ตลอดเวลา1เดือนที่เรารู้จักแล้วคบกันมาเรามีความสุขมากนะ

ถึงมันจะมีเหตุให้เราต้องเลิกกันทั้งที่ก็ยังรักอยู่ก็ตาม
แต่มันผิดที่เราเอง ยิ้มมันทำใจไม่ได้ เหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง
พอมีคนเข้ามาจีบก็เลยตกลงเป็นแฟนกับคนใหม่ทั้งที่ไม่ได้รักเค้าเลย
แค่รู้สึกดีที่เค้าเข้ามาทำให้เราหายเศร้า ตลอดเวลาที่เราคบกับคนใหม่ในใจยิ้มก็ยังมีแต่เธอ
ยิ่งคบก็ยิ่งรู้สึกผิดเหมือนเราไม่ได้รักคนใหม่ แต่เอาเค้าเข้ามาเพื่อตั้งใจจะให้ลืมเธอ
แต่สุดท้ายก็ลืมไม่ได้ เลยตัดสินใจเลิกกับคนที่คบอยู่ตอนนี้
เพื่อกลับไปขอโอกาสจากเธออีกครั้ง รู้ว่าตัวเองโคตรนิสัยเลวเลย โคตรเห็นแก่ตัว
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
จนตอนนี้เธอให้เรากลับไปเจอเธออีกครั้ง เธอกอดเรา จูบ หอมแก้ม
ลูบหัวเราเหมือนที่เคยทำอย่างตอนที่เป็นแฟนกัน
มันมีความสุขมากเลยนะ ในใจคือดีใจมาก คิดว่าคงได้กลับมาคบกันอีกครั้ง
แต่สุดท้ายสิ่งที่คิดก็พังทลายเมื่อเธอบอกว่าไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก
ที่จะต้องทะเลาะแล้วก็ลงเอยแบบเดิม แต่เราไม่เข้าใจเว้ย
ว่าถ้าไปอย่างงั้นยังจะให้เราไปเจอ ยังทำกับเราเหมือนตอนเป็นแฟนกันอีกทำไม
รู้มั้ยตอนกอดกับเธอเราทั้งโคตรดีใจ และโคตรเสียใจในเวลาเดียวกันเลย
ดีใจที่ได้กอดเธออีกครั้ง แล้วก็เสียใจที่ต่อให้ทำยังไงก็กลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว
ไม่เข้าใจว่ายังทำดีกับเรา กอด หอม ทำไมในเมื่อใจเธอมันไม่เปิดรับเราเข้าไปอีกแล้ว
เหมือนเราเป็นตัวอะไรของเธอซักอย่าง เจ็บนะ แต่บอกได้แค่ว่าเรารักเธอมากนะ ....
รักแต่ต้องตัดใจ ความรู้สึกโคตรขัดแย้งเลยเว้ยยยยยยยย
แต่ทำไรไม่ได้ ในเมื่อเราก็ไม่ได้มีสิทธิ์จะไปเรียกร้องอะไร
ความรักทำไมมันทำให้ทั้งมีความสุขและเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้
ณ ตอนนี้ผมคงทำได้แค่ระบายความรู้สึกที่มีในใจออกมาเผื่อบางทีมันจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นบ้าง
(( บันทึกนี้ จะเก็บไว้เป็นความทรงจำระหว่างผมกับนายนะครับ ว่าครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ))
แต่เจ็บที่ต้องรู้ว่าเธอนั้นต้องไป เจ็บที่ต้องยอมรับคำว่าเสียใจ โอยยย ความรัก เจ็บจัง :((
ถึงมันจะมีเหตุให้เราต้องเลิกกันทั้งที่ก็ยังรักอยู่ก็ตาม
แต่มันผิดที่เราเอง ยิ้มมันทำใจไม่ได้ เหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง
พอมีคนเข้ามาจีบก็เลยตกลงเป็นแฟนกับคนใหม่ทั้งที่ไม่ได้รักเค้าเลย
แค่รู้สึกดีที่เค้าเข้ามาทำให้เราหายเศร้า ตลอดเวลาที่เราคบกับคนใหม่ในใจยิ้มก็ยังมีแต่เธอ
ยิ่งคบก็ยิ่งรู้สึกผิดเหมือนเราไม่ได้รักคนใหม่ แต่เอาเค้าเข้ามาเพื่อตั้งใจจะให้ลืมเธอ
แต่สุดท้ายก็ลืมไม่ได้ เลยตัดสินใจเลิกกับคนที่คบอยู่ตอนนี้
เพื่อกลับไปขอโอกาสจากเธออีกครั้ง รู้ว่าตัวเองโคตรนิสัยเลวเลย โคตรเห็นแก่ตัว
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน
จนตอนนี้เธอให้เรากลับไปเจอเธออีกครั้ง เธอกอดเรา จูบ หอมแก้ม
ลูบหัวเราเหมือนที่เคยทำอย่างตอนที่เป็นแฟนกัน
มันมีความสุขมากเลยนะ ในใจคือดีใจมาก คิดว่าคงได้กลับมาคบกันอีกครั้ง
แต่สุดท้ายสิ่งที่คิดก็พังทลายเมื่อเธอบอกว่าไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก
ที่จะต้องทะเลาะแล้วก็ลงเอยแบบเดิม แต่เราไม่เข้าใจเว้ย
ว่าถ้าไปอย่างงั้นยังจะให้เราไปเจอ ยังทำกับเราเหมือนตอนเป็นแฟนกันอีกทำไม
รู้มั้ยตอนกอดกับเธอเราทั้งโคตรดีใจ และโคตรเสียใจในเวลาเดียวกันเลย
ดีใจที่ได้กอดเธออีกครั้ง แล้วก็เสียใจที่ต่อให้ทำยังไงก็กลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้ว
ไม่เข้าใจว่ายังทำดีกับเรา กอด หอม ทำไมในเมื่อใจเธอมันไม่เปิดรับเราเข้าไปอีกแล้ว
เหมือนเราเป็นตัวอะไรของเธอซักอย่าง เจ็บนะ แต่บอกได้แค่ว่าเรารักเธอมากนะ ....
รักแต่ต้องตัดใจ ความรู้สึกโคตรขัดแย้งเลยเว้ยยยยยยยย
แต่ทำไรไม่ได้ ในเมื่อเราก็ไม่ได้มีสิทธิ์จะไปเรียกร้องอะไร
ความรักทำไมมันทำให้ทั้งมีความสุขและเจ็บปวดได้ถึงขนาดนี้
ณ ตอนนี้ผมคงทำได้แค่ระบายความรู้สึกที่มีในใจออกมาเผื่อบางทีมันจะทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นบ้าง
(( บันทึกนี้ จะเก็บไว้เป็นความทรงจำระหว่างผมกับนายนะครับ ว่าครั้งหนึ่งเราเคยรักกัน ))