......สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมเลยครับ นั่งนึกอยู่นานว่าจะตั้งอะไรดี อ่านของท่านอื่นมาก็เยอะ เลยคิดว่าตั้งในสิ่งที่ตัวเองสนใจและน่าจะรู้ดีที่สุดเลยดีกว่า มาเริ่มกันเลยครับ
......ผมเริ่มซื้อหนูหิ่น...อินเตอร์ ในปี 2547 (ก่อนนั้นเคยอ่านมาแต่ไม่คิดสะสม ครั้งนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการสะสมครับ) ตอนนั้นผมอยู่ในช่วงขึ้นมัธยมต้นใหม่ๆ กำลังเดินกลับบ้าน ผ่านแผงหนังสือ สะดุดตาหนังสือการ์ตูนเล่มนั้นอย่างมาก จนต้องแว้บไปหยิบมา นั่นก็คือ
หนูหิ่น...อินเตอร์ ฉบับที่ 79 สภาพในภาพคือเปิดอ่านบ่อยมาก จนปกจะขาดออกจากเล่ม เยียวยาโดยการติดเทปใสที่สัน ฮ่าๆๆ นี่คือจุดของการคลั่งไคล์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น

......หลังจากนั้นผมก็ต้องตามซื้อมาทุกเดือน ทั้งภาพปก เนื้อเรื่อง ลายเส้น แนวความคิดที่มีตัวนำเรื่องคือหนูหิ่น ที่เป็นสาวอีสานจอมเปิ่น ยิ่งทำให้การเข้าถึงง่ายขึ้น แรกเริ่มผมก็สะสมแต่หนูหิ่น...อินเตอร์ ตามกำลังของเด็กมัธยมจะซื้อได้ ต่อมาผมก็พยายามออมเงินค่าขนมมาซื้อ
หนูหิ่น in the city ซึ่งจะมีราคาแพงขึ้น คือ 50 บาท ตอนนั้นชอบมาก ทั้งเนื้อกระดาษ กลิ่นกระดาษ การจัดรูปแบบปก มันสวยมาก จนผมอดใจที่จะซื้อไม่ได้เลย ต่อมาก็มี
หนูหิ่นอินโนนหินแห่ ที่จะเอาหนูหิ่นวาไรตี้หรือชื่อในปัจจุบันคือหนูหิ่นอินวิถีแห่งตะวันออก(เฉียงเหนือ) มารวมเล่ม ผมก็ซื้อมาจนครบทุกฉบับ แต่กิเลสของผมมันยังไม่หยุด พอขบออกมาได้ทำงาน ผมก็ยังไม่หยุดที่จะอ่าน ผมก็ตามหาหนูหิ่นในรูปแบบอื่นๆมาสะสมอีก ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ
หนูหิ่นสเปเชียล ซึ่งออกมาก่อนหนูหิ่น in the city นานหลายปีอยู่ ออกเป็นรายสะดวก มีทั้งหมด 4 ฉบับเเล้ว นอกจากนั้นก็ยังมี
หนูหิ่น เดอะ มูฟวี่ ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่สร้างจากการ์ตูนไทย ผมชอบมาก ดูแล้วูอีก อาจะเป็นเพราะผมผูกพันกับหนูหิ่นล่ะมั้ง จึงทำให้ดูได้ไม่เบื่อ ซึ่งตอนที่ภาพยนตร์ฉายนั้นก็มี
หนูหิ่น the fan book ออกมา ผมก็ไม่พลาด ไปซื้อมาตั้งแต่วันแรกที่วางแผงเลยที่เดียว ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้ผมมีหนูหิ่น...อินเตอร์เกือบจะครบแล้ว ขาดอยู่สองฉบับ แต่ก็หายากเสียเหลือเกิน ส่วนหนูหิ่น in the city ที่ตั้งใจว่าทำงานมีเงินจะซื้อ ก็ดูเหมือนจะสายไป เริ่มหายากขึ้นตามกาลเวลาที่ผ่านไป ภาพข้างล่างนี้ผมจัดเรียงไว้ดู เผื่อว่าวันไปผ่านไปที่ไหนแล้วเจอจะได้ดูว่า เรามีเล่มนี้หรือยังนะ แล้วจะได้ซื้อมาถูก ไม่ซ้ำกับที่มีอยู่

