คือเราคบกันกับแฟนเรามา4ปีกว่า แล้วพอขึ้นมหาลัยเราเรียนคนละที่เราเลยได้เลิกกันตอนจะขึ้นปี2 คือเรารักเค้ามากเค้าเป็นเหมือนสิ่งที่ขาดไม่ได้ของชีวิตเราไม่แล้ว(ในตอนนั้นนะคะ)เค้าเป็นคนดีมาก เป็นไอดอลเราทุกอย่าง การเรียนการใช้ชีวิตรวมทั้งวิธีคิด เรารู้สึกโชคดีที่ได้รักกับเค้า เค้าเป็นคนฉลาด มีความเป็นผู้นำ แล้วก้หน้าตาหล่อและน่ารักมากค่ะ เรียกได้ว่าเค้าเป็นผู้ชายที่perfeceมาก(ถ้าตัดเรื่องเค้าบอกเลิกเรานะคะ) เราเลยทำใจบล็อคเค้าไปทุกช่องทางเพื่อให้ตัวเองเจ็บน้อยที่สุด ประมาณ3ปีเราถึงทำใจได้ เรารู้สึกเฉยๆกับเค้า ยินดีกับเค้าทุกๆอย่างแม้ว่าเค้าจะไปคบใคร(แต่เค้ายังไม่มีแฟนนะ) แช้วมีวันนึงเราไป กทม แล้วเราเป็นเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกันมาเป็น10ปีกับแฟนเก่า เพื่อนเลยไปร้านเหล้าสังสรรกัน วันนั้นเราเมามากเมาแบบไม่มีสติอะไรเลยแล้วเราเลยได้พูดเรื่องที่เราเลิกกันกับเค้าออกไปในวันนั้น เราขอบคุณที่เค้าทิ้งเรามันทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ได้เรียนรู้ความผิดหวัง แล้วด้วยความเมาเราเลยบอกไปว่า"เอ๊ยเพื่อนกูจะเลิกบล๊อคเฟสนะเว้ย"เราเลยปลดบล็อคตั้งแต่วันนั้น (ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกรักเค้าเลยนะรู้สึกเฉยๆไม่พิศวาทอะไรด้วยซ้ำเพราะตั้งแต่เลิกกันมาเราก้ตั้งใจเรียนมากทุ่มเทกับชีวิตมาก ชีวิตเราก้ดีได้โดยไม่มีเค้าก้ได้) แล้วพอระยะเวลามาซักเราก้ตั้งกลุ่มไลน์เฉพราะเพื่อนสนิทสมัยมัธยมขึ้นมาหลังจากเราไปไหนมาไหนกันบ่อย เวลาเราไป กทม เค้าจะออกมาเจอเรากับเพื่อนทุกครั้งถ้าว่าง(ไม่เคยเจอกันเป็นการส่วนตัวนะ) แต่พอเราได้รับรู้เรื่องราวในชีวิตกันและกันมากขึ้น มันเหมือนกับดึงเราให้รู้สึกอะไรๆเหมือนเดิม รู้สึกประทับใจในตัวเค้า ชื่นชมเค้า(เพราะเค้าเป็นคนเก่ง) มันทำให้นึกถึงวันเก่าๆที่เคยมีเค้าอยู่ข้างๆ(เพราะตอนคบกันเค้าคือคนที่เป็นเพื่อนที่คอยรับฟังทุกอย่าง เป็นพี่ชาย เป็นได้ทุกอย่างแม้ว่าเราไม่เหลือใครเราก้สบายใจที่มีเค้า) ...แต่ตอนนี้เรามีแฟนแล้ว แล้วเค้าก้ไม่ได้รักเราแล้ว เราชอบฝันถึงเค้าตลอดเลย เราก้ไม่เข้าใจว่าเรายังรักเค้าอยู่หรอหรือก้ปลื้มตามประสาผู้หญิงเค้าปลื้มผู้ชายเก่งๆก้แค่นั้น ตอนนี้เราไม่มีใครให้คุยได้ทุกเรื่องเลยเรายิ่งนึกถึงเค้า เราร้องไห้กับแฟนเราเพือนะบายเรื่องร้ายๆแต่เรากลับรู้สึกว่าเค้าไม่เข้าใจอะไรเราเลย เรายิ่งนึกถึง เราอยากรู้ว่ามีใครเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าได้ไหม หรือคนเราเลิกกันแล้วไม่ควรเป็นเพื่อนกันดีกว่า ใจนึงเราก้อยสกจะตัดเค้าไปจากชีวิตเราอีกครั้งเลยแหละเพราะเหมือนกับเราอยู่กับความรู้สึกที่ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลย ไม่ใช้ว่าแฟนใหม่เราไม่ดีนะ นิสัยดีมาก แต่มันเหมือนกันมันแทนที่เค้าไม่ได้น่ะ เราไม่อยากเป็นคนแบบนี้เลย ใจนึงเราก้อยากหนีไปไดลๆจากทั้งสองคนนี้แล้วไม่กลับไทยอีกเลย ใจลึกๆคนที่หนีคือแฟนเก่า เพราะความรู้สึกที่รักน่ะเรายังไม่สามารถรักแฟนใหม่ได้เท่าแฟนเก่าด้วยซ้ำแต่ก้คบๆดูใจกันไป แต่ยังไม่อยากให้ใจใครไปหมดเหมือนเดิม มีใครเป็นเหมือนเราป่ะ
มีใครยังเป็นเพื่อนกันกับแฟนเก่าไหมคะ??