[CR] 20,000 ก้าว โฮจิมินห์-มุยเน่ห์::: ฉันมาทำอะไรที่นี่ กันนะ

กระทู้รีวิว

บันทึกนักเดินทาง เที่ยวต่างประเทศ Backpack

โปรดชี้นำทาง ส่งแสงประกาย เติมความหวังครั้งใหม่ ให้หัวใจเดินต่อ

ทางเดินอีกแสนไกลเพียงใดไม่ท้อ แค่รู้มีเธอรอ รอตรงปลายทาง

อยู่ๆเพลงนี้ก็แว๊บเข้ามาในมโนภาพ ของ จขกท ค่ะ

สืบเนื่องจากการคลั่งไคล้ ละคร ฟ้าจรดทราย เป็นการส่วนตัว (โดยเฉพาะท่านชารีฟเฮียตุ้ย พยายามมโนต่อว่าตัวเองเป็นมิเชลล์ อยู่นะ )

อยากจะเห็น ทะเลทรายสักครั้งในชีวิต ครั้นจะไปดินแดนอารงอาหรับก็ยังไม่สามารถเดินทางไปได้ ต้องมีเวลาหลายๆวันหน่อย

เอาที่ใกล้ๆ ไทยแลนด์ บ้านเรานี่ละว๊า ไปดูซักครั้งซิ ว่าจะเจอ ชีค เหมือนในละครมั้ย 555

จขกท มีเวลาแค่ 3 วันค่ะ สั้นๆมากๆสำหรับการเดินทางไปเที่ยว ตปท จากที่เคยคิดว่าจะไปดาลัดด้วยจึงตัดออก

เนื่องจากโดน cancle งานกะทันหัน จองตั๋วมา กทม เรียบร้อย ไม่อยากให้เสียปล่าว จขกท จึงจับทริปมุยเน่ห์ที่เคยใฝ่ฝัน

บุ๊ค ตั๋วต่อไป ที่โฮจิมินห์ เนื่องจากปัจจุบันทันด่วน สอยมาได้ในราคาไม่โปร แต่พอรับไหว ไปกลับ 3300 บาท

ได้เวลาออกเดินทางผ่านความสับสน งงๆมึนๆ ค่ะ >>>>>

ทริปนี้ จขกท หนีบ ลาก และแกมบังคับเพื่อนสาวไปด้วยอีก 1 คนค่ะ

เพราะสมญานาม ของเวียดนามนั้น ก็คือการกล่าวขานเรื่องกลไก การ โกง นู่น นี่ นั่น เลยขอไปสองคนเผื่อจะได้มีเพื่อนไว้ฉุกคิด

แต่สุดท้าย ตายตอนจบค่ะ โดนไปเหมือนกัน หวานๆ เบาๆ ไปเลย

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ออกเดินทางผ่านความสับสน ผ่านเส้นทางอันเวียนวนและวุ่นวาย

เพลงดาวเหนือ โผล่มาตลอดช่วงที่นั่งเขียน เฮียตุ้ยนี่ ช่างแต่งเพลง และร้องเพลงได้ไพเราะเพราะพริ๊ง จริงๆนะ

นี่อย่าบอกนะว่าแก หอบผ้าหอบผ่อนไปแต่งเป็นมิเชลล์ กลางทะเลทราย เนี่ยนะ นี่คือเสียงของเพื่อนสาวที่จะไปพร้อมกันถามจขกท

และแล้วนางก็หอบตาม จขกท ไปแต่งด้วย เผื่อจะได้เป็นแคชฟียา ฮ่าๆๆ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"ซิน จ่าว" สวัสดีภาษา เวียดนาม

"กาม เอิน " ขอบคุณ ภาษาเวียดนาม

เวิ่นเว้อ มานาน ต่อไปจะรีวิว อย่างจริงจังละค่ะ เผื่อใครจะตามรอย ต้องบอกทริปนี้เน้นเดินค่ะ เดิน หลง เดิน หลง และเดิน หลง

เวียดนามใช้เงิน สกุล ดอง ค่ะ 10000 ดอง เท่ากับ 15 บาทไทย คิดง่ายๆ ตัดศูนย์ออก 3 ตัวคูณ 1.5 ค่ะ

จขกท แลกเงินไป 3500 บาทค่ะ แลกเป็น USD ไปก่อนแล้วค่อยแลก เป็น VND ทำให้ชีวิตยุ่งยากดี 555 จริงๆกำเงินไทยไปแลกที่นู่นเลยก็ได้ค่ะ

