เราจะคิดถึงคนที่สำคัญ เมื่อต้องจากกันไป

ผมเคยมีแฟนคนหนึ่ง เทอนิสัยดีมาก ตอนคบกัลผมไม่เคยเห็นว่าเทอสำคัญอะรัยมากมายเรยทำอะรัยผมก็บ่นไปเรื่อย แต่ตอนนี้เราแยกทางกัล ไม่ใช่เพราะคัย เพราะผมอีกแหละ ผมอยากมีชีวิตใหม่ ผมนึกว่ามันง่าย แต่ที่หนัยได้ ตอนนี้ผมคิดได้แร้วว่า มันไม่ง่ายอย่างที่คิด โลกใบนี้มันกว้างเกินไป มันใหญ่ไป สำหรับผม ชีวิตไม่เหมือนเมื่อก่อน พอขาดคนข้างๆไป เหมือนชีวิตมันจะต่ำลงมาเรื่อยๆ เดือนหนึ่งหลังจากนั้น ผมค้นเจอเฟสบุ๊คใหม่ของเทอ ผมอ่านทุกอย่างที่อยู่บนหน้าวอลของเทอ เจออะรัยมากมายที่มันไม่เคยมีมาก่อนตอนคบกับผม ใช่ตอนนี้เทอเปนอิสระ และที่เปนแบบนี้ก็เพราะผม ผมรู้สึกถึงคำว่า หวง อยากประกาศให้ ผช คนอื่นรู้ว่า นี่คนของผม แต่ผมทำไม่ได้ น้ำตาผมไหลอีกครั้ง ความรู้สึกย้อนกลับมาเริ่มต้นใหม่เหมือนเมื่อตอนเลิกกัล ผมเสียใจมาก ผมอยากบอกเทอว่า ผมพร้อมแร้วนะ พร้อมที่จะกลับไปแก้ไขทุกสิ่งทุกอย่าง แต่มันสายไป เทอทำใจได้แร้ว แระเหมือนเทอจะมีความสุขกว่าผมซะด้วย บางทีชีวิตใหม่ก็ไม่ได้ดีเสมอไป ความคิดถึงมันทรมานแบบนี้นี่เอง ถ้าย้อนเวลาได้ ผมจะไม่ยอมให้มันเกิดเรื่องแบบนี้เป็นอันขาด คุนจะรู้ว่ามันทรมานแค่หนัยเมื่อเห็น ผญ คนเดียวที่คุนรักกำลังจากคุนไป ถ้าถึงวันนั้นจิงๆวันที่ผมต้องเห็นเทอเดินกับคนอื่นที่ไม่ใช่ผม ผมก็ไม่รู้จะทำยังงัย ผมคงได้แค่พูดคำว่า....ยินดี