เห็นกระทู้ตามหาคนค่อนข้างเยอะ
เลยอยากหาบ้าง แล้วเป็นโซเฟอร์ด้วย คงหาง่ายหน่อย มั้ง
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อช่วงที่เรื่อง Jurassic world เข้า แล้วไข่ไดโนเสาร์ที่ใส่ป๊อบคอร์นค่อนข้างนิยมค่ะ
เราไปซื้อไข่มา แล้วโบกแท็กซี่คันหนึ่ง จากหน้าเมเจอร์ปิ่นเกล้า จุดหมายปลายทางไปที่โรงพยาบาลธนบุรี
ขึ้นรถไป ตอนแรกก็นิ่ง ๆ ไม่ได้อะไร
เริ่มมาคุยตอนถามทางละมั้ง แล้วก็คุยกันยาวเลย
อยากบอกว่า
ขอบคุณพี่มากมากนะคะที่บ่น ๆ อะไรหลาย ๆ อย่างทั้งเรื่องที่อัดอั้นตันใจของพี่ และช่วยแนะแนวทางให้หนู
มันเป็นประโยชน์กับหนูในตอนนี้มากเลย
ที่พี่ช่วยแนะนำเรื่องการเรียน ว่าให้เลือกอะไรแบบไหน ทำให้หนูคิดได้
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนคุยกับหนูไปตลอดทาง แล้วชวนคุยแบบไม่เบื่อเลย อยากให้จุดหมายเป็นเชียงใหม่มากกกก
ไม่รู้ทำไมตอนหนูคุยกับพี่หนูมีความสุขมาก
ไม่ได้แบบรัก ๆ อะไรนะ แต่มันสบายใจมากที่ได้คุย ระยะเวลาและระยะทางสั้น ๆ แบบนั้น แต่รู้สึกดีมากเลย
ตอนหนูจะลง หนูไม่ได้ลงในโรงพยาบาลนะ ลงฝั่งที่เป็นท๊อปส์
ก่อนลงหนูเอาไข่ให้ดู แล้วพี่หันมาบอกว่า แล้วเจอกันใหม่นะ
หนูก็ถามกลับไปว่า แท็กซี่เยอะแยะ คนเยอะแยะ เราจะได้เจอกันอีกหรอ
พี่เขาก็ตอบมาประมาณว่า ขอให้เจอก็แล้วกัน คนมันจะเจอก็ต้องเจอกันอีก
หนูว่า หนูรอทนวันนั้นไม่ไหวแล้วแหละ 55
ตอนลง หนูไม่ได้นิ่งนะ หนูขอไลน์พี่แล้วแต่พี่บอกว่าพี่เลิกเล่นไลน์ไปแล้ว
อยากจะบอกพี่ว่า
ขอบคุณสำหรับบทสนทนาทุกคำพูดในวันนั้นนะคะ
ไม่มีประโยคไหนทำให้ขัดเคืองเลย ทุกคำพูดของพี่มีประโยชน์กับหนูมาก
ทั้งคำบ่น ๆ คำสอน คำแนะนำ
หนูไม่รู้ข้อมูลอะไรพี่เลย รู้แค่ว่าพี่เรียนจบนิเทศหรือมนุษย์มาเมื่อปีสองปีมาแล้วเนี่ยแหละ แต่หางานไม่ได้ เลยมาขับแท็กซี่
ทะเบียนรถ สีรถ จำไม่ได้เลย หน้าตาก็จำแทบไม่ได้ ก็เล่นไม่มองหน้าเลย จำได้แต่ความรู้สึก แฮ่
ขอบคุณจริง ๆ นะคะ
หนูเด็กม.ปลายคนนึง ที่นั่งกอดไข่ไดโนเสาร์ ขอไลนพี่ แล้วยิงฟันจนยางดึงฟันเกือบขาดก่อนลงรถค่ะ
