เรื่องของ "ระยะทาง กับ เวลา" และ เรื่อง"ชื้นๆ"

กระทู้สนทนา
สวัสดีครับ 2คำสั้นๆนี้ มีความหมายกับคุณอย่างไรกันบ้างครับ "ระยะทาง" กับ "เวลา"
สำหรับผมแล้ว มันไม่ใช่เป็นเพียงแค่ตัวแปรๆหนึ่งในสมการทางฟิสิกส์อีกต่อไป เม่าเนิร์ด
หลายๆคนเคยได้ยินคำโบราณที่ว่า "ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน" สำหรับผมแล้ว น่าจะเกี่ยวกับสิ่งนี้มากกว่า

งั้นมาเริ่มเรื่องกันเลยแล้วกัน
จุดเริ่มต้นของทุกๆอย่าง เกิดในวันที่ 13 พ.ย. 2557 เป็นวัน พฤ.
ซึกเป็นวันที่ทางโรงเรียนของผมนั้น จัดกีฬาสีเป็นวันที่สอง แล้วผมเองนั้นอยู่ในฝ่ายกิจกรรมของชุมนุม crossword ซึ่งเป้นฝ่ายรับลงทะเบียนในตอนเช้า
ตอนนั้นสีอื่นๆก็มีคนมาลงทะเบียนกันเกือบครบแล้ว ขาดแต่สีของผม(ผมสีเหลืองครับ)ยังขาดอยู่อีกหลายคนเลย
ผมก็พยายามติดต่อเพื่อนที่คุมสแตนอยู่ให้หาตัวเด็กในสีมาลอง crossword แต่ก็ไม่มีซักคน
ตอนนั้นผมก็ได้แต่นั่งลุ้นที่โต๊ะลงทะเบียนว่าจะมีคนมาป่าวนะ เพราะถ้าไม่มีคนมาลงก็จะถูกตัดสิทธิ์โดยที่ยังไม่ได้แข่งเลย ผมก็ไม่อยากให้สีแพ้บายด้วย

แต่แล้วก็มีน้องผู้หญิง2คน เดินมาหาผมที่โต๊ะลงทะเบียน บอกว่า "มาลงทะเบียนของสีเหลืองค่ะ"
ประหลาดใจ โอ้ววว สวรรค์ ในที่สุดก็มีคนมาลงแล้วว
น้องเขาเป็นเด็ก ม.4 ทั้ง2คน แต่ที่ลงทะเบียนยังมีว่างอยู่ของ แข่งเดี่ยว ระดับ ม.4 / ม.5 2ระดับเท่านั้น
ทั้ง2คนก็คุยกันอยู่พักนึง แล้วมาบอกว่า "ลงทั้ง2คนเลยค่ะ" ก็เป็นลงของ ม.4 1คน ม.5 1คน (คนที่ระดับ ม. น้อยกว่า สามารถ ลงของระดับ ม. ที่มากกว่าได้) โอ้วสุดยอดดด สีเราครบละเฮ้ย!! เม่าบัลเล่ต์

แต่น้อง2คนนั้น ใส่เป็นชุดนักเรียนมา ซึ่งทาง อ. ที่คุม มีกฎว่า "ต้องใส่เสื้อของคณะสีถึงจะสามารถลงแข่งได้" เอาละสิครับ
ถึงขั้นนี้แล้วก็วิ่งหาเสื้อสิครับ แต่หาไม่มีซักกะที เอาวะเสื้อตัวเองก็ได้วะ (วันนั้นผมเอาเสื้อไป2ตัวหน่ะครับ เป็นเสื้อสี กับ เสื้อstaffของสี อีกตัว)
แล้วผมก็หาเสื้ออีกตัวนึงได้จากเพื่อนอีกคนที่เอาเสื้อไป2ตัวเหมือนกัน แต่ตอนนั้นผมใส่เสื้อสีอยู่ไง เลยต้องถอดเสื้อสี เพื่อเปลี่ยนเป็นเสื้อstaff
เพราะความรีบเลยถอดในห้องประชุมนั้นเลยครับ พอดีตรงนั้นมีฉากโปรเจคเตอร์อยู่ เลยเปลี่ยนหลังฉากเลย (แอร์หนาวมว้ากกก) เม่าหนาว

