สวัสดีค่ะ เราเป็นเฟรชชี่ปีหนึ่งคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีวิทยาเขตทั้งหมด 4 วิทยาเขตในกรุงเทพ
เรามีปัญหาค้างคาใจในการรับนักศึกษาต่อในรั้วมหาวิทยาลัย คณะครุศาสตร์ของที่นี้มีทั้งหมด 5 สาขา มี เครื่องกล อุตสาหการ อิเล็กทรอนิกส์ ไฟฟ้า และคอมพิวเตอร์ รับเด็กจบการสายสามัญและ ปวช ปวส
เมื่อวันที่ 24 ที่ผ่านมาที่คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ได้มีการจัดการปฐมนิเทศ และอธิการบดีของคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ได้มาบอกเราและเพื่อนๆ ปี1 ทุกคนว่ามหาวิทยาลัยมีกฏว่าถ้าสาขาใดมีนักศึกษาไม่ถึง 20 คนมหาวิทยาลัยจะไม่อนุญาตให้เปิดการเรียนการสอน
โดยทางมหาวิทยาลัยอ้างว่าในใบรับสมัครมีรายละเอียดในส่วนนี้เขียนไว้ข้างล่างใบสมัครอย่างชัดเจน (แต่เราไม่เห็น และเท่าที่จำได้เราว่ามันไม่มีบอกเลยด้วยซ้ำ เราถามเพื่อนคนไหนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่มี)
นักศึกษาคณะนี้มีทั้งเด็กสายสามัญ ปวช. และ ปวส. คนที่จบสายสามัญ กับ จบ ปวช. เรียน ค.อ.บ 5 ปี จบมาได้วุฒิครู ส่วนจบจาก ปวส. เรียนต่อเนื่อง 2 ปี จบมาได้วุฒิอุตสาหกรรมบัณฑิต
จากทั้งหมด 5 สาขาวิชา มีนักศึกษาไม่ครบ 20 คน ยกเว้นไฟฟ้า ทางคณะได้หาทางออกให้โดยให้เด็ก ปวส. ของอิเล็กและคอมฯ ย้ายมาเรียน ค.อ.บ ให้หมด (เครื่องกล และอุตสาหการไม่มีเด็ก ปวส.) แต่ต้องเปลี่ยนจากเรียน 2 ปีเพิ่มเป็นเรียน 3ปี ได้วุฒิครู
และได้แก้ปัญหาให้สาขาเครื่องกลและอุตสาหการโดยให้เด็กเครื่องกลย้ายไปเรียนอุตสาหการแทน (เครื่องกลมี 8 คน อุตสาหการมี 17 คน)
มหาวิทยาลัยบอกไม่บังคับ แต่มีทางออกให้แค่นี้ ถ้าไม่ย้ายคุณก็ต้องออกสถานเดียว คือตลกอะ มันเป็นการมัดมือชกชัดๆ แล้วใครมันอยากจะย้าย คือถ้าเราเลือกสาขาใดสาขานึงไปแล้ว การที่เราเลือกอันนี้แปลว่าเราอยากเรียนอันนี้ป่ะ? เหมือนถ้าเราชอบวิชาภาษาอังกฤษ แล้วเราเลือกเรียนมนุษย์อิ้ง อยู่ๆ มาบอกให้ย้ายไปมนุษย์ไทย เห้ยมันไม่ใช่
เพื่อนเราคนนึงเลือกเรียนเครื่องกลไปสอบคณะครุศาสตร์อุตฯ เครื่องกลมาหลายที่ ลาดกระบัง คลองหก ไม่ติด ติดคณะอื่นไม่เอา มาเลือกสอบที่นี้ ได้ของที่นี้ แต่ดันต้องย้ายไปสาขาที่ไม่ได้ต้องการ มันทำให้นึกถึงตัวเราเอง เราเคยติดรับตรงคณะอื่นที่ไม่ใช่ครุศาสตร์อุตฯ ยอมสละหมดเพื่อมาแอดเลือกครุศาสตร์อุตฯ สรุปหลุด จุดๆ นั้นโคตรแย่เสียใจ ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อสิ่งๆ นี้แต่กลับไม่ได้ดั่งที่ตัวเองหวัง
