สวัสดีค่ะก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยนะว่าเราเป็นคนที่จริงจังกับความรักมาก เข้าเรื่องค่ะ
เราเป็นคนที่จริงจังกับความรักมากเราโดนหักอกมาตลอดไม่ใช่ว่าเราหน้าตาไม่ดีนะเราเป็นคนอวบๆนิดนึงขาวๆเอาเป็นว่าพอดูได้ค่ะเราไม่ค่อยมีคนมาจีบสักเท่าไหร่เพราะนึกว่าเราคงมีแฟนหมดแล้วตั้งแต่นั้นมากเราก็อยู่กับเพื่อนมาตลอดเกือบปีจนมีวันหนึ่งเราได้เจอผชคนนึงคือเราว่าเค้าน่ารักดีเราก็ชอบเค้ามานานแล้วด้วยแล้วพอมาวันนึงเค้าแอดเฟชเรามาเราก็เห้ยแบบดีใจมากกรี้ดลั่นบ้านหลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเค้าโทรมาขอเราเป็นแฟนเราเขินมากเราก็ตอบตกลงไปหลังจากนั้นเรามีความสุขมากที่ได้มีเค้าเข้ามาเติมเต็มในชีวิตเวลาเลิกเรียนเค้าก็มารับเราไปกินข้าวดูหนังไปเดินตลาดนัดกันเรารู้สึกดีนะที่มีเค้าเข้ามาเพื่อนเรายังอิจฉาเลยแบบว่าเห้ยแฟนคนนี้หล่อว่ะบ้านก็รวยแถมนิสัยดีเอาใจใส่มากๆอ่ะคือเราแบบได้ยินแบบนี้เราก็รู้สึกดีมากเลยเราหวังว่าเราจะคบกับเค้าไปนานๆพอเราคบกันไปเรื่อยๆความสัมพันธ์ยิ่งเพิ่มมากขึ้นจนเรากับเค้ามีอะไรกันมันเป็นช่วงเวลาที่แบบตอนนั้นอยากให้มีแค่เราสองคนอยู่บนโลกใบนี้(เว่อร์จัง)คือเค้าเป็นคนแรกของเราด้วยเลยทำให้เรารักเค้ามากมากเลยไม่อยากขาดไม่อยากแยกออกจากกันเรารู้สึดีมากแต่พอมาวันนึงเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไปเราบอกให้เค้ามารับเราที่รรหน่อยเราจะกลับบ้านเค้าบอกเค้าไม่ว่างเราเลยเอะใจเข้าเฟชเค้าไปเช็คเราก็เจอค่ะเค้ากลับมาคุยกับแฟนเก่าเค้าเราก็จุกสิค่ะมีไปรับกันด้วยเราก็แบบเห้ยนี่กูเป็นตัวอะไรว่ะเราก็ทักเฟชไปหาเค้าโทรไปหาทำทุกทางเค้าก็ไม่รับจนเราเลิกตอแยเค้าเค้าส่งข้อความมาบอกเราว่าเลิกกันนะเราก็คือแบบนั่งอยู่บ้านเพื่อนคือตอนนั้นบอกกับใจตัวเองว่าอย่าร้องนะอย่าร้องสักพักทำไม่ได้เลยปล่อยโฮซะเพื่อนเราปลอบเราจนร้องไห้ตามเพื่อนเราก็พูดว่าทำไมว่ะพวกกูยังเห็นสองคนรักกันดีอยู่เลยแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้เราพูดไม่ออกร้องไห้หนักมากในชีวิตคือเรารักเค้ามากจนไม่รู้ว่าจะรักยังไงเราก็ไปง้อเค้าที่บ้านเราบอกว่าให้เค้าลงมาหาเราหน่อยเค้าก็ลงมาเราคุยกันสักพักมีผู้หญิงโผล่มาทางหน้าต่างห้องเค้าเราก็เก็บอาการจะร้องไห้ก็ไม่ได้อีกกลัวเสียหน้าเค้าบอกกับเราว่ากลับบ้านไปก่อนเค้าจะนอนเราก็โอเคกลับก็กลับสรุปวันนั้นเค้าก็นอนอยู่กับแฟนเก่าเค้าสบายใจโดยที่เราเอาแต่นั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ทั้งคืนข้าวก็ไม่กินร้อง
