อาจารย์เล่าว่าอาหารอิสราเอลเป็นวัฒนธรรมของยิวมีความเก่าแก่และยาวนานมากพวกยิว นับเป็นกลุ่มชนชาติหนึ่งที่สืบทอดวัฒนธรรม ประเพณี และศาสนาที่หยั่งรากลึกมาอย่างยาวนานตราบเท่าที่ประวัติศาสตร์มวลมนุษยชาติได้บันทึกไว้ ปัจจุบันนี้อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของชาวยิวยังคงดำรงอยู่ ณ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นบ่อเกิดของศาสนาสำคัญของโลก นั่นคือประเทศอิสราเอลในปัจจุบัน มีความละเอียดอ่อนในการทำอาหารที่ไม่เหมือนใครในโลก เพราะกรรมวิถีในการทำคือบด การบดให้ละเอียด  มองไปรอบๆร้านก็มีแต่พวกชาวต่างชาติคะเป็นร้านเล็กๆ เจ้าของร้านน่าจะเป็นอิสราเอล ชื่อร้าน Shoshana Israel Restaurant มื้อนี้เรากินกัน 5 คน หารกันแล้วจ่ายไป 150 บาทคะ อิ่มจัง,,,,,


สรุปค่าใช้จ่ายวันที่27
-ค่าที่พักคนละ 250 บาท
-ค่าอาหารอิสราเอล 150 บาท

___________________________________________________
วันที่ 28 กรกฎาคม หัวลำโพง- หาดใหญ่


รถไฟจากหัวลำโพง -หาดใหญ่รอบ 13.00 น ตั๋วรถไฟยืนด้วยนะคะ หมายความว่าตั๋วเต็มไม่มีที่นั่งถ้าเราขึ้นไปแล้วเราสามารถหาที่นั่งได้แต่ถ้าคนที่เขามีหมายเลขเราต้องลุกให้เขานั่ง เพราะเราไม่ได้มาจองตั๋วแต่เช้าเราเลยไม่มีที่นั่งแต่ความโชคดีของพวกเราเนอะ …. เราเจอป้าคนหนึ่งบนรถที่จองที่ไว้ 4 ที่ เราเลยได้นั่งแบบไม่ต้องยืนไปถึงหาดใหญ่555555
.





.

ระหว่างการนั่งรถไฟช่วงแรกๆพวกเราก็ตื่นเต้นกันกับการนั่งรถไฟนานๆ ที่ไม่เคยทำกันมาก่อน ก่อนหน้านี้พวกเราเคยนั่งรถไฟฟรีพิษณุโลก หัวลำโพง , พิษณุโลก อุตรดิตถ์ ยังที่บอกว่าป้าคนในรูปแกลงสถานีประจวบคีรีขันธ์ ประมาณ 19.00 น ป้าแกก็ลงแล้ว แต่ระหว่างทางป้าแกสองคนพูดกันเสียงดังมาก พูดว่าจะไปไหนบ้าง เล่าธรรมมะให้ฟังบ้าง





การนั่งรถไฟเราจะได้อะไรหลายๆอย่างถ้าสิ่งที่เราเห็นนั้นเราได้ใช้ความคิดตาม แน่นอนว่าถ้ารานั่งรถไฟไทยแล้วสิ่งที่เราจะพบคือวิถีชีวิตของคนบนรถไฟหรือพ่อค้าแม่ค้าที่นำของมาขาย เจ้าของกระทู้ก็ไม่ทราบว่าคนขายของเขาเอาของเก่ามาขายให้เรากินไหม หรือของนั้นสะอาดค้างคืนหรือป่าว แล้วเขาขึ้นมาบนรถไฟยาวถึงหาดใหญ่เลยไหม ?  ข้อสงสัยข้อนี้เดี๋ยวต้องไปหาคำตอบใหม่ในทริปต่อไป พร้อมกับวลีเด็ดของพ่อค้าแม่ค้าในการเรียกลูกค้า



