เรื่องมันมีอยู่ว่า...
เราแอบชอบรุ่นน้องอยู่ เราได้คุยกันแล้ววันแรกคุยดี๊ดี ตอบเร็วมากกกกกก มีหยอดกันด้วยน้องนี่เสี่ยวกว่าเราอีกนะ55555 แค่คุยวันแรกแบบใครไม่คืดก็บ้าละ จริงๆเราเอาแชทไปให้เพื่อนอ่านเพื่อนก็บอกไม่แน่ๆมีลุ้น คนเขาไม่ชอบเขาก็ไม่อ่อยแบบนี่หรอก.... พอวันที่2ทักไปคุยอีก ตอบนะเร็วบ้างช้าบ้างแล้วก้ส่งรูปให้ดูด้วย เราก็เขินอ่ะดิแบบมีความหวังแล้วนะตอนนีเพิ่งคุยกันนี่ส่งรูปให้ดูแล้ว พอจะเข้าวันที่3น้องตอบช้า แล้วก็ไม่ตอบเลยคือไม่อ่านข้อความเราเลยอ่ะ แต่ขึ้นออน คือโม้เม้นออนแต่ไม่ตอบคือ......แล้วจริงๆ แอบน้อยใจเบาๆ อีกวันเลยเอาขนมไปให้น้องเขาถึงมาขอบคุณก็คุยมาเรื่อยๆ จนมาถึงเมื่อวานทักน้องไปคุยอีกคุยได้3ประโยคน้องบอกจะไปอาบน้ำ ไอ้เราก้ให้ไปอาบบอกอาบเร็วๆ ตั้งแต่เมื่อวานมาจนถึงวันนี้น้องเขายังอาบน้ำไม่เสร้จเลย เรานี่งงมากก ขึ้นออนด้วยน้ะ ไม่รู้ว่าไปออนเซนที่ญี่ปุ่นรึเปล่า วันนี่ก็เจอน้องเขาแต่เราหลบหน้าเพราะน้อยใจที่ไม่ยอมอ่านข้อความที่เราส่งไปให้ (อ่านไม่ตอบนี่เจ็บไม่เท่าไม่อ่านเลยนะ เหมือนไม่สำคัญอ่ะแค่กดอ่านยังไม่กดเลย สำหรับเราน้ะ) แต่น้องก็คงรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเราชอบเพราะเรารู้จักเพื่อนน้องเขาแล้วเพื่อนน้องชอบล้อเรา พอกลุ่มเราเจอน้องเขา เพื่อนกลุ่มน้องก็ทำเป็นเรียกชื่อน้องที่เราชอบดังๆ ไอ้เพื่อนกลุ่มเราก็เรียกชื่อเราดังๆ ต่างคนก้ต่างแซวกันไป เราก็เขิน น้องก็เขิน ต่างคนต่างเขินอ่ะ บางทีก็เจอกันโดยบังเอิญแล้วก็เผลอยิ้มให้กันด้วย วันที่เราเอาขนมไปให้ น้องบอกว่าเดี๋ยวพน.จะเอาขนมมาให้แทนคำขอโทษที่ไม่ยอมตอบ พอถึงพน.น้องเขาก็ไม่เอามาให้น้องก็ถัดวันไปบอกพน. น้องเขาฝากเพื่อนน้องมาบอก ก้เฟลๆนะไม่น่าจะบอกไว้เลยถ้าทำไม่ได้
เราลองให้เพื่อนลองทักไปถามว่า คิดอะไรกับเรารึเปล่า??