ทำไมคุณต้องเอาความซวยมาไว้ที่พวกเราละคะ คุณบอกว่าคุณเสียใจไม่เเพ้พวกเราหรอก คุณไม่อยากจะยุบซักสาขาอยากให้มีครบ คุณไม่อยากให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้น แต่คุณกลับไม่ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ถ้าคุณรู้ว่าเด็กสมัครน้อยคุณก็ยกเลิกสอบไปเลยยังดีกว่า ตอนนั้นเรายังมีโอกาสไปหาที่เรียนที่อื่น มหาวิทยาลัยเปิดรับตรง 3 รอบ แต่รอบ 3 คุณกลับไม่เปิดให้สมัครครุศาสตร์อุตฯ คืออะไร? ทั้งที่คุณก็รู้ว่าเด็กไม่ครบ หรือไม่รู้ ต่อให้ในใบสมัครมันมีบอกว่า ไม่ครบ 20 คนไม่เปิดการเรียนการสอน เราก็ไม่รู้หรอกนะว่ามีคนสมัครทั้งหมดกี่คน มันเป็นหน้าที่ของพวกเราหรอ คุณจัดการระบบไม่ดี แต่ความซวยมันมาตกที่พวกเรา แทนที่คุณจะบอกเราตั้งเเต่ผลสอบออก คุณเล่นมาบอกตอนจะเปิดเรียน เงินค่าเทอมเราก็เสียไปแล้ว ค่าตัดช็อป ชุดพละ ฯลฯ เราก็จ่ายไปหมดแล้วเป็นหมื่น แล้วคุณกลับพูดง่ายๆ ว่า ถ้าไม่ย้ายก็ออก เห้ย ถ้าเราออกเราก็ต้องเสียเงินฟรีแล้วยังไม่มีที่เรียนอีกหรอ คุณแน่ใจหรอว่าคุณไม่อยากให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก?
ดราม่า.. การศึกษาต่อคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
เรามีปัญหาค้างคาใจในการรับนักศึกษาต่อในรั้วมหาวิทยาลัย คณะครุศาสตร์ของที่นี้มีทั้งหมด 5 สาขา มี เครื่องกล อุตสาหการ อิเล็กทรอนิกส์ ไฟฟ้า และคอมพิวเตอร์ รับเด็กจบการสายสามัญและ ปวช ปวส
เมื่อวันที่ 24 ที่ผ่านมาที่คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ ได้มีการจัดการปฐมนิเทศ และอธิการบดีของคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ได้มาบอกเราและเพื่อนๆ ปี1 ทุกคนว่ามหาวิทยาลัยมีกฏว่าถ้าสาขาใดมีนักศึกษาไม่ถึง 20 คนมหาวิทยาลัยจะไม่อนุญาตให้เปิดการเรียนการสอน
โดยทางมหาวิทยาลัยอ้างว่าในใบรับสมัครมีรายละเอียดในส่วนนี้เขียนไว้ข้างล่างใบสมัครอย่างชัดเจน (แต่เราไม่เห็น และเท่าที่จำได้เราว่ามันไม่มีบอกเลยด้วยซ้ำ เราถามเพื่อนคนไหนก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่มี)
นักศึกษาคณะนี้มีทั้งเด็กสายสามัญ ปวช. และ ปวส. คนที่จบสายสามัญ กับ จบ ปวช. เรียน ค.อ.บ 5 ปี จบมาได้วุฒิครู ส่วนจบจาก ปวส. เรียนต่อเนื่อง 2 ปี จบมาได้วุฒิอุตสาหกรรมบัณฑิต