เราจะเห็นต้นตาลได้ช่วงจังหวัดเพชรบุรี แล้วช่วงจังหวัดเพชรบุรีนี้ก็จะมีแม่ค้าพ่อค้าขึ้นมาขายขนมหม้อแกง ขนมหวานต่างๆเพราะลูกตาลนำไปทำน้ำตาลหรือขนมหวานได้อร่อย เมืองเพชรบุรีขึ้นชื่อเรื่องขนม



เพชรบุรีแล้วก็เข้าสถานีหัวหิน สถานีหัวหินได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสถานีรถไฟที่สวยแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้ ป้าแกบอกให้เราถ่ายรูป เราก็ถ่ายรูปสักนิดหน่อย สถานีหัวหินคนรอขึ้นรถไฟขบวนนี้พอสมควร ลงก็พอสมควร แต่ที่นั่งของพวกเราก็แออัดเท่าเดิม ยาวๆกันต่อไป



ตะวันเริ่มจะลาลับขอบฟ้าแล้ว บอกเลยว่าของจริงสวยมาก การขึ้นรถไฟครั้งนี้บรรยากาศดีมากช่วงบ่ายยันเย็น แต่เสียดายสายไฟเยอะไปหน่อย


จากนั้นเราผ่านภูเขาลูกใหญ่ๆ ยาวประมาณหลายกิโลเมตรเหมือนกัน เพื่อนบอกว่าเป็นเทือกเขาสามร้อยยอด เส้นทางรถไฟจังประจวบคีรีขันธ์ถือว่ายาวสุดเพราะจังหวัดประจวบคีรีขันธ์มีพื้นที่เป็นแนวยาวลงมาประมาณ 300 กว่ากิโลเมตรได้ ตะวันก็เริ่มลาลับท้องฟ้าเริ่มหมดแสงแต่เรายังมองเห็นทะเลอยู่บ้าง จากนั้นก็หลับกันสักหน่อย



ประมาณเที่ยงคืนมีพ่อค้าแม่ชาวมุสลิมได้เดินขายข้ามต้มรอบดึก พวกเราก็จัดกันหน่อย ช่วงเวลานี้เราจะเห็นพ่อค้าแม่เริ่มพูดสำเนียงใต้ สินค้าที่ขายก็จะเปลี่ยนเป็นแนวใต้ล่ะ อาหารหลักๆเลย สตอ สตอมีขายเยอะมาก และข้าวต้มที่เรากินก็เป็นของชาวมุสลิมกลิ่นเครื่องเทศเยอะพอสมควร ถ้วยละ 25 บาท จร้า



จากนั้นเราก็หลับกันบ้าง ตื่นมาบ้างเพราะมันเหนื่อย ล้า เมื่อยมาก นอนก็ไม่ได้ หลังแข็งไปหมด 555555 ต่างคนต่างมองหน้ากัน ว่าเห้ยลงเหอะ สุราษฎร์ธานีก็ได้ ไม่ไหวล่ะ มันอธิบายไม่ถูกจริงๆว่ามันทรมารขนาดไหน 55555555 ทรมาร บวก กับน้ำไม่ได้อาบหน้าไม่ล้าง เหม็นตัวเองสุดๆ ขนาดยังไม่ถึงเราก้เริ่มบอกแล้วว่าขากลับรถทัวส์นะครับ ไม่เอาแล้วรถไฟ

เช้าแล้วที่หาดใหญ่ 9.00 น

ปาท่องโก๋ กาแฟ เพื่อนเราซื้อ




สรุปค่าใช้จ่ายวันที่ 28 กรกฎาคม หัวลำโพง- หาดใหญ่
-ตื่นแต่เช้าแวะกินข้าวหมูกรอบหมูแดง 55 บาท
-น้ำเปล่า 10 บาท
-แมทปิดปากตอนขึ้นรถไฟ 20 บาท
-ข้าวกลางวัน 50 บาทที่หัวลำโพง
-ข้าวเย็น ไก่ทอดข้าวเหนียว 35 บาท
-ข้าวต้มรอบดึก 25 บาท
____________________________________________