เราออกเดินทางไฟท์เช้าตรู่ที่จะไปโฮจิมินห์ กับสายการบินหางแดง

มีเรื่องให้หงุดหงิดนิดหน่อยกับมาตรการตรวจเข้มกระเป๋าทุกใบ ที่เพิ่งประกาศก่อน จขกท จะเดินทาง 2 วัน ทำให้ จขกท ต้องแหกขี้หูขี้ตาตื่นเช้า เพื่อไปแย่งชิงการต่อแถว แต่ตอนนี้ได้ยกเลิกไปเรียบร้อยละค่ะ สงสัยจะวุ่นวายจัด

ใช้เวลาบิน ประมาณ 1 ชม ครึ่ง ก็ถึง โฮจิมินห์ แต่แอบรำคาญ นักท่องเที่ยว ประเทศใกล้ๆบ้าน ที่โหวกเหวกโวยวายตลอดทาง

เห็น ครึ้มๆมาแต่ไกล สงสัยจะเปียกแฮะ

พอถึงสนามบินก็ตามรีวิวที่จดจำมาเลยค่ะ ทางออกจะมีร้านแลกเงินแลกไปไม่ต้องเยอะค่ะ เอาแค่ให้มีติดตัวขึ้นรถเมล์ เดี๋ยวเราค่อยไปแลกย่านฟาร์มงูหลาวกัน

งานนี้เราจะรวยค่ะ เงินที่แลกได้มีมูลค่าเป็นล้าน เวลาใช้ก็มึนๆงงๆ ดีค่ะ นี่แหละเค้าบอกว่าจะโดนโกงก็เพราะคิดเลขไม่ทันนี่แหละ

เดินออกมานอกสนามบิน เราจะเจอญาติมากมายของเราที่มารอรับเรา 555 คือเยอะมากค่ะ เค้ามารอชูป้ายรับญาติมิตรสหายขอเค้ากัน เราเดินเลี่ยงออกมา ด้านขวามือจะเป็น รถเมล์ 512 เป๊ะๆ ตามรีวิว จอดอยู่ เดินไปขึ้นได้เลยค่ะ รถเค้าน่าจะออกเป็นเวลาไม่รอคนเต็มค่ะ

แล้ว จขกท ก็เดินวนไปขึ้นด้านซ้าย เห้ย แก มันไม่มีประตูให้เราขึ้นอ่ะ โง่มากค่ะพี่น้อง ประตู บ้านเค้าอยู่ด้านขวา คนขับอยู่ด้านซ้ายนะจ๊ะ เดินขึ้นไปก็จับจองที่นั่ง เดินไปบอกคนขับว่า เบนถาน มาร์เก็ต แบบมึนๆงงๆ อย่าได้ทำตัวพะรุงพะรังนะคะ ค่ารถมัน 5000 ดอง จะกลายเป็น 10000 ดองทันที คนขับเค้าจะถามว่า no bag มั้ย ให้รีบตอบว่า no ค่ะ เสียงคุณลุงท่านนึงถามว่า คนไทย หรอ เห้ยดีอ่ะ เจอคนไทยแล้ว

รถมาจอดที่ป้ายแล้ว ใช้เวลาประมาณ 30 นาทีในการเดินทางค่ะ

คุณลุงพาเราเดินมาถึงฟาร์มงูหลาว พร้อมสอนวิธีการข้ามถนนที่นี่ คืออย่าหยุดเดิน รถเค้าจะหลบเราเอง จากนั้นเราก้ร่ำลากัน

พูดเลยค่ะ การเดินข้ามถนนเป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก รถมาจากสี่มุมเมือง ไฟแดงมีไว้ทำอะไร ขับกันนี่คือมุงจะรีบไปไหน

ทางม้าลายอยู่หัวโค้ง แตรนี่เค้าทำรุ่นพิเศษหรือไงเสียงดังจริงๆค่ะ

ที่ถนนฟาร์มงูหลาวจะมีบริษัททัวร์มากมายค่ะ จิ้มเอาเลยก็ได้ค่ะ แต่เรามีบริษัทในดวงใจคือ เวียตซีค่ะ

ที่เวียตซี พนักงานน่ารักค่ะ ภาษาอังกฤษคล่อง เราก็บอกโปรแกรมเค้าไปว่าจะไปไหน เค้าจะจัดการให้เราเอง

โปรแกรมของเราคือ เดินทางไปมุยเน่ห์ เวลา 3 โมงเย็น และกลับมาโฮจินห์ ในวันมะรืนเวลา 8 โมงเช้า

