เรื่องทุกอย่างที่จะเล่านี้ ขอบอกก่อนว่าเล่าตามความเปนจิงทุกประการ
ไม่ได้มีเจตนาปรุงแต่งโอ้อวดให้ดุหมั่นไส้แต่อย่างใด แค่ขอพื้นที่ระบายค่ะ
จะรับฟังทุกคำแนะนำไปปรับใช้นะค่ะ
เราอายุ 21 ค่ะ เราเปนผู้หญิงรุปร่างสุงโปร่งหน้าตาก็อยุ่ในขั้นโอเค พ่อเปนนายร้อย แม่เปนพนักงานบริษัทค่ะ ฐานะทางบ้านก็กลางๆ
โสดมาได้ 4ปีล่ะ. ตอนนี้ใกล้จะเรียนจบแล้วค่ะ เหลือแต่รอฝึกงาน 3เดือน ก็เรียบร้อยละ
ระหว่างที่รอเวลา เราก็อยุ่บ้านเฉยๆค่ะ เเม่ก็เลยให้เราไปทำงานเปนลุกจ้างชั่วคราวเดือนนึงที่ทำงานแม่ค่ะ
จนไปเจอกับผู้ชายคนนึง เค้าแก่กว่าเรา3 ปีค่ะ รุปร่างหน้าตากะใช้ได้ค่ะ ทำงานกะมีความรับผิดชอบดี ทำงานอยุ่ที่เดียวกับแม่นั่นแหละแต่คนละแผนกกัน
เค้ามาจีบเราค่ะ แอบคุยกัน (เพราะไม่อยากให้ใครรุ้ เพราะอยากให้แน่ใจก่อน) ดุใจกันมาเรื่อยๆ ดุๆกันไป ยังไม่มีอะไรที่ทำให้รุ้สึกว่าเข้ากันไม่ได้
แล้วมาวันนึงค่ะเหลือ อีกสองวันจะครบกำหนดการทำงานของเราค่ะ. มีคนไปเหนเรายืนคุยกันแล้วเอาไปฟ้องแม่ค่ะ
แม่ต่อว่าเรา บอกอีกสองวันไม่ต้องมาทำงานแล้วนะ เดือดร้อนโวยวายทำอย่างกะเปนเรืองใหญ่
บอกอยากไปแรงไปแรงไกลๆบ้าน อย่ามาแรงแถวนี้จะเอาไอนี้ทำผัวหรอ ทำไมต้องเปนไอกระจอกนี้ และบลาๆๆๆ ไม่ยอมจบจะเอาไปบอกพ่อ
เรานี่แบบ อึ้งเลย เราตั้งใจว่าจะดุกันไปเรื่อยๆ ถ้าเข้ากันไม่ได้ก็เลิกคบกันไป ว่าแล้วว่าถ้าผุ้ใหย่รุ้มันจะเปนเรื่องใหย่และยุ่งยากแน่
อยากให้แม่จบ เลยพุดไปว่า พอๆ ไม่ยุ่งละๆ จบเหอะแม่. สักพักแกก็ร้องไห้ออกมา แล้วพุดว่า ลุกแม่ต้องสุงส่งกว่านี้
อะไรที่ชอบ เดินแบบ ประกวดอะไรแม่ก็สนับสนุน. ทำไมใฝ่ต่ำมาคบไอ่กระจอกนี้ จะคบใครไปคบไกลๆบ้าน
ไปเอาคนอื่น อาจจะเลวกว่าไอ่นี่ก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่หมอนี่ . เรานี่ อึ้ง2เด้งเลยค่ะ !
แบบ อุทานในใจ อะไรวะ! ไปไม่ถุกเลย นึกถึงในหนังเลยค่ะ นึกภาพออกไม หนักน้ำเน่า แบบพ่อแม่กีดกันอะไรอย่างนั้นอะ
คือบ้านเราเค้าหัวโบรานค่ะ และหวงลุกสาวมากด้วย เลี้ยงอย่างกับไข่ในหิน เราแอบคิดในใจนะ ก็โตแล้วเนอะ คบใครทีใช่ว่าจะคบง่ายๆ
ไหงพอจะลองเปิดใจคุยกับใครซักคน กลายเปนอย่างนี่ไปได้
เข้าใจนะค่ะว่าพ่ออยากให้ลุกเจอคนดีๆ มีเรื่องเข้าใจผิดเกี่ยวกับเค้า ที่ทำให้แม่ฝังใจค่ะ แม่คงเลยไม่ชอบ
เค้าก็วัยทำงาน เราก็จะเข้าไวทำงาน. ยังหนุ่มทั้งคุ่. ต่างคนต่างมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือพัฒนาหน้าที่การงานตัวเอง อยุ่กันเหมือนเพื่อน
เข้าใจกันอย่างคนรัก นิสัยก้อคิดว่าเข้ากันได้ ให้เกียรติกัน ถ้ามีอะไรขัดข้องจะคุยกันดีๆบอกเลิกกันดีๆ
พร้อมวางอนาคตกันเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที ตอนนี้มีแต่ความรุ้สึกๆดีๆให้กัน
แต่มาเกิดเรื่องอย่างนี้ซะก่อนนี่. ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยุ่นะค่ะ ให้เวลามันเปนเครื่องพิสูจน์ไป
น้อมรับทุกความคิดเหนและคำแนะนำ ยกเว้น คำพุดด่อทอ+หยาบคายนะค่ะ
