ผมคบกับแฟนผมมาเกือบปีแล้วครับ แต่เธอนั้นปิดบังพ่อของเธอมาตลอด จนมาความแตกวันนี้เพราะน้องชายของพ่อแฟนผม
เรื่องมีอยู่ว่า....ในวันนี้เป็นวันเกิดของน้องชายของพ่อแฟนสาวผมครับ จัดงานเลี้ยงสังสันกันที่บ้าน เธอบอกว่าถ้าว่างจะโทรไปหา ด้วยความที่ผมคิดถึง จึงโทรไปหาแฟนสาวครับ
แต่เธอก็ไม่ได้รับสาย แต่กลับเป็นน้องชายของพ่อของเธอ(ตอนนั้นผมก็ไม่รู้น่ะว่าเป็นน้องชายของพ่อเธอ)
ผมจึงถามไปว่า
ผม : ขอสายกิ๊บหน่อยครับมีเรื่องจะคุยด้วย
น้องชายของพ่อเธอ : กิ๊บไม่อยู่ ไปซื้อของข้างนอก
ผม : อ่อครับๆ
น้องชายของพ่อเธอ : น้องอยู่บ้านแถวๆในตัวเมืองใช่ปะ
ผม : ครับผม
น้องชายของพ่อเธอ : อายุเท่าไหร่
ผม : 17 ครับ
น้องชายของพ่อเธอ : ถ้าเรียนจบแล้วมาหมั้นกันเลยน่ะ
ผม : หะ....(ด้วยอาการช้อกของผม)
ผม : คะ คะ คับผมวางสายก่อนน่ะ....ครับ ตังจะหมดละ
น้องชายของพ่อเธอ : ครับๆ
ละสักพักแฟนผมก็โทรมา แล้วบอกว่า โดนพ่อด่า โดนวีนใส่ เรื่องมีแฟน พ่อของเธอไม่พอใจมาก แฟนผมก็เถียงกับพ่อแล้วว่าไม่มีอะไรกันมะกี้แค่เพื่อน แต่พ่อของเธอกลับไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อย....ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าแฟนผมเป็นไงบ้าง โทรหาก็ไม่รับสาย จะไปหาก็อยู่ไกลพอตัว ผมก็ออกบ้านไม่ได้ต้องดูแลบ้าน เพราะพ่อแม่ผมไปทำงาน วันนี้ก็ รร. หยุดอีก
****ผมจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีครับ ช่วยชี้แนะด้วย ขอบคุณครับ****
ปล.1 ผมก็ไม่รู้น่ะว่าน้องชายของพ่อแฟนผมรู้ได้ไงว่า ผมเป็นแฟนเธอ(ผมคิดในใจว่าแฟนผมคงจะบอกไม่ก็โดนไถ่ถาม)
ปล.2 ผมไม่น่าโทรไปหาเธอเลย เธอบอกว่าว่างแล้วจะโทรไปหา....แต่ด้วยความคิดถึงของผมนั้น ผมจึงโทรไปหาเธอ มันก็ผิดที่ผมเองที่ไม่เข้าใจ ไม่ฟังที่เธอพูดเลย ผมนั่งรอเธอโทรมาตั้งแต่ตอนเช้าแล้วครับ เกือบ 5 ชั่วโมงแล้วครับ ผมโทรไปหาเธอครั้งแรกเมื่อ ตอน 6.03 นาฬิกา
ปล.3 เธอก็เคยบอกพ่อเธอน่ะว่า ผมเป็นเพื่อน เป็นคนดี ไม่เที่ยวไม่มั่ว (ตามจริงผมก็อย่างงั้นแหละครับ ผมไม่ค่อยชอบเที่ยวบ่อยๆ คนเดียว ผมชอบไปเป็นครอบครัวครับอบอุ่นดีสบายใจด้วย) ผมไม่อยากเลิกกับเธอเลยน่ะครับผมรักเธอมากๆ ....T^T....
