ตั้งเเต่ที่โซเซียลมีความเจริญ ทำไมคนเขียนข่าวถึงไม่ค่อยคำนึงถึงคนที่รับข่าวสาร หรือคนที่เป็นข่าวเลยค่ะ(หรือรู้สึกคนเดียว) คือบางทีข่าวคนกินยาฆ่าตัวตายคือลงกันเปนทุกชมต่อชม บางทีก็เกินความจำเป็นเเล้วนี่มาข่าวคนดังกระโดดตึกคือลงทุกความรู้สึกเลย บางทีก็วิจารณ์เกินจริงเเล้วก็ต้องขุดคุ้ยอดีตคนนู้นคนนี้ พยายามหาข่าวที่ไม่ดีมา ทำไมต้องมีเริ่องเเย่ๆเต็มเลยในโลกโซเซียล ทำไมไม่เคยเห็นมาโพสกันชมต่อชมว่าประวัติศาสตร์ชาติเป็นไงบ้างกอบกู้กว่าจะได้ สร้างพลังความสามัคคี ลงนิทาน ลงวรรณคดี ลงอะไรที่สร้างสรรค์ สงสารเด็กรุ่นนี้มากเลยสังคมปลูกฝังเเต่อะไรที่ต้องดังสร้างกระเเสจึงใช้ชีวิตมีความสุข (หรือว่าสื่อทำถูกเเล้วเราเองที่รู้สึกเเย่เวลาเห็นเเต่ข่าวพวกนี้เยอะๆ)
สื่อทางอินเตอร์เน็ตสมัยนี้ต้องการอะไรหรอ?