ตามหา พี่แท็กซี่ใจดีท่านหนึ่งค่ะ :)
เลยอยากหาบ้าง แล้วเป็นโซเฟอร์ด้วย คงหาง่ายหน่อย มั้ง
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อช่วงที่เรื่อง Jurassic world เข้า แล้วไข่ไดโนเสาร์ที่ใส่ป๊อบคอร์นค่อนข้างนิยมค่ะ
เราไปซื้อไข่มา แล้วโบกแท็กซี่คันหนึ่ง จากหน้าเมเจอร์ปิ่นเกล้า จุดหมายปลายทางไปที่โรงพยาบาลธนบุรี
ขึ้นรถไป ตอนแรกก็นิ่ง ๆ ไม่ได้อะไร
เริ่มมาคุยตอนถามทางละมั้ง แล้วก็คุยกันยาวเลย
อยากบอกว่า
ขอบคุณพี่มากมากนะคะที่บ่น ๆ อะไรหลาย ๆ อย่างทั้งเรื่องที่อัดอั้นตันใจของพี่ และช่วยแนะแนวทางให้หนู
มันเป็นประโยชน์กับหนูในตอนนี้มากเลย
ที่พี่ช่วยแนะนำเรื่องการเรียน ว่าให้เลือกอะไรแบบไหน ทำให้หนูคิดได้
ขอบคุณที่เป็นเพื่อนคุยกับหนูไปตลอดทาง แล้วชวนคุยแบบไม่เบื่อเลย อยากให้จุดหมายเป็นเชียงใหม่มากกกก
ไม่รู้ทำไมตอนหนูคุยกับพี่หนูมีความสุขมาก
ไม่ได้แบบรัก ๆ อะไรนะ แต่มันสบายใจมากที่ได้คุย ระยะเวลาและระยะทางสั้น ๆ แบบนั้น แต่รู้สึกดีมากเลย
ตอนหนูจะลง หนูไม่ได้ลงในโรงพยาบาลนะ ลงฝั่งที่เป็นท๊อปส์
ก่อนลงหนูเอาไข่ให้ดู แล้วพี่หันมาบอกว่า แล้วเจอกันใหม่นะ
หนูก็ถามกลับไปว่า แท็กซี่เยอะแยะ คนเยอะแยะ เราจะได้เจอกันอีกหรอ
พี่เขาก็ตอบมาประมาณว่า ขอให้เจอก็แล้วกัน คนมันจะเจอก็ต้องเจอกันอีก
หนูว่า หนูรอทนวันนั้นไม่ไหวแล้วแหละ 55
ตอนลง หนูไม่ได้นิ่งนะ หนูขอไลน์พี่แล้วแต่พี่บอกว่าพี่เลิกเล่นไลน์ไปแล้ว
อยากจะบอกพี่ว่า
ขอบคุณสำหรับบทสนทนาทุกคำพูดในวันนั้นนะคะ
ไม่มีประโยคไหนทำให้ขัดเคืองเลย ทุกคำพูดของพี่มีประโยชน์กับหนูมาก
ทั้งคำบ่น ๆ คำสอน คำแนะนำ
หนูไม่รู้ข้อมูลอะไรพี่เลย รู้แค่ว่าพี่เรียนจบนิเทศหรือมนุษย์มาเมื่อปีสองปีมาแล้วเนี่ยแหละ แต่หางานไม่ได้ เลยมาขับแท็กซี่
ทะเบียนรถ สีรถ จำไม่ได้เลย หน้าตาก็จำแทบไม่ได้ ก็เล่นไม่มองหน้าเลย จำได้แต่ความรู้สึก แฮ่
ขอบคุณจริง ๆ นะคะ
หนูเด็กม.ปลายคนนึง ที่นั่งกอดไข่ไดโนเสาร์ ขอไลนพี่ แล้วยิงฟันจนยางดึงฟันเกือบขาดก่อนลงรถค่ะ