สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่2ที่เราตั้ง ขอเริ่มเลยละกันนะคะ
เราเป็นนศอยู่ม.ชื่อดังแห่งหนึ่ง เราเจอแฟนตอนอยู่ปี1 แฟนเราก็เป็นนศม.เดียวกับเราเหมือนกัน
เค้าเป็นคนหน้าตาดีระดับหนึ่ง นิสัยดี เอาใจใส่เราตลอด คอยอยู่ข้างๆเราเสมอ คอยปลอบคอยง้อ
เวลาเราอยากได้อะไรเขาก็จะหามาให้ แต่เขาเป็นลูกชายที่ติดแม่มาก อาจเป็นเพราะเขาเป็นลูกชายคนเล็ก
เขาจะเทียวไปกลับจากม.ไปบ้านตลอด เวลาไปไหนเขาก็จะต้องโทรรายงาน ขอพ่อแม่ตลอด ตอนแรกเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไม
แต่ต่อมาเราก็เข้าใจว่าพ่อแม่เค้าเป็นห่วง ช่วงเวลาที่คบกันเราก็มีทะเลาะกันบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นเพราะเราเริ่มก่อน
ทะเลาะแต่ละทีเราชอบบอกเลิก (แต่ก็ไม่ได้อยากเลิกนะ) เขาก็จะตื้อจนเราใจอ่อนทุกครั้งไป


จนล่าสุด เรามีปัญหากับคุณครูเขา เราทะเลาะกันหนักมากๆ แม่เขาก็บอกให้เราเลิกยุ่งกับลูกเค้า
ปกติแฟนเราจะไม่ยอม แต่ทีนี้เขาขอห่างกับเรา เราทำใจไม่ได้ ขอร้องเขายังไงเขาก็บอกว่าตอนนี้แม่เขาไม่ชอบเราแล้ว
เราคบกันมา8เดือน รู้สึกว่ามันไม่มีค่าอะไรเลยกับที่เขาทำกับเราแบบนี้ จากที่ทะเลาะจนตอนนี้. 1 อาทิตย์แล้ว
รู้สึกสีบสนไปหมด เขาบอกให้เรารอได้ไหม รอแม่เขาชอบเรา ซึ่งเรามองไม่เห็นอนาคตอันนั้นเลย แม่เขาไม่ยอมให้ลูกเขามาเจอเรา
เราผิดมากเลยเหรอ คบกับเรามันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ เราได้แต่คิดอย่างนี้ซ้ำไปซ้ำส่ง
ทุกวันนี้คุยกันนานๆตอบที คือเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย จากที่ปกติคุยกันตลอด โทรหาตลอด





เรารู้สึกแย่มากๆ อยากจะปรึกษา ขอคำแนะนำให้เราด้วยค่ะ