ช่วยด้วยครับ ผมมีปัญหากับหัวหน้าครอบครัวของแฟนสาวผมครับ
เรื่องมีอยู่ว่า....ในวันนี้เป็นวันเกิดของน้องชายของพ่อแฟนสาวผมครับ จัดงานเลี้ยงสังสันกันที่บ้าน เธอบอกว่าถ้าว่างจะโทรไปหา ด้วยความที่ผมคิดถึง จึงโทรไปหาแฟนสาวครับ
แต่เธอก็ไม่ได้รับสาย แต่กลับเป็นน้องชายของพ่อของเธอ(ตอนนั้นผมก็ไม่รู้น่ะว่าเป็นน้องชายของพ่อเธอ)
ผมจึงถามไปว่า
ผม : ขอสายกิ๊บหน่อยครับมีเรื่องจะคุยด้วย
น้องชายของพ่อเธอ : กิ๊บไม่อยู่ ไปซื้อของข้างนอก
ผม : อ่อครับๆ
น้องชายของพ่อเธอ : น้องอยู่บ้านแถวๆในตัวเมืองใช่ปะ
ผม : ครับผม
น้องชายของพ่อเธอ : อายุเท่าไหร่
ผม : 17 ครับ
น้องชายของพ่อเธอ : ถ้าเรียนจบแล้วมาหมั้นกันเลยน่ะ
ผม : หะ....(ด้วยอาการช้อกของผม)
ผม : คะ คะ คับผมวางสายก่อนน่ะ....ครับ ตังจะหมดละ
น้องชายของพ่อเธอ : ครับๆ
ละสักพักแฟนผมก็โทรมา แล้วบอกว่า โดนพ่อด่า โดนวีนใส่ เรื่องมีแฟน พ่อของเธอไม่พอใจมาก แฟนผมก็เถียงกับพ่อแล้วว่าไม่มีอะไรกันมะกี้แค่เพื่อน แต่พ่อของเธอกลับไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อย....ตอนนี้ผมก็ไม่รู้ว่าแฟนผมเป็นไงบ้าง โทรหาก็ไม่รับสาย จะไปหาก็อยู่ไกลพอตัว ผมก็ออกบ้านไม่ได้ต้องดูแลบ้าน เพราะพ่อแม่ผมไปทำงาน วันนี้ก็ รร. หยุดอีก
****ผมจะแก้ไขปัญหานี้ยังไงดีครับ ช่วยชี้แนะด้วย ขอบคุณครับ****
ปล.1 ผมก็ไม่รู้น่ะว่าน้องชายของพ่อแฟนผมรู้ได้ไงว่า ผมเป็นแฟนเธอ(ผมคิดในใจว่าแฟนผมคงจะบอกไม่ก็โดนไถ่ถาม)
ปล.2 ผมไม่น่าโทรไปหาเธอเลย เธอบอกว่าว่างแล้วจะโทรไปหา....แต่ด้วยความคิดถึงของผมนั้น ผมจึงโทรไปหาเธอ มันก็ผิดที่ผมเองที่ไม่เข้าใจ ไม่ฟังที่เธอพูดเลย ผมนั่งรอเธอโทรมาตั้งแต่ตอนเช้าแล้วครับ เกือบ 5 ชั่วโมงแล้วครับ ผมโทรไปหาเธอครั้งแรกเมื่อ ตอน 6.03 นาฬิกา
ปล.3 เธอก็เคยบอกพ่อเธอน่ะว่า ผมเป็นเพื่อน เป็นคนดี ไม่เที่ยวไม่มั่ว (ตามจริงผมก็อย่างงั้นแหละครับ ผมไม่ค่อยชอบเที่ยวบ่อยๆ คนเดียว ผมชอบไปเป็นครอบครัวครับอบอุ่นดีสบายใจด้วย) ผมไม่อยากเลิกกับเธอเลยน่ะครับผมรักเธอมากๆ ....T^T....