คบกับแฟนอยู่ดีๆค่ะ วันนึงแฟนก็ขอห่างกันสักพัก แต่ห่างกันได้ไม่ถึงเดือนอยู่ๆเค้าก็บอกเลิกเรา ตอนแรกเราไม่เชื่อค่ะว่าเค้าจะมีใครจริงๆ(ยังหลอกตัวเอง)
ด้วยที่เราเกิดอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน ทำให้เดินไม่ค่อยได้ กล้ามเนื้ออ่อนแรงครึ่งตัว ก็มีเค้าเข้ามาและนั่นคือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ที่ทำให้เราลุกขึ้นสู้ เวลาผ่านมา 3 ปี อยู่เค้าก็บอกว่า เค้ารอไม่ไหวค่ะ เค้าอยากได้ผู้หญิงที่ดีที่สุดสำหรับเค้า (เค้าทำงานอยู่ต่างประเทศค่ะ ตอนนี้เค้ามีบ้าน มีรถ เค้าพร้อมกับทุกเรื่อง เรา 2 คน ช่วยกันตามหาที่ลงตัวทั่วทั้งกรุงเทพ สุดท้ายก็ไปจบที่ชานเมืองแห่งนึง) ณ ตอนนั้นเราเจ็บปวดมาก แต่ก็ต้องทำใจว่าเราไม่สามารถเป็นคนที่ทำให้เค้าภาคภูมิใจได้ และที่เจ็บไปมากกว่านั้นคือ.. คนที่เค้าไปคบด้วยคือแฟนเก่า ที่เคยทิ้งเค้าไป จากที่ทางบ้านเค้าเล่าให้ฟัง เค้าเกือบตายเพราะแฟนคนนี้ สำหรับเราแล้ว ถ้าเป็นผู้หญิงคนนี้เราก็ยอมแพ้ค่ะ เพราะแฟนเราเคยรักเค้ามาก และรู้สึกได้ว่าเค้าก็เหมือนรอผู้หญิงคนนี้อยู่ตลอด จนวันที่ผู้หญิงคนนี้เลิกกับแฟน แฟนเราก็บอกเลิกเราเลย
ในตอนเย็นของเมื่อวานเราก็มีโอกาสได้คุยกับทางบ้านเค้า เราอยากบอกความจริงที่เกี่ยวกับเรา เรื่องอาการของเราที่ปิดบังทางบ้านเค้าไว้ และต้องยอมรับเลยว่าเกินคาด พ่อเค้านอกจากจะรับเราได้แล้ว ยังให้กำลังใจเราอีก เรารู้สึกโล่งมากค่ะ เหมือนหลุดออกจากบ่วงที่โดนมัดมานาน
จนถึงตอนนี้เราต้องยอมรับว่า ทุกอย่างไม่มีคำว่ายั่นยืน และไม่มีคำว่าตลอดไป ใจคนเรามันเปลี่ยนกันได้ตลอดเวลาจริงๆ
ณ ตอนนี้ เราไม่รู้เลยค่ะ ว่าควรทำไงดี เรารักเค้ามาก อยากดูแลเค้าเหมือนที่เค้าเคยดูแลเรา อยากอยู่กับเค้า อยากใช้ชีวิตร่วมกับเค้า ทุกคืนที่หลับตาลงมีแต่ภาพเค้ากับคนนั่นที่จินตนาการอยู่ในหัวตลอดเวลา นอนไม่หลับหลายคืนแล้ว ทำอะไรมือก็สั่นไปหมด บรรยายความรู้สึกตอนนี้ก็เหมือนน้ำเน่า เราคงหมดหนทางแล้วจริงๆ
กระทู้อาจจะยาวและอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องหน่อยนะคะ(พิมพ์ไปร้องไห้ไป)
กับสถานการณ์แบบนี้เราไม่สามารถดึงเค้ากลับมาได้แล้วใช่มั๊ยคะ???
เป็นการสนทนาไลน์บางส่วนที่ค่ะ อาจจะเป็นคำไม่สุภาพนะคะ เพราะตอนนั้นอารมณ์มันฟิวขาดเต็มที่แล้วค่ะ
คบกับแฟนมา 3 ปี อยู่ๆบอกเลิกเรากลับไปคบแฟนเก่า
ด้วยที่เราเกิดอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน ทำให้เดินไม่ค่อยได้ กล้ามเนื้ออ่อนแรงครึ่งตัว ก็มีเค้าเข้ามาและนั่นคือกำลังใจที่ยิ่งใหญ่ที่ทำให้เราลุกขึ้นสู้ เวลาผ่านมา 3 ปี อยู่เค้าก็บอกว่า เค้ารอไม่ไหวค่ะ เค้าอยากได้ผู้หญิงที่ดีที่สุดสำหรับเค้า (เค้าทำงานอยู่ต่างประเทศค่ะ ตอนนี้เค้ามีบ้าน มีรถ เค้าพร้อมกับทุกเรื่อง เรา 2 คน ช่วยกันตามหาที่ลงตัวทั่วทั้งกรุงเทพ สุดท้ายก็ไปจบที่ชานเมืองแห่งนึง) ณ ตอนนั้นเราเจ็บปวดมาก แต่ก็ต้องทำใจว่าเราไม่สามารถเป็นคนที่ทำให้เค้าภาคภูมิใจได้ และที่เจ็บไปมากกว่านั้นคือ.. คนที่เค้าไปคบด้วยคือแฟนเก่า ที่เคยทิ้งเค้าไป จากที่ทางบ้านเค้าเล่าให้ฟัง เค้าเกือบตายเพราะแฟนคนนี้ สำหรับเราแล้ว ถ้าเป็นผู้หญิงคนนี้เราก็ยอมแพ้ค่ะ เพราะแฟนเราเคยรักเค้ามาก และรู้สึกได้ว่าเค้าก็เหมือนรอผู้หญิงคนนี้อยู่ตลอด จนวันที่ผู้หญิงคนนี้เลิกกับแฟน แฟนเราก็บอกเลิกเราเลย
ในตอนเย็นของเมื่อวานเราก็มีโอกาสได้คุยกับทางบ้านเค้า เราอยากบอกความจริงที่เกี่ยวกับเรา เรื่องอาการของเราที่ปิดบังทางบ้านเค้าไว้ และต้องยอมรับเลยว่าเกินคาด พ่อเค้านอกจากจะรับเราได้แล้ว ยังให้กำลังใจเราอีก เรารู้สึกโล่งมากค่ะ เหมือนหลุดออกจากบ่วงที่โดนมัดมานาน
จนถึงตอนนี้เราต้องยอมรับว่า ทุกอย่างไม่มีคำว่ายั่นยืน และไม่มีคำว่าตลอดไป ใจคนเรามันเปลี่ยนกันได้ตลอดเวลาจริงๆ
ณ ตอนนี้ เราไม่รู้เลยค่ะ ว่าควรทำไงดี เรารักเค้ามาก อยากดูแลเค้าเหมือนที่เค้าเคยดูแลเรา อยากอยู่กับเค้า อยากใช้ชีวิตร่วมกับเค้า ทุกคืนที่หลับตาลงมีแต่ภาพเค้ากับคนนั่นที่จินตนาการอยู่ในหัวตลอดเวลา นอนไม่หลับหลายคืนแล้ว ทำอะไรมือก็สั่นไปหมด บรรยายความรู้สึกตอนนี้ก็เหมือนน้ำเน่า เราคงหมดหนทางแล้วจริงๆ
กระทู้อาจจะยาวและอ่านไม่ค่อยรู้เรื่องหน่อยนะคะ(พิมพ์ไปร้องไห้ไป)
กับสถานการณ์แบบนี้เราไม่สามารถดึงเค้ากลับมาได้แล้วใช่มั๊ยคะ???
เป็นการสนทนาไลน์บางส่วนที่ค่ะ อาจจะเป็นคำไม่สุภาพนะคะ เพราะตอนนั้นอารมณ์มันฟิวขาดเต็มที่แล้วค่ะ