น้องตอบว่า "เราน่ารักดีแต่น้องมีคนที่ชอบอยู่แล้ว" คือทำไมไม่ตอบให้เด็ดขาดเลยจะไม่ก็ไม่อ่ะ คือมันยังแอบมีความหวังเล็กๆอยู่ในประโยคอ่ะ ใจเราก็อยากรอเผื่อน้องอาจจะเปลี้ยนใจ เราก็เลยมานั่งคิดว่าเรืองทั้งหมดที่เกิดขึ่นในระยะเวลาสั้นๆกับคนที่เราแอบชอบ ทำไมถ้าคนไม่ได้คิดอะไรมาให้ความหวังไว้ตั้งแต่เริ่มทำไม พอให้แล้วก็หายไป ปล่อยให้คนที่แอบชอบต้องตายอยู่กับความหวังตัวเอง ตอนแรกก็นึกว่าคิดไปเองแต่การกระทำน้องเขามันทำให้เราคิดไปเองโดยมีความหวังจริงๆ
ตอนนี่เราก็ยังคงรอน้องเขาอาบน้ำอยู่
ทำไมคนที่เราชอบพอรู้ว่าเราชอบแล้วต้องแอบให้ความหวัง
เราแอบชอบรุ่นน้องอยู่ เราได้คุยกันแล้ววันแรกคุยดี๊ดี ตอบเร็วมากกกกกก มีหยอดกันด้วยน้องนี่เสี่ยวกว่าเราอีกนะ55555 แค่คุยวันแรกแบบใครไม่คืดก็บ้าละ จริงๆเราเอาแชทไปให้เพื่อนอ่านเพื่อนก็บอกไม่แน่ๆมีลุ้น คนเขาไม่ชอบเขาก็ไม่อ่อยแบบนี่หรอก.... พอวันที่2ทักไปคุยอีก ตอบนะเร็วบ้างช้าบ้างแล้วก้ส่งรูปให้ดูด้วย เราก็เขินอ่ะดิแบบมีความหวังแล้วนะตอนนีเพิ่งคุยกันนี่ส่งรูปให้ดูแล้ว พอจะเข้าวันที่3น้องตอบช้า แล้วก็ไม่ตอบเลยคือไม่อ่านข้อความเราเลยอ่ะ แต่ขึ้นออน คือโม้เม้นออนแต่ไม่ตอบคือ......แล้วจริงๆ แอบน้อยใจเบาๆ อีกวันเลยเอาขนมไปให้น้องเขาถึงมาขอบคุณก็คุยมาเรื่อยๆ จนมาถึงเมื่อวานทักน้องไปคุยอีกคุยได้3ประโยคน้องบอกจะไปอาบน้ำ ไอ้เราก้ให้ไปอาบบอกอาบเร็วๆ ตั้งแต่เมื่อวานมาจนถึงวันนี้น้องเขายังอาบน้ำไม่เสร้จเลย เรานี่งงมากก ขึ้นออนด้วยน้ะ ไม่รู้ว่าไปออนเซนที่ญี่ปุ่นรึเปล่า วันนี่ก็เจอน้องเขาแต่เราหลบหน้าเพราะน้อยใจที่ไม่ยอมอ่านข้อความที่เราส่งไปให้ (อ่านไม่ตอบนี่เจ็บไม่เท่าไม่อ่านเลยนะ เหมือนไม่สำคัญอ่ะแค่กดอ่านยังไม่กดเลย สำหรับเราน้ะ) แต่น้องก็คงรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเราชอบเพราะเรารู้จักเพื่อนน้องเขาแล้วเพื่อนน้องชอบล้อเรา พอกลุ่มเราเจอน้องเขา เพื่อนกลุ่มน้องก็ทำเป็นเรียกชื่อน้องที่เราชอบดังๆ ไอ้เพื่อนกลุ่มเราก็เรียกชื่อเราดังๆ ต่างคนก้ต่างแซวกันไป เราก็เขิน น้องก็เขิน ต่างคนต่างเขินอ่ะ บางทีก็เจอกันโดยบังเอิญแล้วก็เผลอยิ้มให้กันด้วย วันที่เราเอาขนมไปให้ น้องบอกว่าเดี๋ยวพน.จะเอาขนมมาให้แทนคำขอโทษที่ไม่ยอมตอบ พอถึงพน.น้องเขาก็ไม่เอามาให้น้องก็ถัดวันไปบอกพน. น้องเขาฝากเพื่อนน้องมาบอก ก้เฟลๆนะไม่น่าจะบอกไว้เลยถ้าทำไม่ได้
เราลองให้เพื่อนลองทักไปถามว่า คิดอะไรกับเรารึเปล่า??
น้องตอบว่า "เราน่ารักดีแต่น้องมีคนที่ชอบอยู่แล้ว" คือทำไมไม่ตอบให้เด็ดขาดเลยจะไม่ก็ไม่อ่ะ คือมันยังแอบมีความหวังเล็กๆอยู่ในประโยคอ่ะ ใจเราก็อยากรอเผื่อน้องอาจจะเปลี้ยนใจ เราก็เลยมานั่งคิดว่าเรืองทั้งหมดที่เกิดขึ่นในระยะเวลาสั้นๆกับคนที่เราแอบชอบ ทำไมถ้าคนไม่ได้คิดอะไรมาให้ความหวังไว้ตั้งแต่เริ่มทำไม พอให้แล้วก็หายไป ปล่อยให้คนที่แอบชอบต้องตายอยู่กับความหวังตัวเอง ตอนแรกก็นึกว่าคิดไปเองแต่การกระทำน้องเขามันทำให้เราคิดไปเองโดยมีความหวังจริงๆ
ตอนนี่เราก็ยังคงรอน้องเขาอาบน้ำอยู่