คือว่าตอนนี้ผม เป็นนิสิต ชั้นปีที่ 1 พึ่งเปิดเทอมได้ไม่นาน ปกติแล้วอยู่บ้านผมมักอยู่คนเดียวเพราะที่บ้านไม่มีใครอยู่เลย รู้สึกเหงาว้าเหว่ยังไงไม่รู้เคยมีเพื่อนนะแต่ส่วนมากผมจะเป็นคนอยากให้เพื่อนเอาใจแต่ไม่เคยเลย...มีแต่ผมที่เป็นคนเอาใจเพื่อน ผมเป็นคนคิดมากคิดไปไกลบางทีพวกเพื่อนในห้องหาว่าผมเป็นคนบ้าชอบคิดอะไรเพ้อเจ้อนะ แต่ก็ยังดีใจที่เพื่อนยังสนใจเราอยู่555 ในความคิดผมนะ แต่แล่วก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนคนละที่คนละทางระยะหลังๆมานี้เพื่อนๆผมก็เงียบหายไปเพื่อนส่วนใหญ่นะหรอมีแต่เพื่อนคบไม่ใช่เพื่อนแท้เศร้าใจก้ตรงนี้แหละครับ
เมื่อได้เข้ามาอยู่ในรั้วมหาลัยผมก็ไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไรส่วนมากอยู่คนเดียวเคยทักเพื่อนคนข้างข้างนะแต่ก็รู้จักกันเพียงชั่วคราวการมีเพื่อนที่ดีสักคนนี่หายากเนาะผมอิจฉามากเลยเวลาที่เห็น เขานั่งคุยกันปรึกษากันช่วยเหลือกัน ผมก็แค่อยากจะมีเพื่อน
อาการแบบนี้ใช่อาการของโรคติดเพื่อนหรือปล่าว???
เมื่อได้เข้ามาอยู่ในรั้วมหาลัยผมก็ไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไรส่วนมากอยู่คนเดียวเคยทักเพื่อนคนข้างข้างนะแต่ก็รู้จักกันเพียงชั่วคราวการมีเพื่อนที่ดีสักคนนี่หายากเนาะผมอิจฉามากเลยเวลาที่เห็น เขานั่งคุยกันปรึกษากันช่วยเหลือกัน ผมก็แค่อยากจะมีเพื่อน