เหนื่อยมั๊ยกับการเป็นฝ่ายที่วิ่งตามตลอด?

เหนื่อยมั๊ยกับการชอบใครสักคนแล้วต้องวิ่งตามตลอด
เหนื่อยมั๊ยเวลาที่โดนเค้าทำร้ายใจ
เหนื่อยมั๊ยกับการที่เห็นเค้ามีความสุขกับคนอื่นที่ไม่ใช่เรา
แล้วเหนื่อยกับ "ใจตัวเอง" บ้างมั๊ยที่ไม่เลิกรู้สึกสักที

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่มันทำให้เราเหนื่อย คิดเสมอว่าเราเหมือนตัวอะไรก็ไม่รู้ เป็นเหมือนลูกบอลให้เค้าโยนเล่นเบื่อเมื่อไหร่ก็วางทิ้งไว้อยากเล่นตอนไหนก็เอามาเตะเล่น

จนบางครั้งคิดมาเสมอว่า ทำไมกูยังรู้สึก? คนที่รู้สึกมากกว่าต้องมาโดนทำให้ใจมันพังขนาดนี้เลยหรอ?

ความไม่ชัดเจนที่สุดคือความชัดเจน อืม เราคือของเล่นไม่ใช่ของจริง ....

เหนื่อยนะคะเวลที่ชอบใครแล้วต้องมานั่งคิดเสมอว่าเหนื่อยมั๊ย ท้อมั๊ย ใจพังขนาดนี้ยังไม่คิดจะพออีกหรอ? อยากจะบอกใจตัวเองจังว่าถ้ามันทำได้ก็คงจะดีสินะ...

อยากกลับไปอยู่ในจุดที่ไม่ต้องคาดหวังอะไรหรือรู้สึกกับใครจังเลยนะคะ จะได้ไม่ใจพังแบบนี้ ...


เพื่อนๆเป็นเหมือนเราบ้างรึเปล่าคะ? ...

กระทู้ดราม่า อย่าเมินเลยนะคะ แค่อยากขอกำลังใจ
แท็กผิดห้องหรืออะไรยังไงขอโทษด้วยนะคะ