พอเปลี่ยนเสร็จ ผมก็รีบเอาเสื้อของผมกับของเพื่อนไปให้น้อง2คนนั้นเลย แต่เพราะผมมีใส่มาก่อนแล้วในช่วงเช้า เลยทำให้เสื้อมันชื้นนิดหน่อยจากน้ำ/เหงื่อ อะไรก็แล้วแต่ ผมจึงบอกน้องเขาไปว่า "เสื้อมันจะชื้อๆหน่อยนะ" น้องเขาก็บอกโอเคไม่เป็นไร
หลังจากการลงทะเบียนเสร็จ ก็จะเป็นการแข่งของแต่ละประเภท แต่ละระดับ ซึ่งผมก็ทำหน้าที่เป็น judge อีก คอยเปิดพจนานุกรมตรวจคำศัพท์
การแข่งก็มีอยู่ตลอดทั้งวัน ผมก็อยู่แต่บนห้องประชุมทั้งวันเลย พอบ่ายๆการแข่งจบหมด เหล่า staff ของ crossword ก็ต้องช่วยกันจัดคะแนน และจัดลำดับการขึ้นรับเหรียญ พอรับเหรียญเสร็จอะไรเสร็จ น้องที่ยื่มเสื้อไปเมื่อเช้าก็เอาเสื้อมาคืน แถมยังได้เหรียญของระดับ ม.5 อีกต่างหาก ไม่ธรรมดาประหลาดใจ

วันศุกร์ กีฬาสีก็จะมีเดินพาเหรดใช่มะครับ ของสีผมได้ธีมประมาณพ่อมดแห่งออส ผมนี่โดนเป็นตัวหลักในกลุ่มพ่อมดเลยครับ ซึ่งพาเหรดมันมีตอนเช้า ผมที่ต้องแต่งตัวก็ต้องไปโรงเรียนเช้ามากๆ แต่บ้านผมถ้าเช้ามากมันจะไม่มีรถ ผมเลยต้องไปค้างบ้านเพื่อนใกล้ๆโรงเรียนแทน คืนนั้นกว่าจะได้นอนกันก็ประมาณเที่ยงคืน ตื่นตี3 ตี4 ตาแทบจะปิด ก็รีบๆไปโรงเรียนกัน แต่งองค์ทรงเครื่องกันเต็มมากๆ ตอนเดินพาเหรดลมแทบจับ ตอนเดินเสร็จถอดชุดแทบไม่ทัน วันนั้นผมแทบไม่มีอะไรอยู่ในหัวเลย ร้อนไปหมด เรื่องของเมื่อวานก็ไม่ได้คิดเลย

วันเสาร์หลังจากหมดกีฬาสีแล้ว ผมก็ตื่นขึ้นมาเล่นคอมตอนเช้าตามปกติของผม ผมก็เปิดเฟสและมีคำขอaddเพื่อนผมมาคนนึง ผมก็กดเข้าไปดูว่าเป็นใคร (ผมจะรับเพื่อนคนที่ผมรู้จัก รึ อยู่โรงเรียนเดียวกัน) ก็เห็นเป็นเด็ก ผญ. โรงเรียนเดียวกันและอยู่สีเหลืองเหมือนกันด้วยเลยรับเพื่อนมา แต่รู้สึกเหมือนเคยเจอมาก่อนรึอะไรซักอย่าง ทำให้ผมทักไป (ปกติผมไม่ทักคนที่ไม่รู้จักก่อน)
"สวัสดีครับ" "เราเคยเจอกันมาก่อนรึป่าวครับ" (ออกแนวม่อเลยมั้งเนี่ย -..-)
ละก็รอเขาตอบ และพอประมาณสายๆ เขาก็ตอบกลับมา แล้วเราก้คุยกันอยู่พักนึงได้ความว่า
เขาก็คือน้อง ม.4 ที่ผมเอาเสื้อชื้นๆให้เขายืมไป ตอนนั้นยังไม่รู้จักชื่อกัน ผมก็เลยจัดการตั้งชื่อเล่นให้เขาเลยครับว่า "น้องชื้น" เจ้าคิกคัก
พอคุยๆไปก็กวนกันไปเกรียนกันมา

เรื่องพึ่งเริ่มขึ้น ไปหาไรกินก่อน เดะกลับมาต่อครับลูกเต่าน้อย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่