จากทั้งหมด 5 สาขาวิชา มีนักศึกษาไม่ครบ 20 คน ยกเว้นไฟฟ้า ทางคณะได้หาทางออกให้โดยให้เด็ก ปวส. ของอิเล็กและคอมฯ ย้ายมาเรียน ค.อ.บ ให้หมด (เครื่องกล และอุตสาหการไม่มีเด็ก ปวส.) แต่ต้องเปลี่ยนจากเรียน 2 ปีเพิ่มเป็นเรียน 3ปี ได้วุฒิครู
และได้แก้ปัญหาให้สาขาเครื่องกลและอุตสาหการโดยให้เด็กเครื่องกลย้ายไปเรียนอุตสาหการแทน (เครื่องกลมี 8 คน อุตสาหการมี 17 คน)
มหาวิทยาลัยบอกไม่บังคับ แต่มีทางออกให้แค่นี้ ถ้าไม่ย้ายคุณก็ต้องออกสถานเดียว คือตลกอะ มันเป็นการมัดมือชกชัดๆ แล้วใครมันอยากจะย้าย คือถ้าเราเลือกสาขาใดสาขานึงไปแล้ว การที่เราเลือกอันนี้แปลว่าเราอยากเรียนอันนี้ป่ะ? เหมือนถ้าเราชอบวิชาภาษาอังกฤษ แล้วเราเลือกเรียนมนุษย์อิ้ง อยู่ๆ มาบอกให้ย้ายไปมนุษย์ไทย เห้ยมันไม่ใช่
เพื่อนเราคนนึงเลือกเรียนเครื่องกลไปสอบคณะครุศาสตร์อุตฯ เครื่องกลมาหลายที่ ลาดกระบัง คลองหก ไม่ติด ติดคณะอื่นไม่เอา มาเลือกสอบที่นี้ ได้ของที่นี้ แต่ดันต้องย้ายไปสาขาที่ไม่ได้ต้องการ มันทำให้นึกถึงตัวเราเอง เราเคยติดรับตรงคณะอื่นที่ไม่ใช่ครุศาสตร์อุตฯ ยอมสละหมดเพื่อมาแอดเลือกครุศาสตร์อุตฯ สรุปหลุด จุดๆ นั้นโคตรแย่เสียใจ ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อสิ่งๆ นี้แต่กลับไม่ได้ดั่งที่ตัวเองหวัง
ทำไมคุณต้องเอาความซวยมาไว้ที่พวกเราละคะ คุณบอกว่าคุณเสียใจไม่เเพ้พวกเราหรอก คุณไม่อยากจะยุบซักสาขาอยากให้มีครบ คุณไม่อยากให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้น แต่คุณกลับไม่ตัดไฟตั้งแต่ต้นลม ถ้าคุณรู้ว่าเด็กสมัครน้อยคุณก็ยกเลิกสอบไปเลยยังดีกว่า ตอนนั้นเรายังมีโอกาสไปหาที่เรียนที่อื่น มหาวิทยาลัยเปิดรับตรง 3 รอบ แต่รอบ 3 คุณกลับไม่เปิดให้สมัครครุศาสตร์อุตฯ คืออะไร? ทั้งที่คุณก็รู้ว่าเด็กไม่ครบ หรือไม่รู้ ต่อให้ในใบสมัครมันมีบอกว่า ไม่ครบ 20 คนไม่เปิดการเรียนการสอน เราก็ไม่รู้หรอกนะว่ามีคนสมัครทั้งหมดกี่คน มันเป็นหน้าที่ของพวกเราหรอ คุณจัดการระบบไม่ดี แต่ความซวยมันมาตกที่พวกเรา แทนที่คุณจะบอกเราตั้งเเต่ผลสอบออก คุณเล่นมาบอกตอนจะเปิดเรียน เงินค่าเทอมเราก็เสียไปแล้ว ค่าตัดช็อป ชุดพละ ฯลฯ เราก็จ่ายไปหมดแล้วเป็นหมื่น แล้วคุณกลับพูดง่ายๆ ว่า ถ้าไม่ย้ายก็ออก เห้ย ถ้าเราออกเราก็ต้องเสียเงินฟรีแล้วยังไม่มีที่เรียนอีกหรอ คุณแน่ใจหรอว่าคุณไม่อยากให้เป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก?