่มิกเห็นจานข้าวนั้นพี่มิกก่ปัดออกเลยทำให้เสษเเก้วเข้ามาปักที่เเผล ทั้งเเขน เเละ ขา เต็มไปหมด เช้าต่อมา
(เดี๋ยวมาต่อค่ะ)
มีเรื่อง รักพี่ชายมาเล่าสู่กัน ฟัง
ก๊อกๆ ก๊อกๆ ก๊อกๆเสียงเคราะประตุดังขึ้นเรื่องๆจนฉันถึงกับต้องสดุงตื่น "ค่ะ มีใครมาค่ะ"ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย"มิวนิสัยไม่ดีพี่หายไปได้เเค่ 2 ปีลืมพี่ไปซะเเล้ว"พอฉันเปิดประตูอออกถึงกับสดุ้งเมือเห็นพี่มิคหล่อมากจนเกือบจำไม่ได้เพราะเหตุนั้นเลยทำให้ฉันลืมตัวเผยไปกระโดดใ่พี่เข้าทำตัวเหมือนเด็ก"พี่มิกมิวคิดถึงพี่มิกจัง""ครับพี่ก่คิดถึงมิวป๊ะเอาไปข้างในเถอะ""ให้มิวช่วยถือไม่ค่ะ" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ถือเองตัวเท่ามดถืออะไรไม่ได้หรอ ปะๆ ไปข้างในกัน"เดี๋ยวก่อนพี่มิกว่าใครตัวเท่ามดถึงตัวเท่ามดเเต่มีเเรกเยอะนะ"ชิพี่เค่าอลว่าอย่างนั้นตลอดว่าตัวเท่ามดบ้าง ลมพัดเเล้วปิ้บ้าง กระดูกเดินได้บ้างชิ ก่เป็นผู้กญิงนิเนอะ"นี่มิวพี่ซื่อขนมมาฝากด้วย" "เย้พี่มิกใจดีที่สุดเลย" "เดี๋ยวพี่อุสาซื้อให้ต้องมีของตอบเเทนบ้างสิ"เเล้วหนูก่ยื่นเเก้มให้ ฟอด ฟอด พี่เค้าหอมเเก้มหนูไป 2 ข้างพร้อมกับขนมอีก 2 ถุง "กินเเล้วรีบๆไปนอนได้เเล้วนะครับดึกเเล้ว" "ค่ะ" ตอนที่ฉันกำลังจะนอน"พี่มิกไปไหนค่ะ"ฉันถามพี่มิกเห็นว่ากำลังเดินออกจากห้อง"พี่จะไปดื่มนิดหน่อยนะค่ะเราหลับเถอะ" "ค่ะ" เดี๋ยวหนูคิดเเผนออกเเล้วเรามาทำอาหารให้พี่มิกทานดีกว่าของที่พี่มิกชอบน่าจะเป็น ต้มจืดเเละนมร้อนๆทำไว้ให้พี่มิกกินดีกว่าเเต่ต้องทำให้เสร็จก่อนที่พี่มิกจะกลับมา
2ชั่วโมงผ่านไป
เหอะกว่าจะเส็รจกินเวาไปตั้ง 2 ชั้วโมงนะ เเอด เสียงเปิดประตูดังเข้ามา "พี่มิกค่ะหนูทำอาหารไว้ให้ค่ะ" พี่มิกดูท่าทายเมามายังไงไม่รู้อะได้กลิ่นเหล้าด้วย"พี่มิกค่ะนี่พี่มิกเมาหรือเปล่า" "กูไม่ได้เมาาาา ออกปายยย" อย่างนี้เมาเเน่นอนอย่างนั้นต้องกินนมอุ้นๆ"พี่มิกกินนมอุ้นนะค่ะ"ฉันเอาถือนมจะเอาไปให้พี่มิกเเต่พี่มิกกลับพลักฉันล้มลงกับเเล้วทำนํ้าร้อนๆหกใส่เเขนขาฉันด้วย"พี่มิก โอ๊ย มิวเจ็บ" เเล้วพอพี่มิกเห็นจานข้าวนั้นพี่มิกก่ปัดออกเลยทำให้เสษเเก้วเข้ามาปักที่เเผล ทั้งเเขน เเละ ขา เต็มไปหมด เช้าต่อมา
(เดี๋ยวมาต่อค่ะ)