สวัสดีคะ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องลี้ลับเรื่องนึงคะ เรื่องเกิดขึ้นมาเมื่อปีที่แล้วนี้เอง
เราอาศัยอยู่หอพักนอกมหาลัยคิดว่ามันคงจะสะดวกสบายกว่าหอในเป็นไหนๆ เลยมาอยู่หอนอกคะ อยู่คนเดียวด้วย ปกติทุกวันเลิกเรียนกลับมาเปลี่ยนแล้วก็เข้าไปในมอต่อไปนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตในมหาลัยคะ (ใครเป็นอย่างนี้บ้าง อิอิ)
มีวันหนึ่งคะเราได้ข่าวจากปากต่อปากกันมาของเด็กหอล่ะคะ ว่ามีพี่ในหอที่เราอยู่นี้แระ โดนรถชนตาย ซ้อน 3 กันแล้วขี่ย้อนศรเพราะเป็นกลางคืนด้วยเลยคิดว่าน่าจะเร็วกว่าและรถวิ่งน้อยด้วย ปรากฎว่าขณะที่ขี่มามีรถเก๋งขับพุ่งเร็วเข้ามาแถมคนขับยังเมาด้วยชนเข้าจังๆ ร่างของพี่ๆทั้งสามกระเด็นเลยคะมีคนนึงถึงกับโดนรถลากไปเกือบๆร้อยเมตร รถถึงจะหยุด ไม่แน่ใจว่าวันนั้นเสียหมดเลยทั้งสามคนหรือเปล่านะคะ เล่นเราหวาดกลัวอยู่พักนึง แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นคะ อาจจะเพราะว่าอยู่คนละชั้นกันคะ (เราชั้นสอง พี่เค้าชั้นสาม) หรือไปพี่เค้าอาจจะไปดีแล้วคะ
แต่ !!!! จุดเริ่มต้นมาอยู่ตรงนี้คะ วันนั้นเราต้องไปเข้าค่ายของชมรมและเพราะเราเป็นกรรมการชมรมด้วย เลยต้องรีบไปจัดเตรียมของก่อนคนอื่นๆมา เราตื่นตอนตี 5 จัดการธุระอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ประมาณ 5.30 ถึงว่าฟ้ายังไม่สว่างเท่าไหร่นัก ก็ได้เวลา ออกมาหน้าห้องปับบบบ ! เฮ้ย !!! ทำไมลุงยามรีบปิดไฟจัง ปกติปิด หกโมงเช้าไม่ใช่เหรอ บ้าไปแล้ว แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่คิดอะไรก็เลยคิดว่าเดินไปทั้งมืดๆนี้แระ อาศัยไฟจากถนนเอา (ห้องเราติดถนนคะ) ไม่อยากใช้มือถือด้วยเพราะหน้าจอเล็กมาก (หลังจากวันนั้นเราเลยซื้อมือถือใหม่เลย) เราปิดห้องเรียบร้อยยืนนิ่งๆอยู่แปบนึงให้สายตาปรับให้ชินกับความมืด แล้วเราก็เลยไปช้า กลัวไปเตะเอารองเท้าหน้าห้องคนอื่น เด๋วเค้าจะตื่นเอา จังหวะที่เรากำลังจะเลี้ยวลงบันได สายตาเราก็เหลือบไปเห็นเงาคล้ายๆรูปร่างของคนนั่งอยู่ที่มุมบันไดทางขึ้นไปชั้นสามของอีกฝั่ง มันมืดผิดปกติเพราะมันมืดเอาเฉพาะจุดนั้นจุดเดียว ในขณะที่บริเวณอื่นๆ รอบกว่าพอจะแสงจากข้างนอกส่องมาอยู่บ้าง เราถึงกับตัวแข็งกระทันหัน ขนลุกทั้งตัว และเพิ่งรู้คราวนี้เองว่าขนหัวลุกมันเป็นยังไง ถ้าไม่โดนจริงๆจะไม่รู้เลยคะ เรากลั้นใจยกขาเดินไปเพื่อให้ถึงบันได แต่มันช้ามากพอๆกับขนลุกเป็นระยะๆ เกือบจะกลั้นหายใจตอนเดินลงมา ระหว่างก้าวลงมาอย่างช้า มันรู้สึกเหมือนมีคนมองตามมาด้วย จนถึงบันไดข้างล่างเราถึงหายจากขาแข็ง จากนั้นเราก็รีบเดินไปมหาลัยทันที กลับมาจากค่ายช่วงเย็นของอีกวันหนึ่งตอนเดินขึ้นมาก็หันไปดูก็ไม่มีอะไร ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือวันนั้นอาจจะมีถุงขยะตั้งอยุ่ก็ได้มั้งคะ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมขนถึงได้ลุกขนาดนั้น
เงา !!!