.....ตัวผมเอง ชอบเข้าไปส่องไปหาอะไรโพสต์คุยกับลุงเอ๊าะ ผู้เขียนการ์ตูนเรื่อยเลยนะครับ หานั่นหานี่คุยไปเรื่อย ลุงเอ๊าะก็จะตอบอยู่ตลอดนะครับ ถ้าไม่ต้อบก็จะมีกดไลค์ ไม่ปล่อยว่างสักโพสต์เลย ขนาดนั้นผมยังไม่สะใจ ยังไปจู้จี้แก้ไขบทความในวิกิพีเดียอีก ก็ได้ชื่อว่าสารานุกรมเสรีแล้ว เลยอยากลองบ้างเพราะผมมั่นใจว่าผมก็รู้เรื่องเกี่ยวกับหนูหิ่นพอสมควร ผลออกมาเป็นเช่นนี้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หน้าตาอาจจะต่างจากนี้ไปแล้วนะครับ เพราะมีผู้ใช้วิกิพีเดียหลายคน อาจะมีความเห็นว่าบางส่วนดูไม่เป้นสารานุกรม จึงโดนตัดออกไปครับ
.....นอกจากหนูหิ่นที่เรารู้จักกันดี ลุงเอ๊าะยังมีการ์ตูนอีกสองเรื่องในเครื่อบรรลือสาส์นคือ
ซนแสบใส (แต่ใจเดียวกัน) และ
เคนนี่หอยบ๋อยอินเตอร์ ซึ่งสนุกไม่แพ้กันครับ

.....พักหลังๆ ผมเริ่มหมดแรงในการตามหาหนูหิ่น เลยหันไปตามหา มหาสนุกที่มีการ์ตูนทั้งสามเรื่องนี้ตีพิมพ์แทน ซึ่งก็ไม่จำนวนหนึ่งเลยครับ ^^

.....ก่อนจบกระทู้แรกในชีวิต อยากจะให้ดูหน้าตาของสมุดพกที่ผมจะนำติดตัวไปทุกที่ที่ไปครับ ผมจะปริ๊นท์สีปกหนูหิ่นแต่ละแบบมาเรียงไว้แล้วเว้นช่องที่ยังไม่มีไว้ เวลาผ่านแผงไหนจะได้แวะดูและเปิดดูว่าเล่มไหนไม่มีจะได้ซื้อครับ ฮ่าๆๆๆ