ค่ารถไปกลับโดย sleeping bus คนละ 16 USD ค่าทัวร์ Haft day trip แบบ private by jeep ในเมืองมุยเน่ห์ อีก 15 USD

รวมเป็น 62 USD/2 จ่ายคนละ 30 USD เค้าลดให้ 2 USD ในใจตอนนั้นคิดเลขไม่ค่อยทันค่ะ แต่รู้ว่าแพงกว่าที่รีวิวมาแน่นอน 555

พนักงานให้เลือกค่ะว่าจะ เริ่มทริปในวันรุ่งขึ้นกี่โมง ที่รีวิวมามันมี แค่ทริปครึ่งเช้า ตี 4 ครึ่งกับทริปครึ่งบ่าย บ่ายสองครึ่งนี่นา

ปาก ก็รีบบอกไปว่า in the morning ชีก็ถามว่า what 's time? คือพออะไรไม่ตรงกับรีวิวจะยืนงง แพล้บนึง 5555

เราตัดสินใจไปทัวร์ เวลา 7 โมงเช้าค่ะ คือขี้เกียจตื่นเช้าจะบอกว่าโชคดีค่ะที่เลือกเวลานี้ ทะเลทรายเป็นของเราค่ะ แทบไม่มีคน

ระหว่างรอรถไปหาอาหารอันขึ้นชื่อของเวียดนามกันค่ะ "เฝอ" สรุปหาไม่เจอ เดินวนจนท้องร้องและเราก็จิ้มร้านกันอีกตามเคย

ฝากกระเป๋าไว้ที่เวียตซี อย่าลืมคว้า map จากเวียตซีมาด้วยนะคะ เดินจนหลงค่ะงานนี้ ถึงแม้จะมีแผนที่ก็ตาม

เมนูชื่ออะไรก็จำไม่ได้ละค่ะ แต่ที่นี่ น้ำผลไม้อร่อยค่ะ อาหารกินได้ค่ะ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับการหิวหรือป่าว ราคาตกคนละ 50000 VND

ร้านนี้เดินเลยเวียดซีไปเจอ สี่แยกข้ามไปฝั่งตรงข้ามแล้วเดินเลี้ยวซ้ายเลาะไปตามทางเดินค่ะ ถ้าเดินตรงไปจะเป็นร้านแลกเงิน

กองทัพต้องเดินด้วยท้อง พอท้องอิ่ม เราก็ลุยค่ะ เดินฝ่ารถมอเตอร์ไซด์ที่มีมากยิ่งกว่าฝูงมดค่ะ อาม่า อากง อาแปะ ขับได้หมดค่ะ

เป้าหมายของเราก็คือ โบสถ์ cathedral notre-drme มันไกลมากค่ะพูดเลย เดินจนขาพันกัน แผนที่ที่ได้มาไม่ค่อยข่วยอะไรค่ะ

ถามตลอดทางค่ะ พูดเลย ผู้คนที่นั่นน่ารักนะคะ เค้าสื่อสารภาษาอังกฤษได้ค่ะ และพร้อมจะให้ความช่วยเหลือเราเต็มที่

ยกเว้นว่าไปถามพวกลุงๆที่จอดรถข้างทาง เธอเป็นวินเตอร์ไซด์ค่ะ เธอก็จะรีบบอกราคาการไปที่นั่นให้เรา ด้วยเรารีวิวมาดี

กลัวโดนโกง ก็ตอบ noๆๆ ทุกครั้งที่เค้าถาม ทีนี้ ก็เดินจนขาลากค่ะกว่าจะถึง พอมานั่งคิดๆดูเราก็น่าจะลองดูนะ ท้าทายดีเนอะ

โบสถ์ นอร์ทเธอดาม เป็นโบสถ์ที่เก่าแก่ และมีชื่อเสียง ตั้งอยู่บริเวณกลางเมืองโฮจิมินห์บนถนน HanThuyen โบสถ์แห่งนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2420 สมัยที่ฝรั่งเศสยังเป็นจ้าวอาณานิคมอยู่ปัจจุบันมีอายุกว่า 100 ปี เป็นสถาปัตยกรรมตะวันตกแบบ NEO-ROMAN

ใกล้ๆกัน เป็น“กรมไปรษณีย์กลางนครโฮจิมินห์” Saigon Central Post Office เป็นที่ทำการไปรษณีย์ที่ใหญ่ที่สุดในนครเวียดนาม สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2439 ผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมแบบตะวันตกและตะวันออก ตกแต่งอย่างงดงามด้วยกระจกสี