ในพรรษาหนึ่งให้ได้ความดีประจำตน (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

" .. บรรดาพี่น้องทั้งหลายให้ตื่นเนื้อตื่นตัวนะ
วันเข้าพรรษาอย่างนี้ควรจะมีสัจจะความจริงประจำตน
ในพรรษานี้เราจะทำอะไรเป็นการทำบุญให้ทานหรือเป็นสัจธรรมประจำใจเรา

อย่าเร่ ๆ ร่อน ๆ ในพรรษาหนึ่งให้ได้ความดีประจำตนอันหนึ่ง ๆ
เช่น ผู้จะทำบุญให้ทานทุกวันไม่ให้ขาดแม้วันเดียวอย่างนี้
ถึงจะไม่ให้ทานมากน้อย เราได้ใส่บาตรพระองค์หนึ่ง ขันเทหนึ่งก็เอา
ขาดการให้ทานไปวันหนึ่งไม่ได้ ตั้งสัจจะไว้บังคับเจ้าของ
ไม่งั้นกิเลสจะเอาไปกินหมด อันนี้แบ่งให้ธรรม
แล้วก็เป็นทานบารมีด้วย เป็นสัจจะบารมีด้วยของเรา

ใครที่เคยกินเหล้าเมาสุรามอมแมม ให้ตัดขาดสะบั้นไปเลย
อย่างน้อยในพรรษานี้จะไม่แตะ ว่างั้นเลย เอา เป็นยังไงเป็นกันตายก็ตาย
ตั้งแต่เกิดมาแม่ไม่ได้เอาสุรายาเมามากรอกปาก
นี้ทำไมเราจะอดไม่ได้ ถ้าเรารักแม่เราก็ต้องตัดสุรา
ถ้าเรารักสุราเราก็เหยียบหัวแม่ไป เข้าใจไหมล่ะ
ให้ตั้งคำสัตย์ คำสัตย์นี้สำคัญมาก ธรรมนี้มีอำนาจบังคับกิเลสได้
ถ้าไม่มีอำนาจไม่มีเด็ดขาดกิเลสทะลึ่งนะ

การประกอบความพากเพียรเหมือนกัน ต้องมีธรรมเด็ดขาดเข้าไปประจำ ๆ
บังคับไว้ ๆ ยกตัวอย่างให้ท่านทั้งหลายฟัง นี่นั่งจนก้นแตก
นี่คือความสัตย์ความจริงจะไม่ลุกว่างั้นเลย นั่งอย่างนี้ตั้งแต่บางคืนยังไม่มืด
นั่งแล้วตลอดรุ่ง ต้องหมายเอาเป็นวันใหม่แล้วถึงจะลุกจากที่
ถ้าไม่ถึงวันใหม่เป็นก็เป็น ตายก็ตาย มอบกันเลย

เรายกเว้นไว้เพียงข้อเดียว อยู่ในท่ามกลางพระเจ้าพระสงฆ์
ถ้ามีเหตุเกิดขึ้นกับพระกับเณรหรือครูบาอาจารย์องค์ใดก็ตาม
เราจะลุกจากที่ไปช่วยเหตุการณ์นั้น ถ้าไม่มีเหตุการณ์นั้น
สำหรับเจ้าของเองไม่ให้มี มีข้อเดียว นั่งตั้งสัจจะตลอดรุ่ง .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://www.luangta.com/thamma/thamma_talk_text.php?ID=4009&CatID=2