คบกับแฟนเกือบ4ปีแล้ว เลิกกันควรจะกลับไปคบอีกมั๊ยหรือควรปล่อยเค้าไป

ขอระบายความในใจหน่อยนะ เรากับเค้าคบกันมาเกือบจะ4ปีแล้ว เราอายุห่างกับเค้า4ปี คุยกันตั้งแต่เรียนจบใหม่ๆยังไม่มีงานทำ ส่วนเค้าก็ยังฝึกงานอยู่ ซึงตอนนั้นเราพึ่งเลิกกับแฟนเรา เค้าก็พึ่งเลิกกับแฟนเค้า เค้ารู้จักเพื่อนเราจึงแอดเฟสเรามาเพราะเค้าชอบเรา แรกๆเราก็เฉยๆกับเค้าทักมาก็ตอบไป เค้ามาทำธุระที่บ้านเค้าจึงนัดเราไปกินข้าว เราก็ไปเจอเค้าครั้งแรกเราก็ชอบเค้าเลยเหมือนกันเพราะเค้าดูดีกว่ารูปในเฟสมาก หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าก็ชวนเราไปเที่ยวที่เค้าฝึกงาน ด้วยความที่อยากออกบ้านไปเที่ยวบ้างเราก็ไป ช่วงนั้นเค้าดูดีในสายตาเรามากเรายิ่งชอบเค้ามากขึ้นๆ พอเค้าฝึกงานเสร็จเราจึงหาหอพักอยู่ด้วยกันซึ่งต่างคนต่างไมีมีงานทำ ยังต้องขอเงินที่บ้านใช้อยู่ แล้วเป็นช่วงที่เรากำลังจะรับปริญญาแฟนเก่าเราจึงโทรมาแสดงความยินดี เค้ารู้เค้าโกรธเรามาก เค้าจึงหาเรื่องบรรดาแฟนเก่าเรามาแขวะเราตลอด เราก็เริ่มเครียด เพราะแขวะเราอย่างเดียว แล้วช่วงนั้นเค้าก็ไม่หางานเลยมัวแต่เล่นเกมส์ เงินค่าหอค่าใช้จ่ายก็เป็นเงินที่เราขอจากทางบ้านเราฝ่ายเดียว เราก็เริ่มไม่โอเคกับเค้าแล้ว แต่ด้วยความที่รักเค้าไปแล้วทำไงได้ เราก็หางานทำเพื่อจะไม่ต้องขอทางบ้านอย่างเดียว งานแรกที่เราได้คือติวเตอร์สอนเด็กประถม ได้ชั่วโมงละ 120 อาทิตย์นึงๆได้สอนแค่2วัน วันละชม.ครึ่ง พอกลับมาห้องเค้าก็เล่นเกมส์อย่างเดียวเลยละก็หาเรื่องแฟนเก่าเรามาแขวะเรา แต่เราก็ยังทนได้ เราก็หางานติวเตอร์นี่แหละที่จะเลี้ยงชีวิตเราได้ในตอนนั้นเจออีกที่นึงให้เราทำ6วัน ได้เดือนละ 6,000 เราก็เอา แต่ก็ยังขอเงินที่บ้านอยู่ กลับมาที่ห้องเมื่อไหร่ก็เจอเค้านั่งเล่นเกมส์กับชวนเที่ยว กินเหล้า งานการไม่หาเลย เราก็เริ่มเครียดเพราะรายได้ไม่พอกับรายจ่ายและยังหาคนเดียวแต่ใช้สองคนอีก เราทำไปสักหกเดือน ระหว่างนั้นเร่ก็สมัคร สัมภาษณ์เกือบจะสิบที่แต่ก็ไม่มีใครรับสักที่เพราะเราเรียกเงินเดือนไป 10,000 ก่อนรับปริญญาเราเจอเพื่อนเราจึงคุยกันเรื่องงาน เพื่อนเราคนนึงบอกว่ามีงานที่กรุงเทพที่พร่สาวทำอยู่เปิดรับ เงินเดือนประมาณ2หมื่น ทำเกี่ยวกับบ.วิจัยยา เราก็ตาลุกวาว สนใจมากเพราะงานที่เชียงใหม่หายากมาก รับปริญญาเสร็จเราก็คิดไว้แล้วว่าเราจะเลิกกับเค้าเพราะเค้าเรื่อยๆเฉื่อยๆมาก เราบอกเค้าว่าจะกลับบ้านเค้าก็ไปส่งเราขึ้นรถ แต่จริงๆเรามาสมัครงานที่กรุงเทพที่เพื่อนเราบอก เราหายไปประมาณอาทิตย์นึงที่ไม่ติดต่อเค้า จนเค้าคิดว่าเราหนีตามผู้ชายไป เค้าให้เพื่อนเค้าโทรมาหาเราบอกว่าเราอยู่ไหนเค้าเสียใจมากที่เราหายไปเพราะเค้าคิดว่าเราหนีไปหาแฟนเก่าเราที่พึ่งโทรมาก่อนหน้านี้ เค้าบอกว่ากินไม่ได้นอนไม่หลับ 3 4วัน เราก็ไม่รู้จริงรึเปล่านะ พอเรากลับมาหาเค้าเราก็บอกเค้าว่าเราได้งานที่กรุงเทพแล้วจะเริ่มอีกอาทิตย์นึง เราไม่รู้ว่าเค้าเชื่อเรารึเปล่านะว่าเราไม่ได้ตามผู้ชายมา คืนก่อนที่เราจะลงมากรุงเทพเราก็นอนร้องไห้กอดกันเหมือนรักกันมาก เราก็บอกเค้าว่าไม่เป็นไรเราจะกละบมาหาเค้าทุกสองอาทิตย์ เค้าก็โอเค หลังจากเรามาทำงานที่กรุงเทพเค้าก็เริ่มหางานทำที่เชียงใหม่ เราคิดนะว่าถ้าเค้าหางานทำตั้งแต่แรกที่เรานังไม่ย้ายมากรุงเทพเราก็ยังจะอยู่กับเค้าที่นู้นนั่นแหละ เราก็คุยกันทุกวันกลับไปหาเค้าทุกสองอาทิตย์ กลับไปก็พากันเที่ยวแบบมีความสุขรักกันมาก แต่ช่วงระหว่างนั้นเค้าก็แขวะเราเรื่อยๆว่าเราอยู่กับผู้ชายอย่างนู้นอย่างนี้ เราก็ไม่รู้จะเปลี่ยนความคิดเค้ายังไง เราก็คบๆกันมาแบบนี้เรื่อยๆ คุยกันวางแผนกันถึงอนาคตแล้วนะ ซื้อของที่กะจะใช้ด้วยกันแต่เราเอาไว้ให้เค้าใช้ จองรถด้วยกันเค้าอยากได้รถยนต์มากเราไม่รู้ว่าอะไรเหมือนกัน เพราะเรายังไงก็ได้ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่เค้าพูดมาว่าถ้าซื้อรถให้เป็นชื่อเราแต่เค้าจะเอาไวัใช้ที่นู้น ช่วยกันผ่อนแต่เดือนไหนไม่มีเราก็ต่องผ่อนคนเดียว ซึ่งข้อนี้ทางบ้านเราไม่โอเคด้วยมากๆเพราะกลัวเค้าจะนอกใจเรา ขับรถพาสาวๆไปเที่ยว เพราะเราอยู่ไกลกันก็ไม่รู้หรอกว่าเค้านอกใจหรือไม่นอกใจ แต่เราก็บอกแม่เราว่าไม่มีไรหรอก เชื่อใจเค้าได้ เราคบกันจนปีที่3คำแขวะคำด่าที่เค้าว่าเราตลอดมามันสะสมมาเรื่อยๆจนเราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่โอเคละ ทนไม่ไหวละ เพราะผ่านมากี่ปีๆก็พูดคำเดิมๆหาเรื่องเดิมๆ รวมทั้งเราไปเรียนครอสๆนึงเราเจอพี่คนนึงชื่อ ล พี่เค้าเป็นเจ้าของธุรกิจอายุน้อยกว่าแฟนเรา มันทำให้เราย้อนคิดว่าทำไมแฟนเราอายุเยอะแล้วยังไม่คิดอะไร ยังย่ำอยู่กับที่ เราก็ฉุกคิดขึ้นมา เราก็สนใจเรื่องของพี่เค้าละก็ไลคุยกัน ช่วงนั้นเราคงทำตัวแปลกมั้ง เค้าก็ยิ่งหาเรื่องมาด่ามาว่าเราสารพัดจนเราทนไม่ได้ เราจึงตัดสินใจขอเลิกกับแฟนเรา ทั้งที่เราก็รักเค้าเหมือนกันแต่เค้าไม่ยอมเปลี่ยนตัวเองเลย เราก็เสียใจนะเสียใจมาก เราก็คุยกับพี่ ล เพื่อคิดว่าจะทำให้เราลืมแฟนเราได้ แต่มันไม่ใช่เลยค่ะ เรากับพี่เค้าคนละแนวกันเลย แต่ด้วยที่เค้าพูดเพราะกับเราซึ่งเราไม่เคยเจอคำพูดแบบนี้มาก่อนเราก็เหมือนจะเริ่มชอบเค้านิดๆ แต่เราเคยเจอกันแค่3ครั้งหละงจากเรียนครอสนั้นจบ แฟนเราก็พยายามมาคุยกับเราบอกว่าสำนึกผิดอย่างงั้นอย่างนี้ รู้แล้วว่าที่ผ่านมาไม่ควรพูดไม่ดีกับเรา ขอโทษ ขอร้องให้กลับมา เราเลิกกันอยู่ประมาณ3เดือน คุยกับพี่นั่นก็ประมาณนั้น แต่มาฉุกคิดตอนที่แฟนเราทักมาว่าคิดเหรอว่าพี่ที่เราคุยด้วยจะไม่มีแฟน ไม่เล่นเฟส เราเลยไปเสิชหาเฟสเค้าละเจอเค้าถ่ายรูปกะผู้หญิงคนนึงละยืนกอดกัน เราจึงส่งรูปนั้นไปถามพี่เค้าแต่พี่เค้าบอกว่าไม่มีอะไร เราไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่เราจึงเลิกคุยกับพี่เค้าไปเลย ส่วนแฟนเราก็ตามง้อเราเราก็เริ่มรู้สึกผิดเริ่มเห็นใจเค้า รู้สึกว่าไม่มีใครมีค่าหรือดีเท่าเค้าอีกแล้ว เค้าก็บอกว่าเค้าจะปรับปรุงตัว เราก็ตกลงคืนดีกัน แต่...เค้ามารู้ทีหลังว่าเรามีคนคุยด้วยระหว่างที่เลิกคุยกับเค้า เค้าก็หาว่าเรานอกใจเค้า หาว่าเราไปมีอะไรกับพี่คนนั้นแล้ว เรายืนยันว่าไม่มีอะไรเลยแค่คุยกัน เจอกันแค่3ครั้ง แต่เหมือนเค้าไม่ค่อยเชื่อเราเท่าไหร่ ตอนนั้นเราก็บอกให้เค้าย้ายมาหางานทำที่กรุงเทพเค้าก็ยอมลาออกจากงานเพื่อมาหางานทำ เพื่อจะได้อยู่ด้วยกันถึงเงินเดือนน้อยก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็เห็นหน้ากันทุกวัน เค้าลาออกเสร็จก็ย้ายลงมาอยู่กับเรา ช่วงนั้นก็นังไม่ได้งานต้องใช้เงินเก็บที่มีกับเงินเดือนของเรา เราก็ช่วยหางานให้เค้า สุดท้ายก็ได้รถไฟฟ้าใต้ดิน เราภูมิใจมากเพราะสมัคร3-4ครั้งกว่าจะได้ เค้าก็ว่างงาน3-4เดือนกว่าจะเรียกไปทำงาน เราก็ดีใจและรู้สึกรักเค้ามากที่ได้เค้ากลับมา รู้สึกว่าเค้ามีคุณค่ากับเรามากต่อจากนี้ไปถ้าเค้าคิดว่าเราทำผิดเราก็จะทำทุกอย่างเพื่อไถ่โทษ มันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆนะ แต่เค้าก็ยังไม่ไว้ใจเราแหละเค้ากลัวเราทิ้งเค้าไปอีก แต่เราก็พิสูจน์ให้เค้าเหฺนว่าเรารักเค้ามาก กลับจากที่ทำงานก็รีบกลับมาห้อง มากินข้าวด้วยกัน ไปไหนด้วยกัน มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมาก แต่เวลาไหนที่เค้าแขวะเราเค้าก็เป็นเหมือนเดิม คือจะบอกว่าเราเป็นผู้หญิงไม่ดี นอกใจเค้าทั้งที่เค้าไม่เคยนอกใจเราเลย มันทรมานมากเลยนะที่โดนว่าแบบนี้แต่เราก็ยอมรับว่าเราก็ผิด เราก็พยายามกลับมาแก้ไขตัวเราแล้ว แต่เค้าก็ไม่มีวันลืมเรื่องที่เราไปคุยกับอีกคนในระหว่างที่เราเลิกกันเค้าบอกเป็นความผิดของเรา ความหวังของเค้าพังเพราะเรา เค้าเคยคิดจะแต่งงานกับเราแต่ตอนนี้เค้าไม่คิดแล้ว วันไหนดีก็ดีเหมือนว่าเค้าให้อภัยเราแล้ว แต่ไม่เลย เพราะตอนที่เค้าเริ่มทำงานแรกๆมีผู้หญิงไลมาหาเค้าละกดแชร์ตำแหน่งที่อยู่มาให้เค้า เราก็เริ่มสงสัยละว่าใคร ทำไมต้องแชร์มาบอกขนาดนี้ พอถามเค้าบอกว่าเพื่อนที่ทำงาน เราก็ไม่ติดใจอะไร แต่เราก็เริ่มสังเกตละว่ามีอะไรผิดปกติ อึกครั้งก็มีไลมาอีกว่าอยากหอมแก้ม อยากไปเที่ยวด้วยกัน เราก็สงสัยเข้าไปใหญ่ว่าใคร เค้ารีบคว้าโทรศัพท์ไปดู ละแอบคุยกันในห้องน้ำมั้ง บอกเราว่ามีกระเทยแอบชอบ เราก็ไม่ได้สนใจอะไร ละเราก็เอาโทรศัพท์เค้ามาเปิดเล่นดูตามปกติเจอรูปผู้หญิงเลยถามว่าใครเค้าบอกว่าเพื่อนฝากไว้ เปนผู้หญิงที่เพื่อนคุยด้วยแต่กลัวแฟนเห็นเลยมาฝาก เราก็ไม่ค่อยไว้ใจละ ด้วยเซ้นที่แรงก็รู้สึกแปลกๆละ วันหยุดของเค้าบอกเราว่าจะไปเที่ยวพัทยากับเพื่อนที่ทำงานเราก็เห็นว่าเจอเพื่อนใหม่ก็สนับสนุนให้ไปไม่ว่าอะไร แต่รู้สึกแปลกๆละเพราะเราโทรหาไม่ติด นานๆจะติดต่อกลับมาทีบอกว่าแบตหมด วันกลับบอกว่ากลับค่ำเพราะจะไปเยี่ยมญาติซึ่งปกติไม่ใช่นิสัยของเค้าเท่าไหร่ กลับมาพร้อมรอยแดงบนคอ พอเราถามบอกว่าแพ้น้ำทะเล แต่ความช่างสังเกตของเราเราว่ามันไม่ใช่รอยเกาเพราะมันเป็นรอยดูด เราก็ปล่อยให้แถไป เราก็คบกันมาปกติ จนมาขอเราไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่สุพรรณเราก็ให้ไป แต่พอกลับมาเราก็ไม่ได้สงสัยอะไร จนมีวันนึงเราเข้าไปดู IG ของเค้าเจอโพสรูปกาแฟ2แก้วคู่กันเม้นว่า together ละมีผู้หญิงเม้นต่อว่า somewhere only we know เราก็ขึ้นเลยค่า เราก็ถามว่าคืออะไรคนนั่นเปนใคร ตอบเราว่าไม่รู้จัก รูปนั้นเปนกาแฟของเพื่อนถ่ายเล่นๆ together แปลว่าอะไรไม่รู้ความหมายเลยถามเพื่อนว่าจะโพสอะไรดี แต่พอเราเข้าดูของผู้หญิงก็ลงรูปเดียวกันเลย เราก็เดือดค่ะงานนี้ เราเลยไปเม้นต่อที่ผู้หญิงมาเม้นว่า congrate นางนั่นก็เอารูปที่ถ่ายหะแฟนเราลงโปรไฟล์ig นาง เราจึงรู้ว่ามันไปด้วยกัน ถามผู้ชายมันบอกว่าคนนี้เพื่อนชวนไปด้วยเพราะนางนี่คุยเก่งเข้ากะเพื่อนมันได้ทุกคน ก็ไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่ค่ะ หลังๆมาผู้ชายมันล็อกโทรศัพท์ค่า ไม่ให้เราเข้าดู ด้วยเซ้นที่แรงกล้าของเรา เราก็เดารหัสที่คิดว่าเค้าจะตั้งได้ถูกทุกครั้งค่า แต่ก็เจอทุกครั้ง มันก็แถทุกครั้งค่า จนเราบอกว่าถ้าคิดว่ามันไม่ดีอย่าทำเพราะจะรู้สึกผิดไปตลอดเหมือนที่เรารู้สึก