.....มีอะไรแลกเปลี่ยนพูดคุยเชิญได้เลยนะครับ ใครมีเล่มไหน ตามหาเล่มไหนเอามาแบ่งปันกันดูได้นะครับ ขอบคุณมากๆครับ ^^~
แฟนการ์ตูน "หนูหิ่น...อินเตอร์" เชิญทางนี้ครับ ^^~
......ผมเริ่มซื้อหนูหิ่น...อินเตอร์ ในปี 2547 (ก่อนนั้นเคยอ่านมาแต่ไม่คิดสะสม ครั้งนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของการสะสมครับ) ตอนนั้นผมอยู่ในช่วงขึ้นมัธยมต้นใหม่ๆ กำลังเดินกลับบ้าน ผ่านแผงหนังสือ สะดุดตาหนังสือการ์ตูนเล่มนั้นอย่างมาก จนต้องแว้บไปหยิบมา นั่นก็คือ หนูหิ่น...อินเตอร์ ฉบับที่ 79 สภาพในภาพคือเปิดอ่านบ่อยมาก จนปกจะขาดออกจากเล่ม เยียวยาโดยการติดเทปใสที่สัน ฮ่าๆๆ นี่คือจุดของการคลั่งไคล์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น
......หลังจากนั้นผมก็ต้องตามซื้อมาทุกเดือน ทั้งภาพปก เนื้อเรื่อง ลายเส้น แนวความคิดที่มีตัวนำเรื่องคือหนูหิ่น ที่เป็นสาวอีสานจอมเปิ่น ยิ่งทำให้การเข้าถึงง่ายขึ้น แรกเริ่มผมก็สะสมแต่หนูหิ่น...อินเตอร์ ตามกำลังของเด็กมัธยมจะซื้อได้ ต่อมาผมก็พยายามออมเงินค่าขนมมาซื้อ หนูหิ่น in the city ซึ่งจะมีราคาแพงขึ้น คือ 50 บาท ตอนนั้นชอบมาก ทั้งเนื้อกระดาษ กลิ่นกระดาษ การจัดรูปแบบปก มันสวยมาก จนผมอดใจที่จะซื้อไม่ได้เลย ต่อมาก็มี หนูหิ่นอินโนนหินแห่ ที่จะเอาหนูหิ่นวาไรตี้หรือชื่อในปัจจุบันคือหนูหิ่นอินวิถีแห่งตะวันออก(เฉียงเหนือ) มารวมเล่ม ผมก็ซื้อมาจนครบทุกฉบับ แต่กิเลสของผมมันยังไม่หยุด พอขบออกมาได้ทำงาน ผมก็ยังไม่หยุดที่จะอ่าน ผมก็ตามหาหนูหิ่นในรูปแบบอื่นๆมาสะสมอีก ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือ หนูหิ่นสเปเชียล ซึ่งออกมาก่อนหนูหิ่น in the city นานหลายปีอยู่ ออกเป็นรายสะดวก มีทั้งหมด 4 ฉบับเเล้ว นอกจากนั้นก็ยังมี หนูหิ่น เดอะ มูฟวี่ ซึ่งเป็นภาพยนตร์ที่สร้างจากการ์ตูนไทย ผมชอบมาก ดูแล้วูอีก อาจะเป็นเพราะผมผูกพันกับหนูหิ่นล่ะมั้ง จึงทำให้ดูได้ไม่เบื่อ ซึ่งตอนที่ภาพยนตร์ฉายนั้นก็มี หนูหิ่น the fan book ออกมา ผมก็ไม่พลาด ไปซื้อมาตั้งแต่วันแรกที่วางแผงเลยที่เดียว ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้ผมมีหนูหิ่น...อินเตอร์เกือบจะครบแล้ว ขาดอยู่สองฉบับ แต่ก็หายากเสียเหลือเกิน ส่วนหนูหิ่น in the city ที่ตั้งใจว่าทำงานมีเงินจะซื้อ ก็ดูเหมือนจะสายไป เริ่มหายากขึ้นตามกาลเวลาที่ผ่านไป ภาพข้างล่างนี้ผมจัดเรียงไว้ดู เผื่อว่าวันไปผ่านไปที่ไหนแล้วเจอจะได้ดูว่า เรามีเล่มนี้หรือยังนะ แล้วจะได้ซื้อมาถูก ไม่ซ้ำกับที่มีอยู่
.....ตัวผมเอง ชอบเข้าไปส่องไปหาอะไรโพสต์คุยกับลุงเอ๊าะ ผู้เขียนการ์ตูนเรื่อยเลยนะครับ หานั่นหานี่คุยไปเรื่อย ลุงเอ๊าะก็จะตอบอยู่ตลอดนะครับ ถ้าไม่ต้อบก็จะมีกดไลค์ ไม่ปล่อยว่างสักโพสต์เลย ขนาดนั้นผมยังไม่สะใจ ยังไปจู้จี้แก้ไขบทความในวิกิพีเดียอีก ก็ได้ชื่อว่าสารานุกรมเสรีแล้ว เลยอยากลองบ้างเพราะผมมั่นใจว่าผมก็รู้เรื่องเกี่ยวกับหนูหิ่นพอสมควร ผลออกมาเป็นเช่นนี้ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
.....นอกจากหนูหิ่นที่เรารู้จักกันดี ลุงเอ๊าะยังมีการ์ตูนอีกสองเรื่องในเครื่อบรรลือสาส์นคือ ซนแสบใส (แต่ใจเดียวกัน) และ เคนนี่หอยบ๋อยอินเตอร์ ซึ่งสนุกไม่แพ้กันครับ
.....พักหลังๆ ผมเริ่มหมดแรงในการตามหาหนูหิ่น เลยหันไปตามหา มหาสนุกที่มีการ์ตูนทั้งสามเรื่องนี้ตีพิมพ์แทน ซึ่งก็ไม่จำนวนหนึ่งเลยครับ ^^
.....ก่อนจบกระทู้แรกในชีวิต อยากจะให้ดูหน้าตาของสมุดพกที่ผมจะนำติดตัวไปทุกที่ที่ไปครับ ผมจะปริ๊นท์สีปกหนูหิ่นแต่ละแบบมาเรียงไว้แล้วเว้นช่องที่ยังไม่มีไว้ เวลาผ่านแผงไหนจะได้แวะดูและเปิดดูว่าเล่มไหนไม่มีจะได้ซื้อครับ ฮ่าๆๆๆ
.....มีอะไรแลกเปลี่ยนพูดคุยเชิญได้เลยนะครับ ใครมีเล่มไหน ตามหาเล่มไหนเอามาแบ่งปันกันดูได้นะครับ ขอบคุณมากๆครับ ^^~