

เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนไปเมื่อปี 2551 ช่วงนั้นอยู่มหาลัย ได้รู้จักผู้ชายคนนี้ ผ่าน MSN เขาชื่อไทเกอร์ เขาบอกว่าเป็นลูกครึ่งไทย-เม็กซิโก้
ตลอดเวลาที่รู้จักกันมักจะคุยกันผ่าน Msn ทุกวันจนทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ แต่เวลายิ่งผ่านไปก็ก่อตัวเป็นความรัก พอกับความระแวง
ในใจถามว่าเขามีตัวตนจริงไหม หรือเอารูปมาแอบอ้าง บ่อยครั้งที่จะเจอกัน แต่สุดท้ายก็ต้องมีเหตุการณ์ไมให้เจอกัน คือ ครั้งแรก ชวนไปกินข้าวกับเพื่อนๆเขา ซึ่งสถานที่ มหาลัยกับที่นัดค่อนข้างที่จะไกลกัน เพราะวันนั้นมีเงินแค่ 500 บ.เลยตัดสินใจที่จะไม่ไป ครั้งที่สองจะเจอกันก็บอกว่าเจออุบัติเหตุจึงทำให้เริ่มไม่มั่นใจแล้ว แต่ก็นะช่วงนั้นก็สองจิตสองใจป็นแบบนี้อยู่ประมาณจน เรียนจบปี2553 ครั้งสุดท้ายที่รับรู้เรืองรู้ว่าเขาอยู่แถวหัวหิน ถามว่าทำไมถึงตามหาทั้งที่เรื่องราวก็ผ่านมา 4 ปีกว่าแล้ว คือทุกวันนี้มันเป็นคำถามที่ค้างคาใจมาตลอดว่าเขามีตัวตนจริงไหม พยายามที่จะติดต่อทาง Mail เขาก็เลิกใช้ติดต่อทางเฟสแอดไปก็ไม่รับ ติดต่อทางเพือนเขาก็ไม่ตอบ เลยไม่รู้จะยังไงโพสตามหาในนี้เผือใครรู้จักคนในรูป ก็แค่อยากรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม
ปล.เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคะ
ตามหาคนในฝัน
เรื่องมีอยู่ว่า ย้อนไปเมื่อปี 2551 ช่วงนั้นอยู่มหาลัย ได้รู้จักผู้ชายคนนี้ ผ่าน MSN เขาชื่อไทเกอร์ เขาบอกว่าเป็นลูกครึ่งไทย-เม็กซิโก้
ตลอดเวลาที่รู้จักกันมักจะคุยกันผ่าน Msn ทุกวันจนทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ แต่เวลายิ่งผ่านไปก็ก่อตัวเป็นความรัก พอกับความระแวง
ในใจถามว่าเขามีตัวตนจริงไหม หรือเอารูปมาแอบอ้าง บ่อยครั้งที่จะเจอกัน แต่สุดท้ายก็ต้องมีเหตุการณ์ไมให้เจอกัน คือ ครั้งแรก ชวนไปกินข้าวกับเพื่อนๆเขา ซึ่งสถานที่ มหาลัยกับที่นัดค่อนข้างที่จะไกลกัน เพราะวันนั้นมีเงินแค่ 500 บ.เลยตัดสินใจที่จะไม่ไป ครั้งที่สองจะเจอกันก็บอกว่าเจออุบัติเหตุจึงทำให้เริ่มไม่มั่นใจแล้ว แต่ก็นะช่วงนั้นก็สองจิตสองใจป็นแบบนี้อยู่ประมาณจน เรียนจบปี2553 ครั้งสุดท้ายที่รับรู้เรืองรู้ว่าเขาอยู่แถวหัวหิน ถามว่าทำไมถึงตามหาทั้งที่เรื่องราวก็ผ่านมา 4 ปีกว่าแล้ว คือทุกวันนี้มันเป็นคำถามที่ค้างคาใจมาตลอดว่าเขามีตัวตนจริงไหม พยายามที่จะติดต่อทาง Mail เขาก็เลิกใช้ติดต่อทางเฟสแอดไปก็ไม่รับ ติดต่อทางเพือนเขาก็ไม่ตอบ เลยไม่รู้จะยังไงโพสตามหาในนี้เผือใครรู้จักคนในรูป ก็แค่อยากรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่ไหม
ปล.เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกถ้าอ่านแล้วไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคะ