อยากเลิกกะแฟนค่ะ..แต่ใจไม่แข็ง..ทำไงดี

คืองี้ค่ะ...เราคบกะแฟนมา3ปี  แต่ก่อนน่านี้เคยคบกันตอนเรียนมัธยม...เค้าจบก่อนเรา แร้วเราเลิกกันเพราะเรื่องเวลาบ้าง ไม่เข้าใจกันบ้าง แต่เราก้ยังรักเค้าเสมอนะค้ะ แฟนคนแรกอะค่ะ..พอกลับมาคบกันก้ยิ่งรักมากขึ้นอีก...เข้าเรื่องนะค้ะ...3เดือนแรกที่เรากลับมาคบกัน..เค้าดีมากดีจนเรายอมย้ายที่ทำงานมาทำที่สาขาใกล้ๆบ้าน ยอมโดนพ่อบ่น เพราะพ่อต้องมาฝากงานให้ คือ แผนกที่เราเคยทำมันเต็มค่ะ...เราก้คบกันมาเรื่อยๆ ไปมาหาสู่กันทางบ้านก้รับรุ้ค่ะ..พอเข้าเดือนที่6,7..ก้ยังโอเคค่ะ..เราเริ่มมาค้างบ้านเค้าบ้าง...พากันไปเที่ยวไปกิน รุ้สึกสบายใจมากเลยค่ะ....เดือนที่8-9เราก้คุยกะที่บ้านขอมาอยุ่กะแฟน ลองอยุ่กันก่อนว่าอยุ่ได้มั้ย..ตั้งใจจะแต่งงานกะคนนี้...แต่ที่บ้านเราเค้าไม่เหนด้วยตั้งแต่คบกันแร้ว เพราะที่บ้านเราก้พอมีหน้ามีตาอยุ่นิดนึง..คือต่างกะบ้านแฟนเราอะ...แต่เราไม่ได้สนใจเรื่องพวกนั้น...ก้รั้นอะค่ะ คบกันมาจนที่บ้านเรายอมเรา คือให้เราตัดสินใจเองพอมาเรื่องที่เราจะขอไปอยุ่กะแฟนเราก็อ้อนพ่อ อ้อนย่า..จนสำเร็จ...ทีนี้แร่ะค่ะ...แรกๆก้ดีค่ะ4-5เดือนแรกดีมาก...พอหลังๆชักเริ่มเปลี่ยนเราทำอะไรก้ผิดไม่เข้าตาสักอย่าง ขัดหูขัดตาไปหมด..เปนแบบนี้ทุกวันจนเข้าเดือนที่7เราทนไม่ไหวเรยบอกเค้าให้ไปหาคนดีๆเหอะ เราก้กลับบ้านเค้าก้มาง้อ..เราก้ใจอ่อนทุกที เปนแบบนี้ตลอดเลยค่ะ จนเข้าปีที่2ที่มาบ้านเค้า...คือทุกอย่างเริ่มแย่ลงๆ เรื่อง ผญ ล้าน% เค้าไม่มีแน่นอนค่ะ...แต่เราไม่รุ้จะหาเหตุผลอะไรมาทนต่อไปแล้วอะ....ชอบว่าเราเสียๆหายๆ...อารมเสียกะใครก้มาลงที่เรา...เรียกเราก้เรียกว่า.."เห้ย..."ชื่อก้มีไม่เรียก..แร้วพูดอะไรก้ตะคอกใส่ตลอด ไม่เคยจะคุยดีๆเลย นอกจากตอน..จะเ-า อะค่ะ...ข้อดีที่มีมากมายเหลือแค่2ข้อ คือไม่กินเหล้า...เรื่องผญไม่มี แต่เราไม่เข้าใจกันอะค่ะ เค้าใจแคบไม่รับฟังใคร เอาแต่ความคิดตัวเอง ม่มีเหตุผล เราก้ทนจนหมดความอดทนแร้วค่ะ   แต่คำว่ารักคำเดียว...ที่เรายังไม่ไปไหน...แต่ถามว่าอยากไปมั้ย...อยากค่ะ...อยากเลิกกะเค้าแร้วเริ่มต้นชีวิตใหม่...แต่ที่ไปไหนไม่ได้ม่ใช่ใครเราใจไม่แข็งพอ...ใครมีวิธีตัดใจแบบเด็ดขาดบ้างค้ะ..แนะนำเราหน่อย...เจ็บปวดแระทรมานมากค่ะ....ช่วยเราหน่อยนะค้ะ...ขอบคุนค่ะ