เค้าก็อืมๆ แต่เราก็เจอว่ามันไลคุยกันทุกครั้งที่เปิดดู ก็เดือดทุกครั้งเราขอให้เค้าเลิกคุยแต่บอกว่าลบกรือบล็อกไม่ได้เพราะเปนเพื่อนที่ทำงานเด๋วจะมองหน้ากันไม่ติด เค้าจะไม่คุยเอง เราก็เชื่อด้วยความรักเนาะจึงโง่มาตลอด แต่นังนั่นก็เริ่มแสดงตัวเปนเจ้าของขึ้นทุกวันโดยนางโพสรูปไปนั่งร้านกาแฟ ร้านเหล้า ละถ่ายรูปลงไอจีเหมือนกัน เราก็เดือดทุกครั้งที่เจอแต่เค้าก็ไม่ยอมรับว่าคุยกับคนนั้นแต่เราก็รอแค่เวลาที่เจอจังๆ ช่วงหลังเราทะเลาะกันบ่อยมากเพราะเรื่องนังนี่แต่มันก็ไม่ยอมรับค่า โทษว่าเปนแบบนี้เพราะเราเคยทิ้งไปคุยกับคนอื่น จนเราไม่คุยกันเป็นอาทิตย์ นังนั่นก็โทมาหาผู้ชายตอนเราอยู่ด้วย ด้วยเซ้นเราก็จำเบอร์มันได้ให้เพื่อนโทไปมันไม่รับ จนเราทนอึดอัดไม่ไหวจึงไปนอนกับพี่ แต่เรามีเซ้นว่าจะเจอนังนั่นที่ห้องหลังจากเรามานอนกับพี่คืนนึงเราก็แวะเข้าไปที่ห้องจะไปเอาของ โป๊ะเช๊ะมากค่ะเจอมันอยู่ด้วยกันในห้อง ใจมันสั่นสั่นทั้งตัวเลยค่ะ เราก็ได้แต่ด่าๆๆมันสองคนพร้ิมกับเก็บของ ถ้าเป็นคนอื่นเจอแบบเราเราคิดว่ามันสองคนคงไม่รอดละค่ะ แต่เราไม่ได้ทำอะไรมัน คิดอย่างเดียวว่าจะเก็บออกให้เยอะที่สุดแต่ก็ได้แต่ใบเดียวค่ะ เดินออกห้องมาด้วยความสั่น เดินออกมาพร้อมกับน้ำตาไหลพรากๆมันเจ็บค่ะเจ็บสุดๆ เจ็บถึงก้นบึ้งหัวใจเลย แต่สักพักก็โล่งหัวเราะทั้งน้ำตาคิดว่าดีแล้วที่เค้ามีคนดูแลเค้าแทนเราแล้ว เราจะได้ไม่ต้องห่วงเค้า เราย้ายออกมาประมาณเดือนกว่าๆ นอนร้องไห้คิดถึงเค้าทุกคืนทางบ้านเราก็บอกว่าดีแล้วที่รู้ก่อนอะไรจะสายไป อยู่มาวันนึงนังนั่นมันไลมาขอคุยกับเราค่ะ พอเราไม่ตอบมันก็โทมาบอกอยากคุยกับเราเราก็อยากรู้ว่ามันจะคุยอะไรก็คุยค่ะ มันก็เล่าเรื่องหยำฉ่าของมันกับผู้ชายให้เราฟัง ซึ่งถามก่อนมั๊ยว่ากรูอยากรู้มั๊ย แต่พอรู้มันก็เจ็บยิ่งกว่าเดิมค่ะเหมือนโดนขยี้หัวใจ ทำให้ตอนแรกที่คิดว่าช่างมันกลับเป็นนี่กรูโดนหลอกมาตลอดเลยกี่เดือนที่มาอยู่ด้วยกัน เราจึงรู้สึกเข็ดและกลัวกับความรักไปเลยค่ะ ไม่กล้าจะคิดรักใครเพราะครั้งนี้มันเจ็บสุดๆใจมันถูกทำลายไปแล้ว แต่ตอนนี้ผู้ชายมันก็ไล ก็โทรมาขอคืนดีกับเรานะ บอกว่ารู้สึกผิดมากที่ทำแบบนั้น ที่ทำเปนเพราะเราเคยทำไว้ก่อนแต่ตอนนี้ต่างคนต่างเจ็บแล้วถ้ากลับมาคบกันอีกรอบเราคงรักกันมากกว่าเดิม ถ้าเราให้โอกาสก็พร้อมจะกลับมา เรายอมรับนะว่าเราก็รักเค้าอยู่เหมือนกันอยากกละบมาคบกันอีกแต่ทางบ้านเราไม่สนับสนุนแล้วค่ะ เราควรทำไงดี ควรให้โอกาสมั๊ย