คือมันเกิดกับผมเมื่ออาทิตย์ที่สองที่มาทำงาน ผมทำงานเป็นล่ามญี่ปุ่นอยู่ที่โรงงานแห่งหนึ่ง แต่ผมยังไม่ค่อยเก่งเท่าไร เรื่องการฟังนี่ถือว่าเป็นจุดอ่อนเลยด้วยแหละ แต่ผมก็คิดว่าน่าจะพัฒนาได้ ถ้าอยู่ไปนานกว่านี้
อย่างที่ผมกล่าวไปตอนต้นว่ามันเป็นอาทิตย์ที่สองที่ผมทำงาน วันนั้นเจ้านายญี่ปุ่นที่ผมต้องอยู่กับเขา เขาจะใช้ผมไปเอาใบอะไรสักอย่างนั่นแหละ แล้วทีนี้ ผมไม่เข้าใจ คือเวลาที่ผมไม่เข้าใจ บางทีผมก็จะถามว่า มันคือแบบนั้น มันคือแบบนี้รึเปล่า แล้วทีนี้พอผมถามไปแบบนั้น เขาก็ทำหน้ากลุ้มใจ กุมขมับ เพราะสิ่งที่ผมถามไป อธิบายไปมันผิด แล้วก็บอกกับผมประมาณว่า "โอเค ๆ ไม่ต้องแล้ว" คือตอนนั้นผมยังใหม่ ผมก็แบบว่ารู้สึกแย่เหมือนกัน ยิ่งผมเป็นคนคิดมากด้วย เวลาทำอะไรผิด ทำอะไรพลาด ก็จะคิดแบบว่า เราไม่เก่งเหรอ เราแย่เหรอ อะไรแบบนั้น หรืออีกครั้ง ตอนทำงานได้อาทิตย์ที่สาม ผมก็ต้องไปกับเจ้านายที่โรงงานอีกแห่งหนึ่ง แล้วเหมือนต้องคุย ต้องอธิบายเรื่องสต็อกกับพนักงานทางโน้น ผมก็ยังฟังจับใจความไม่ค่อยได้ แล้วบางทีเจ้านายคนนี้ใช้ศัพท์สูงด้วย ผมก็เลยอธิบายไม่ได้ ไม่เข้าใจ เขาก็โมโหใส่ผม แบบข้าวของกระจัดกระจาย วันนั้นผมเกือบร้องไห้เลย
ถึงตอนนี้ผมก็ทำมาได้จะเข้าเดือนที่ 3 แล้ว ก็รู้สึกว่าตัวเองเข้าใจมากขึ้น ทั้งตัวงานและสิ่งที่เจ้านายพูด แต่มันก็ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็ยังมีที่ไม่เข้าใจอยู่มาก แต่ก็ดีขึ้นถ้าเทียบกับเดือนแรก แต่ที่ผมไม่เข้าใจก็คือ ตอนนั้นที่ผมเป็นเด็กใหม่ แล้วผมไม่เข้าใจ ที่โดนกุมขมับใส่ หรือโดนโมโหใส่นั่น มันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเพราะผมเป็น "ล่าม" ต้องฟังรู้เรื่องทุกอย่างแต่ต้น ไม่มีการไม่เข้าใจ หรือเขาไม่คิดว่าผมเป็นเด็กใหม่ คิดแค่ว่าเป็นล่าม ต้องทำได้ แค่นั้น?
เด็กใหม่ทำงานไม่คล่อง ผิดมั้ย?
อย่างที่ผมกล่าวไปตอนต้นว่ามันเป็นอาทิตย์ที่สองที่ผมทำงาน วันนั้นเจ้านายญี่ปุ่นที่ผมต้องอยู่กับเขา เขาจะใช้ผมไปเอาใบอะไรสักอย่างนั่นแหละ แล้วทีนี้ ผมไม่เข้าใจ คือเวลาที่ผมไม่เข้าใจ บางทีผมก็จะถามว่า มันคือแบบนั้น มันคือแบบนี้รึเปล่า แล้วทีนี้พอผมถามไปแบบนั้น เขาก็ทำหน้ากลุ้มใจ กุมขมับ เพราะสิ่งที่ผมถามไป อธิบายไปมันผิด แล้วก็บอกกับผมประมาณว่า "โอเค ๆ ไม่ต้องแล้ว" คือตอนนั้นผมยังใหม่ ผมก็แบบว่ารู้สึกแย่เหมือนกัน ยิ่งผมเป็นคนคิดมากด้วย เวลาทำอะไรผิด ทำอะไรพลาด ก็จะคิดแบบว่า เราไม่เก่งเหรอ เราแย่เหรอ อะไรแบบนั้น หรืออีกครั้ง ตอนทำงานได้อาทิตย์ที่สาม ผมก็ต้องไปกับเจ้านายที่โรงงานอีกแห่งหนึ่ง แล้วเหมือนต้องคุย ต้องอธิบายเรื่องสต็อกกับพนักงานทางโน้น ผมก็ยังฟังจับใจความไม่ค่อยได้ แล้วบางทีเจ้านายคนนี้ใช้ศัพท์สูงด้วย ผมก็เลยอธิบายไม่ได้ ไม่เข้าใจ เขาก็โมโหใส่ผม แบบข้าวของกระจัดกระจาย วันนั้นผมเกือบร้องไห้เลย
ถึงตอนนี้ผมก็ทำมาได้จะเข้าเดือนที่ 3 แล้ว ก็รู้สึกว่าตัวเองเข้าใจมากขึ้น ทั้งตัวงานและสิ่งที่เจ้านายพูด แต่มันก็ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ ก็ยังมีที่ไม่เข้าใจอยู่มาก แต่ก็ดีขึ้นถ้าเทียบกับเดือนแรก แต่ที่ผมไม่เข้าใจก็คือ ตอนนั้นที่ผมเป็นเด็กใหม่ แล้วผมไม่เข้าใจ ที่โดนกุมขมับใส่ หรือโดนโมโหใส่นั่น มันผิดขนาดนั้นเลยเหรอ หรือเพราะผมเป็น "ล่าม" ต้องฟังรู้เรื่องทุกอย่างแต่ต้น ไม่มีการไม่เข้าใจ หรือเขาไม่คิดว่าผมเป็นเด็กใหม่ คิดแค่ว่าเป็นล่าม ต้องทำได้ แค่นั้น?