เราอาศัยอยู่หอพักนอกมหาลัยคิดว่ามันคงจะสะดวกสบายกว่าหอในเป็นไหนๆ เลยมาอยู่หอนอกคะ อยู่คนเดียวด้วย ปกติทุกวันเลิกเรียนกลับมาเปลี่ยนแล้วก็เข้าไปในมอต่อไปนั่งเล่นอินเตอร์เน็ตในมหาลัยคะ (ใครเป็นอย่างนี้บ้าง อิอิ)
มีวันหนึ่งคะเราได้ข่าวจากปากต่อปากกันมาของเด็กหอล่ะคะ ว่ามีพี่ในหอที่เราอยู่นี้แระ โดนรถชนตาย ซ้อน 3 กันแล้วขี่ย้อนศรเพราะเป็นกลางคืนด้วยเลยคิดว่าน่าจะเร็วกว่าและรถวิ่งน้อยด้วย ปรากฎว่าขณะที่ขี่มามีรถเก๋งขับพุ่งเร็วเข้ามาแถมคนขับยังเมาด้วยชนเข้าจังๆ ร่างของพี่ๆทั้งสามกระเด็นเลยคะมีคนนึงถึงกับโดนรถลากไปเกือบๆร้อยเมตร รถถึงจะหยุด ไม่แน่ใจว่าวันนั้นเสียหมดเลยทั้งสามคนหรือเปล่านะคะ เล่นเราหวาดกลัวอยู่พักนึง แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นคะ อาจจะเพราะว่าอยู่คนละชั้นกันคะ (เราชั้นสอง พี่เค้าชั้นสาม) หรือไปพี่เค้าอาจจะไปดีแล้วคะ
แต่ !!!! จุดเริ่มต้นมาอยู่ตรงนี้คะ วันนั้นเราต้องไปเข้าค่ายของชมรมและเพราะเราเป็นกรรมการชมรมด้วย เลยต้องรีบไปจัดเตรียมของก่อนคนอื่นๆมา เราตื่นตอนตี 5 จัดการธุระอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว ประมาณ 5.30 ถึงว่าฟ้ายังไม่สว่างเท่าไหร่นัก ก็ได้เวลา ออกมาหน้าห้องปับบบบ ! เฮ้ย !!! ทำไมลุงยามรีบปิดไฟจัง ปกติปิด หกโมงเช้าไม่ใช่เหรอ บ้าไปแล้ว แต่ตอนนั้นเราก็ยังไม่คิดอะไรก็เลยคิดว่าเดินไปทั้งมืดๆนี้แระ อาศัยไฟจากถนนเอา (ห้องเราติดถนนคะ) ไม่อยากใช้มือถือด้วยเพราะหน้าจอเล็กมาก (หลังจากวันนั้นเราเลยซื้อมือถือใหม่เลย) เราปิดห้องเรียบร้อยยืนนิ่งๆอยู่แปบนึงให้สายตาปรับให้ชินกับความมืด แล้วเราก็เลยไปช้า กลัวไปเตะเอารองเท้าหน้าห้องคนอื่น เด๋วเค้าจะตื่นเอา จังหวะที่เรากำลังจะเลี้ยวลงบันได สายตาเราก็เหลือบไปเห็นเงาคล้ายๆรูปร่างของคนนั่งอยู่ที่มุมบันไดทางขึ้นไปชั้นสามของอีกฝั่ง มันมืดผิดปกติเพราะมันมืดเอาเฉพาะจุดนั้นจุดเดียว ในขณะที่บริเวณอื่นๆ รอบกว่าพอจะแสงจากข้างนอกส่องมาอยู่บ้าง เราถึงกับตัวแข็งกระทันหัน ขนลุกทั้งตัว และเพิ่งรู้คราวนี้เองว่าขนหัวลุกมันเป็นยังไง ถ้าไม่โดนจริงๆจะไม่รู้เลยคะ เรากลั้นใจยกขาเดินไปเพื่อให้ถึงบันได แต่มันช้ามากพอๆกับขนลุกเป็นระยะๆ เกือบจะกลั้นหายใจตอนเดินลงมา ระหว่างก้าวลงมาอย่างช้า มันรู้สึกเหมือนมีคนมองตามมาด้วย จนถึงบันไดข้างล่างเราถึงหายจากขาแข็ง จากนั้นเราก็รีบเดินไปมหาลัยทันที กลับมาจากค่ายช่วงเย็นของอีกวันหนึ่งตอนเดินขึ้นมาก็หันไปดูก็ไม่มีอะไร ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองหรือวันนั้นอาจจะมีถุงขยะตั้งอยุ่ก็ได้มั้งคะ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมขนถึงได้ลุกขนาดนั้น