สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา อาจจะเขียนอะไรผิดพลาดไปบ้างต้องขออภัยนะคะ ขอเล่าก่อนว่าเราเป็นคนชอบอ่านกระทู้ในพันทิปมากเล่นโซเชียลเหมือนวัยรุ่นทั่วๆไป แต่ที่เริ่มมาอ่านกระทู้พันทิปจริงจังก็ช่วงหลังๆนี้แหละค่ะอ่านตามที่เขาแชร์ๆมา มีทั้งเรื่องตลก เรื่องดราม่า เรื่องรักๆ เราเลยเห็นว่าบางอันมันก็เหมือนชีวิตของเรา เราเลยลองสมัครแล้วมาเขียนดู >,<
เราขอแทนตัวเองว่า S นะคะ เราอายุ 18 จะขึ้น ปี1 เทอมนี้ค่ะ เราก็เป็นคนค่อนข้างหน้าตาดีมั้ง ออกแนวน่ารักมากกว่าค่ะ ตาจะโตกว่าคนทั่วไปนิดหน่อย ผิวก็ขาวๆใสๆนิดนึงมั้งเพื่อนๆบอกมาแบบนี้ แหะๆ... เราชอบเล่นโซเชียลมากๆเลย เจอคนมากมายรู้จักคนอื่นๆก็จากโซเชียลต่างๆนี่แหละค่ะ แต่ที่แน่ๆที่หลายๆคนเกือบทุกคนมีก็คือ Facebook ที่ทำให้เรารู้จักกับคนต่างๆได้มากมายและรวดเร็ว แล้วมันก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เรารู้จักกับรุ่นพี่ในโรงเรียนคนหนึ่ง เรื่องนี้ต้องขอย้อนไปตอนเรา ม3 เลยค่ะ เรารู้จักกับพี่คนนี้มานานเลยค่ะสักปีกว่าได้เพราะพี่เขาเป็นคนน่ารักค่ะ ขอแทนเป็นพี่ Jค่ะ มีคนชอบพี่เขาเยอะมาก พี่เขาหน้าตาเหมือนหนุ่มญี่ปุ่น ขาวๆตาตี่ๆหน่อยไม่จัดฟันค่ะแต่ฟันเขาก็เรียงสวยอยู่แล้ว(นี่สังเกตุมากไปมั้ย) พี่เขาเฟรนลี่มากเลยค่ะ รู้จักเกือบทุกคนในโรงเรียนเลยมั้งเพราะไปไหนมาไหนมีแต่คนทักเขาเยอะอยู่ค่ะ(แอบมองง่า) แต่เราไม่เคยทักเขาไปเลยทั้งๆที่อยากจะรู้จักเขามากแต่เราขี้อายค่ะไม่ค่อยทักผู้ชายคนอื่นก่อนนอกจากเพื่อนๆหรือคนรู้จักค่ะเลยทำให้ไม่มีโอกาสได้รู้จักกันได้แต่แอบส่องเฟซของพี่เขาทุกวัน(ปล. ไปเป็นเพื่อนพี่เขาตอนไหนไม่รู้ค่ะ555) พอขึ้น ม4 เราได้รับหน้าที่ให้เป็นพิธีกรในงานกีฬาสีของโรงเรียนค่ะตอนแรกก็ไม่กล้าเพราะอย่างที่ว่าเลยเราขี้อายมากๆ คุณครูที่สนิทกับเราเลยดันเราเต็มที่ทั้งสอนการพูด บุคลิก ได้เกือบเดือนค่ะ แล้วคุณครูก็มาบอกกับเราว่าคงจะพูดคนเดียวไม่ไหวแล้วเพราะท่าทางวันจริงจะตื่นเวที (อายจังเลยตอนนี้) เลยจะหาคู่มาให้ ตอนแรกดีใจมากค่ะนึกว่าจะได้พี่ดาวโรงเรียนมาเป็นพิธีกรคู่(ปกติเขาจะได้รับหน้าที่นี้ตลอด) แต่คุณครูก็บอกว่าพี่ดาวโรงเรียนจะไม่มาทำหน้าที่อะไรให้โรงเรียนอีกแล้วแล้วก็ไม่ได้เล่าต่อ เราก็ไม่กล้าถามค่ะเลยทำให้หน้าที่ตกมาอยู่ที่เรา แล้วเย็นวันนั้นเราก็อยู่รอพบครูตามปกติค่ะแต่วันนี้ครูไม่ได้เข้ามาคนเดียวค่ะ พี่ J ก็เดินตามหลังมาด้วยตอนแรกใจเราเต้นไม่เป็นจังหวะเลยค่ะแอบตาโตเมื่อไหร่ไม่รู้เพราะครูมาแซวค่ะว่าตาเราโตเหมือนไข่เป็ดเลยตอนนั้นอายพี่ J มากค่ะ แต่ก็ยังไม่รู้อีกว่าพิธีกรคู่ของเราก็คือพี่ J เนี่ยะแหละ ประมาณ20นาทีแรกที่ซ้อมเรานี่เกรงมากเลยค่ะจนพี่เขาคงรู้เขาเลยชวนเราคุยตอนที่พักบ้าง จนเราเริ่มคุ้นกันแล้วเราก็ไม่เกรงพี่เขามากแล้ว พี่เขาเฟรนลี่จริงๆค่ะ ใครได้รู้จักก็หลงรักเขากันทั้งนั้น พอจะกลับบ้านคุณครูเลยบอกว่าดีแล้วล่ะรู้จักกันไว้ วันจริงก็ดูแลน้องด้วยนะ J เรานี่ตกใจเลยค่ะพึ่งรู้ว่าพี่เขาจะมาเป็นพิธีกรคู่กับเรา(ความรู้สึกช้ามากนึกว่าจะมาช่วยสอนให้เฉยๆ) แล้วจุดที่ทำให้เราแก้มแดงแทบระเบิดก็ตอนที่เรากำลังจะเดินออกประตูแล้วพี่เขาวิ่งมาแล้วพูดว่า "นี่ S พี่ขอไลน์เราหน่อยสิ จะได้คุยงานสะดวกๆไม่ค่อยชอบเปิดเฟซน่ะเดี๋ยวยาว" เราก็แบบยืนนิ่งแล้วพี่เขาก็เห้ยครั้งนึงเราก็ตกใจค่ะแล้วให้ไป (แหะๆ ง่ายเนาะ-,,-)
ไม่รู้จะแท็กอะไร ถ้าแท็กผิดไปขออภัยด้วยนะคะ
คนที่ใช่ในเวลาที่เหมาะ
เราขอแทนตัวเองว่า S นะคะ เราอายุ 18 จะขึ้น ปี1 เทอมนี้ค่ะ เราก็เป็นคนค่อนข้างหน้าตาดีมั้ง ออกแนวน่ารักมากกว่าค่ะ ตาจะโตกว่าคนทั่วไปนิดหน่อย ผิวก็ขาวๆใสๆนิดนึงมั้งเพื่อนๆบอกมาแบบนี้ แหะๆ... เราชอบเล่นโซเชียลมากๆเลย เจอคนมากมายรู้จักคนอื่นๆก็จากโซเชียลต่างๆนี่แหละค่ะ แต่ที่แน่ๆที่หลายๆคนเกือบทุกคนมีก็คือ Facebook ที่ทำให้เรารู้จักกับคนต่างๆได้มากมายและรวดเร็ว แล้วมันก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เรารู้จักกับรุ่นพี่ในโรงเรียนคนหนึ่ง เรื่องนี้ต้องขอย้อนไปตอนเรา ม3 เลยค่ะ เรารู้จักกับพี่คนนี้มานานเลยค่ะสักปีกว่าได้เพราะพี่เขาเป็นคนน่ารักค่ะ ขอแทนเป็นพี่ Jค่ะ มีคนชอบพี่เขาเยอะมาก พี่เขาหน้าตาเหมือนหนุ่มญี่ปุ่น ขาวๆตาตี่ๆหน่อยไม่จัดฟันค่ะแต่ฟันเขาก็เรียงสวยอยู่แล้ว(นี่สังเกตุมากไปมั้ย) พี่เขาเฟรนลี่มากเลยค่ะ รู้จักเกือบทุกคนในโรงเรียนเลยมั้งเพราะไปไหนมาไหนมีแต่คนทักเขาเยอะอยู่ค่ะ(แอบมองง่า) แต่เราไม่เคยทักเขาไปเลยทั้งๆที่อยากจะรู้จักเขามากแต่เราขี้อายค่ะไม่ค่อยทักผู้ชายคนอื่นก่อนนอกจากเพื่อนๆหรือคนรู้จักค่ะเลยทำให้ไม่มีโอกาสได้รู้จักกันได้แต่แอบส่องเฟซของพี่เขาทุกวัน(ปล. ไปเป็นเพื่อนพี่เขาตอนไหนไม่รู้ค่ะ555) พอขึ้น ม4 เราได้รับหน้าที่ให้เป็นพิธีกรในงานกีฬาสีของโรงเรียนค่ะตอนแรกก็ไม่กล้าเพราะอย่างที่ว่าเลยเราขี้อายมากๆ คุณครูที่สนิทกับเราเลยดันเราเต็มที่ทั้งสอนการพูด บุคลิก ได้เกือบเดือนค่ะ แล้วคุณครูก็มาบอกกับเราว่าคงจะพูดคนเดียวไม่ไหวแล้วเพราะท่าทางวันจริงจะตื่นเวที (อายจังเลยตอนนี้) เลยจะหาคู่มาให้ ตอนแรกดีใจมากค่ะนึกว่าจะได้พี่ดาวโรงเรียนมาเป็นพิธีกรคู่(ปกติเขาจะได้รับหน้าที่นี้ตลอด) แต่คุณครูก็บอกว่าพี่ดาวโรงเรียนจะไม่มาทำหน้าที่อะไรให้โรงเรียนอีกแล้วแล้วก็ไม่ได้เล่าต่อ เราก็ไม่กล้าถามค่ะเลยทำให้หน้าที่ตกมาอยู่ที่เรา แล้วเย็นวันนั้นเราก็อยู่รอพบครูตามปกติค่ะแต่วันนี้ครูไม่ได้เข้ามาคนเดียวค่ะ พี่ J ก็เดินตามหลังมาด้วยตอนแรกใจเราเต้นไม่เป็นจังหวะเลยค่ะแอบตาโตเมื่อไหร่ไม่รู้เพราะครูมาแซวค่ะว่าตาเราโตเหมือนไข่เป็ดเลยตอนนั้นอายพี่ J มากค่ะ แต่ก็ยังไม่รู้อีกว่าพิธีกรคู่ของเราก็คือพี่ J เนี่ยะแหละ ประมาณ20นาทีแรกที่ซ้อมเรานี่เกรงมากเลยค่ะจนพี่เขาคงรู้เขาเลยชวนเราคุยตอนที่พักบ้าง จนเราเริ่มคุ้นกันแล้วเราก็ไม่เกรงพี่เขามากแล้ว พี่เขาเฟรนลี่จริงๆค่ะ ใครได้รู้จักก็หลงรักเขากันทั้งนั้น พอจะกลับบ้านคุณครูเลยบอกว่าดีแล้วล่ะรู้จักกันไว้ วันจริงก็ดูแลน้องด้วยนะ J เรานี่ตกใจเลยค่ะพึ่งรู้ว่าพี่เขาจะมาเป็นพิธีกรคู่กับเรา(ความรู้สึกช้ามากนึกว่าจะมาช่วยสอนให้เฉยๆ) แล้วจุดที่ทำให้เราแก้มแดงแทบระเบิดก็ตอนที่เรากำลังจะเดินออกประตูแล้วพี่เขาวิ่งมาแล้วพูดว่า "นี่ S พี่ขอไลน์เราหน่อยสิ จะได้คุยงานสะดวกๆไม่ค่อยชอบเปิดเฟซน่ะเดี๋ยวยาว" เราก็แบบยืนนิ่งแล้วพี่เขาก็เห้ยครั้งนึงเราก็ตกใจค่ะแล้วให้ไป (แหะๆ ง่ายเนาะ-,,-)
ไม่รู้จะแท็กอะไร ถ้าแท็กผิดไปขออภัยด้วยนะคะ