อยู่นั่นแหละไม่รู้จะร้องอะไรหนักหนาจนเรารู้สึกแบบว่าเราเหมือนคนบ้าเหมือนคนไม่มีความรู้สึกไปแล้ววันๆเอาแต่นั่งร้องไห้คือเราไม่อยากเจอเค้าเลยโอกาสเจอกันสูงมากเพราะบ้านเค้ากับบ้านเราอยู่ใกล้กันเราคบกันพ่อแม่เราก็รู้เราเสียใจมากที่เค้าทำกับเราแบบนี้เราไม่คิดว่าจะมีคนทำร้ายเราแบบนี้เราเจ็บมากเราเจ็บแบบสุดๆเเละเราก็เลยลองเข้าไปในเฟชเค้าสรุปเราเปิดอ่านแชทที่เค้าคุยกันเจอรูปที่เค้าถ่ายด้วยกันนัวเนียถ่ายรูปด้วยกันคือเราช็อคอ่ะแบบร้องไห้ไม่ออกอยากร้องมากแต่ไม่มีน้ำตาแล้วเราเลยทนไม่ไหวเราทักเฟชไปอ้อนวอนร้องไห้บอกให้กลับมาเค้าก็บอกว่าจะกลับแต่รอหน่อยนะเราก็ด้วยความที่อยากให้เค้ากลับมาเราก็รอพอประมาณวันรุ่งขึ้นเค้าบล็อคเฟชบล็อคไลน์เราเลยค่ะเราก็จุกอีกแล้วค้ะคือแบบคิดเห้ยทำไมต้องทำแบบนี้กับเราด้วยอ่ะเราเลยเอาเฟชที่เราสมัครไว้ไม่ค่อยได้เล่นไปส่องค่ะเราเลยเจออะไรดีดีคือมันมีแฟนใหม่ค่ะคือทิ้งแฟนเก่าที่มันเอาไปนอนบ้านทิ้งค่ะทิ้งมามีแฟนใหม่เรานี่งงมากเห้ยคือแบบกูยังไม่ลืมเลยนะมีคนใหม่แล้วหรอ เราเคยคิดนะว่าเราอยากแก้แค้นมันแต่เราก็ทำไม่ได้เราเคยคิดนะว่าเค้าดีกับเรามากเราไม่อยากเสียเค้าไปเราอยากดูแลรักนี้ให้มันนานๆเพราะเรารักเค้ามากแต่ผลสุดท้ายเรากลับกลายเป็นคนไม่รู้จักกันเป็นคนแปลกหน้าเวลาเจอหน้ากันเรารู้นะว่ามันคงไม่คิดอะไรกับเราแล้วแต่มันจะรู้บ้างไหมว่าเราเจ็บปวดมากเวลานึกถึงน่ามันเวลาเจอกันเวลาผ่านหน้าบ้านเวลาไปที่ที่เคยไปด้วยกันผ่านที่ที่เราเจอกันครั้งแรกเราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยคือเราเจ็บมากเราจะพยายามไม่ร้องสุดท้ายก็ร้องอยู่ดีเราอยากลืมมันไปสักทีแต่เราก็ทำไม่ได้มันเจ็บปวดที่สุดในชีวิตเราเราไว้ใจเค้ามาตลอดแต่เรายอมรับว่าเราติดเพื่อนมากกว่าเค้าเค้าคงอยากหาคนใหม่ที่ดีกว่าเราที่มีเวลาให้เราอยากให้เธอได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้นะ เราขอโทษนะที่เราเป็นคนรักที่ดีไม่ได้เราขอโทษที่เรางี่เง่าเราขอโทษที่เราเอาแต่ใจกับเธอเราขอโทษนะขอโทษกับทุกๆสิ่งที่ผ่านมาขอโทษถึงเราจะไม่มีวันกลับมาคบกันอีกแต่ก็ไม่เป็นไรนะดูแลรักใหม่ให้ดีดีเราขอให้เธอสองคนรักกันนานๆนะเราจะเป็นกำลังใจให้นะเราขอเจ็บแบบนี้ดีกว่าเพราะเธอเป็นคนแรกที่ทำให้เราไม่กล้าอยากมีใครแล้วตอนนี้เรากลัวความรักมากที่สุดแต่ยังไงเราก็ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะขอบคุณจริงๆเรายังรักเธอเสมอนะถ้าเธออยากกลับมาเราพร้อมที่จะให้โอกาสเธอเสมอนะ