ยังไม่ทันคบกันได้ไม่ถึงไหนเลยโดนผู้ใหญ่กีดกันซะละ
ไม่ได้มีเจตนาปรุงแต่งโอ้อวดให้ดุหมั่นไส้แต่อย่างใด แค่ขอพื้นที่ระบายค่ะ
จะรับฟังทุกคำแนะนำไปปรับใช้นะค่ะ
เราอายุ 21 ค่ะ เราเปนผู้หญิงรุปร่างสุงโปร่งหน้าตาก็อยุ่ในขั้นโอเค พ่อเปนนายร้อย แม่เปนพนักงานบริษัทค่ะ ฐานะทางบ้านก็กลางๆ
โสดมาได้ 4ปีล่ะ. ตอนนี้ใกล้จะเรียนจบแล้วค่ะ เหลือแต่รอฝึกงาน 3เดือน ก็เรียบร้อยละ
ระหว่างที่รอเวลา เราก็อยุ่บ้านเฉยๆค่ะ เเม่ก็เลยให้เราไปทำงานเปนลุกจ้างชั่วคราวเดือนนึงที่ทำงานแม่ค่ะ
จนไปเจอกับผู้ชายคนนึง เค้าแก่กว่าเรา3 ปีค่ะ รุปร่างหน้าตากะใช้ได้ค่ะ ทำงานกะมีความรับผิดชอบดี ทำงานอยุ่ที่เดียวกับแม่นั่นแหละแต่คนละแผนกกัน
เค้ามาจีบเราค่ะ แอบคุยกัน (เพราะไม่อยากให้ใครรุ้ เพราะอยากให้แน่ใจก่อน) ดุใจกันมาเรื่อยๆ ดุๆกันไป ยังไม่มีอะไรที่ทำให้รุ้สึกว่าเข้ากันไม่ได้
แล้วมาวันนึงค่ะเหลือ อีกสองวันจะครบกำหนดการทำงานของเราค่ะ. มีคนไปเหนเรายืนคุยกันแล้วเอาไปฟ้องแม่ค่ะ
แม่ต่อว่าเรา บอกอีกสองวันไม่ต้องมาทำงานแล้วนะ เดือดร้อนโวยวายทำอย่างกะเปนเรืองใหญ่
บอกอยากไปแรงไปแรงไกลๆบ้าน อย่ามาแรงแถวนี้จะเอาไอนี้ทำผัวหรอ ทำไมต้องเปนไอกระจอกนี้ และบลาๆๆๆ ไม่ยอมจบจะเอาไปบอกพ่อ
เรานี่แบบ อึ้งเลย เราตั้งใจว่าจะดุกันไปเรื่อยๆ ถ้าเข้ากันไม่ได้ก็เลิกคบกันไป ว่าแล้วว่าถ้าผุ้ใหย่รุ้มันจะเปนเรื่องใหย่และยุ่งยากแน่
อยากให้แม่จบ เลยพุดไปว่า พอๆ ไม่ยุ่งละๆ จบเหอะแม่. สักพักแกก็ร้องไห้ออกมา แล้วพุดว่า ลุกแม่ต้องสุงส่งกว่านี้
อะไรที่ชอบ เดินแบบ ประกวดอะไรแม่ก็สนับสนุน. ทำไมใฝ่ต่ำมาคบไอ่กระจอกนี้ จะคบใครไปคบไกลๆบ้าน
ไปเอาคนอื่น อาจจะเลวกว่าไอ่นี่ก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่หมอนี่ . เรานี่ อึ้ง2เด้งเลยค่ะ !
แบบ อุทานในใจ อะไรวะ! ไปไม่ถุกเลย นึกถึงในหนังเลยค่ะ นึกภาพออกไม หนักน้ำเน่า แบบพ่อแม่กีดกันอะไรอย่างนั้นอะ
คือบ้านเราเค้าหัวโบรานค่ะ และหวงลุกสาวมากด้วย เลี้ยงอย่างกับไข่ในหิน เราแอบคิดในใจนะ ก็โตแล้วเนอะ คบใครทีใช่ว่าจะคบง่ายๆ
ไหงพอจะลองเปิดใจคุยกับใครซักคน กลายเปนอย่างนี่ไปได้
เข้าใจนะค่ะว่าพ่ออยากให้ลุกเจอคนดีๆ มีเรื่องเข้าใจผิดเกี่ยวกับเค้า ที่ทำให้แม่ฝังใจค่ะ แม่คงเลยไม่ชอบ
เค้าก็วัยทำงาน เราก็จะเข้าไวทำงาน. ยังหนุ่มทั้งคุ่. ต่างคนต่างมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือพัฒนาหน้าที่การงานตัวเอง อยุ่กันเหมือนเพื่อน
เข้าใจกันอย่างคนรัก นิสัยก้อคิดว่าเข้ากันได้ ให้เกียรติกัน ถ้ามีอะไรขัดข้องจะคุยกันดีๆบอกเลิกกันดีๆ
พร้อมวางอนาคตกันเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที ตอนนี้มีแต่ความรุ้สึกๆดีๆให้กัน
แต่มาเกิดเรื่องอย่างนี้ซะก่อนนี่. ตอนนี้ก็ยังคุยกันอยุ่นะค่ะ ให้เวลามันเปนเครื่องพิสูจน์ไป
น้อมรับทุกความคิดเหนและคำแนะนำ ยกเว้น คำพุดด่อทอ+หยาบคายนะค่ะ