เกิดเป็นผู้หญิง ขี้มโน มันก็เศร้าอย่างงี้แหละ

เราเป็นคนนึงที่แอบชอบคนนู้นคนนี้เค้าไปเรื่อย แต่ไม่เคยสารภาพหรือทำอะไรให้เค้ารู้ตัวเลยย  จนเราได้มีโอกาสคุยกับรุ่นน้องคนนึงคุยกันแบบพี่น้องบอกเลย ว่าช่วงแรกก็คือพี่น้องที่คุยให้คำปรึกษากันธรรมดา คุยเล่น แต่ก็คุยกันทุกวัน ทุกวัน และก็เป็นเราเองที่เริ่มคิดมากกว่าพี่น้อง เพราะถึงเค้าจะเป้นน้อง แต่ความคิดเค้าเป้นผู้ใหญ่ คุยกันด้วยเหตุผล ไม่งุ้งงิ้งซึ่งมันทำให้เรารู้สึกว่า เค้าคือคนที่จะคุมเราได้ 555 หลังจานั้นเราก็แอบปลื้มน้องคนนั้นมาเรื่อยๆเงียบๆโดยไม่คิดจะบอกเหมือนเคย แต่ระหว่างที่คุยกันก็ไม่รู้เพราะเราคิดไปเองหรือเพราะน้องเค้าแค่เฟลนลี่ แต่เมื่อไหร่ที่น้องเค้าพูดถึง ผญอื่นเราก็จะประชดและน้องเค้ากก็จะรู้ว่าเราประชด และชอบพูดคล้ายให้เราหึง เค้าเคยถามเราว่าหึงหรอ ไอเราก็ยิ่งคิดเลยเถิดไปกันใหญ่ เพื่อนๆเรายังพูดว่า เเน่ๆเค้าต้องคิดไรบ้างแหละหยอกกันแบบนี้ จนวันนึงเราอยากลองใจ แบบที่เค้าว่ากันให้หายไป เราหายไปเลยจากวันนั้นประมาณ 3-4 วัน เราก็นอยด์สุดๆเพราะน้องเค้าดันไม่ทักมาอ่ะดิ ก็คิดว่าควรต้องหยุดแค่นี้ เศร้าสุดๆ เวิ่นเว้อ แชร์ทุกอย่างที่เศร้า น้องเค้าเป็นเพื่อนกับเราในเฟสด้วยนะ และน้องเค้าก็กดไลค์ด้วย กดทุกอย่างที่เราแชร์ ก็นั่นเเหละเราแชร์ทุกอย่างในเฟส   สักพักน้องเค้าก็ทักมา ถามว่าเป็นอะไร มีอะไรหรือเปล่า มีไรทำไมไม่ถาม เราก็ตกใจมาก น้องเค้าก็บอกว่า มีอะไรจะบอกมั้ย เราก็ยืนยันว่าจะไม่บอกไม่พูดอะไรทั้งสั้น จนน้องเค้าไปอัพตัสในเฟส ประมาณว่ารู้หมดทุกอย่างแค่อยากให้เราถามหรือพูด เราเห็นตัสนั้น ในใจก็คิดเลยว่าเค้าต้องมีใจแน่ๆ เอาเลยยจัดไป เราก็ไม่กล้าบอกเต็มปาก ส่งเป็นเพลงไป แต่ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะไม่เคลียคลุมเคลือสุดๆ เพราะน้องเค้าก็ไม่พูดอะไร เราก็ไม่กล้าถาม ปล่อยไป ก็คุยกันเหมือนเดิมหยอดบ้างนางก็เล่นกลับบ้างไม่เล่นบ้างก็ปกติ จนมาวันนึง วันนี้แหละค่ะทุกคนวันของการแตกหัก TT น้องเค้าก็ถามเราว่า รำคาญมั้ยที่คุยกันเนี่ย เราก็ไม่รำคาญ รำคาญทำม้ายย ก็ชั้นชอบแก พูดไปเต็มปากแบบไม่มียางกันเลย เพราะเราคิดว่าน้องเค้ารู้เเล้ว แต่คำตอบที่กลับมาน้องเค้าพูดประมาณว่า ใครชอบ น้องเค้าทำตัวงงสุดขีด ไอเราก็เอ๋อเลย ก็กูบอกเมริงไปแล้ววันนั้น ทำไมถึงไม่รู้ เราก้ถามว่านี่ไม่รู้หรอ นางก็บอกไม่รู้อ่ะ ด้วยความที่เรากลัวไม่ได้คุยกับน้องเค้าอีก ก็เลยบอกว่าเออปล่อยมันไป อย่าหายไปละกันเหมือนบางคนพอบอกว่าชอบก็หายไป น้องเค้าก็บอก ไม่หายๆ เป็นเพื่อนกันดีสุดแล้ว น้ำตานี่มาเลยจ้า สรุปทั้งหมดนี่คือชั้นคิดไปเองใช่มั้ยเเละเราก็เป็นคนหายไปจากน้องเค้าเองเพราะเราทำใจไม่ได้อ่ะ คนที่ชอบแต่จะให้มาคุยแบบเป็นเพื่อนรับไม่ด้ายยย เรื่องราวของความคลุมเคลือนี้ ประมาณ3 เดือนเห็นจะได้ จากวันนั้นจนถึงวันนี้เราก็ยังส่องเฟสน้องเค้าทุกวันเน้นเลยว่า ทุกวัน แต่ก็เลือกที่จะไม่ทักไปอีก ใครมีประสบการณ์แนวๆนี้มาแชร์กันบ้างนะคะ แล้วมีวิธีอะไรมั้ยที่จะทำให้เราไม่ต้องไปส่องไปสนใจคนคนนั้นอีก