ปล. วันนี้เป็นวันที่เราครบรอบค่ะแต่ขอไม่บอกนะค่ะว่ากี่เดือน เราถึงมาตั้งกระทู้ระบายความเจ็บความเศร้าออกมาค่ะ
ประสบการณ์รักที่ไม่มึวันลืม
เราเป็นคนที่จริงจังกับความรักมากเราโดนหักอกมาตลอดไม่ใช่ว่าเราหน้าตาไม่ดีนะเราเป็นคนอวบๆนิดนึงขาวๆเอาเป็นว่าพอดูได้ค่ะเราไม่ค่อยมีคนมาจีบสักเท่าไหร่เพราะนึกว่าเราคงมีแฟนหมดแล้วตั้งแต่นั้นมากเราก็อยู่กับเพื่อนมาตลอดเกือบปีจนมีวันหนึ่งเราได้เจอผชคนนึงคือเราว่าเค้าน่ารักดีเราก็ชอบเค้ามานานแล้วด้วยแล้วพอมาวันนึงเค้าแอดเฟชเรามาเราก็เห้ยแบบดีใจมากกรี้ดลั่นบ้านหลังจากนั้นเราก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเค้าโทรมาขอเราเป็นแฟนเราเขินมากเราก็ตอบตกลงไปหลังจากนั้นเรามีความสุขมากที่ได้มีเค้าเข้ามาเติมเต็มในชีวิตเวลาเลิกเรียนเค้าก็มารับเราไปกินข้าวดูหนังไปเดินตลาดนัดกันเรารู้สึกดีนะที่มีเค้าเข้ามาเพื่อนเรายังอิจฉาเลยแบบว่าเห้ยแฟนคนนี้หล่อว่ะบ้านก็รวยแถมนิสัยดีเอาใจใส่มากๆอ่ะคือเราแบบได้ยินแบบนี้เราก็รู้สึกดีมากเลยเราหวังว่าเราจะคบกับเค้าไปนานๆพอเราคบกันไปเรื่อยๆความสัมพันธ์ยิ่งเพิ่มมากขึ้นจนเรากับเค้ามีอะไรกันมันเป็นช่วงเวลาที่แบบตอนนั้นอยากให้มีแค่เราสองคนอยู่บนโลกใบนี้(เว่อร์จัง)คือเค้าเป็นคนแรกของเราด้วยเลยทำให้เรารักเค้ามากมากเลยไม่อยากขาดไม่อยากแยกออกจากกันเรารู้สึดีมากแต่พอมาวันนึงเค้าก็เริ่มเปลี่ยนไปเราบอกให้เค้ามารับเราที่รรหน่อยเราจะกลับบ้านเค้าบอกเค้าไม่ว่างเราเลยเอะใจเข้าเฟชเค้าไปเช็คเราก็เจอค่ะเค้ากลับมาคุยกับแฟนเก่าเค้าเราก็จุกสิค่ะมีไปรับกันด้วยเราก็แบบเห้ยนี่กูเป็นตัวอะไรว่ะเราก็ทักเฟชไปหาเค้าโทรไปหาทำทุกทางเค้าก็ไม่รับจนเราเลิกตอแยเค้าเค้าส่งข้อความมาบอกเราว่าเลิกกันนะเราก็คือแบบนั่งอยู่บ้านเพื่อนคือตอนนั้นบอกกับใจตัวเองว่าอย่าร้องนะอย่าร้องสักพักทำไม่ได้เลยปล่อยโฮซะเพื่อนเราปลอบเราจนร้องไห้ตามเพื่อนเราก็พูดว่าทำไมว่ะพวกกูยังเห็นสองคนรักกันดีอยู่เลยแล้วทำไมถึงเป็นแบบนี้เราพูดไม่ออกร้องไห้หนักมากในชีวิตคือเรารักเค้ามากจนไม่รู้ว่าจะรักยังไงเราก็ไปง้อเค้าที่บ้านเราบอกว่าให้เค้าลงมาหาเราหน่อยเค้าก็ลงมาเราคุยกันสักพักมีผู้หญิงโผล่มาทางหน้าต่างห้องเค้าเราก็เก็บอาการจะร้องไห้ก็ไม่ได้อีกกลัวเสียหน้าเค้าบอกกับเราว่ากลับบ้านไปก่อนเค้าจะนอนเราก็โอเคกลับก็กลับสรุปวันนั้นเค้าก็นอนอยู่กับแฟนเก่าเค้าสบายใจโดยที่เราเอาแต่นั่งร้องไห้ฟูมฟายอยู่ทั้งคืนข้าวก็ไม่กินร้อง
ปล. วันนี้เป็นวันที่เราครบรอบค่ะแต่ขอไม่บอกนะค่ะว่ากี่เดือน เราถึงมาตั้งกระทู้ระบายความเจ็บความเศร้าออกมาค่ะ