วันพฤหัสบดี ที่ 30 กันยายน 2553 ฉันตื่นนอนตามปรกติ และจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้า อุ๊ยตาย Oh My GoZ
วันพฤหัสบดี ที่ 30 กันยายน 2553 ฉันตื่นนอนตามปรกติ และจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้า อุ๊ยตาย Oh My GoZZZZ! ถูกแล้วค่ะ Oh My Goz ไม่ใช่ Oh My God เพราะฉันไม่ใช่ ชาวคริสต์ศาสนา และไม่อยากให้ใครหาว่าเป็นคนกระแดะ ถึงแม้จะเป็นเรื่องจริง Goz ของฉัน หมายถึง Gozzila นะค่ะ อย่าเข้าใจผิด ไม่อยากดึง คุณพระคุณเจ้า มาอยู่ในบทสนทนา กลัวบาปน่ะค่ะ
เอ้า เข้าเรื่องต่อ Oh! My Gozzzz ฉันมีตีนกา แถมไม่ธรรมดานะ มันกำลังจะทัดหูฉันอยู่แล้ว เพื่อนๆ พอนึกออกบ้างป่าว แบบว่า "ตีนกาทัดหู" น่ะค่ะ นี่ฉันแก่ขนาดนี้เลยหรือ เอ หรือฉันไม่มีเวลาดูแลตัวเองนะ เพราะทุกวันนี้เงินที่ทำงานมาได้ ก็ต้องฉันก็ต้องเก็บเล็กผสมน้อย เอาไว้เป็นค่าเล่าเรียน ค่าอาหาร ทุกวันนี้พยายามไปประหยัดกับค่ารถ ฉันเลยต้องวิ่งไปกลับ สี่คูณ แปดร้อยเมตร ทุกวัน วันละหลายรอบ กะว่าพรุ่งนี้จะไปเปลี่ยนชื่อเป็น วันลี ลูกกตัญญู แล้วเนี่ย เดี๋ยวนี้จะหยิบจะจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด ฉันเลยค่อยๆ ลด ละ และเลิกใช้ บรรดาครีมบำรุงต่างๆ ไปด้วย ดูซิ ชีวิตมันโหดร้าย ทุกวันนี้แทบจะต้องเอาครีมทาส้นเท้าแตกมาทาหน้าแล้วเนี่ย แต่ก็ดีไปอย่าง เพราะรับร้องว่าหน้าฉันคงจะไม่ด้าน เหมือนคนที่ร้านเดียวกันแน่ๆ
เมื่อวานนี้เป็นวันเหงาๆ ของฉัน แต่เมื่อหมดวันแล้ว ชีวิตก็ต้องดิ้นต่อไป ถูกมั๊ยคะ วันนี้ฉันอารมณ์ดี รู้สึกสดชื่น เหมือนยืนอยู่บนยอดเขา แอ๊ว แต่น้องตีนกาของฉันสิคะ ที่เกือบทำให้ฉันเป็นลม ไม่ใช่เพราะฉันรับไม่ได้กับความเปลี่ยนแปลงบนใบหน้านะคะ เพราะทุกคนก็ต้องแก่ ต้องเหี่ยว ต้องย่น แต่นี่มันมาเร็วเกินไป
"น้องตีนกาขา หนูรู้มั๊ย ว่าหนูเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญ" ฉันพยายามสื่อสารกับมันแล้ว แต่ดูท่า มันจะดื้อ
"น้องตีนกาขา หนูกลับไปก่อนดีมั๊ย อีกสักสิบปี ค่อยมาเที่ยวใหม่" มันไม่ขยับค่ะ ท่าทางฉันต้องเปิดบ้านต้อนรับมันอย่างไม่เต็มใจซะแล้ว เอาเป็นว่า ต่อไป ฉันจะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับตีนกาอย่างมีความสุข และ สมานฉันท์ นะคะ เพื่อนๆ ขา หากเห็นหน้าฉันแล้วมีรอยขีดๆ หลังหางตา บอกเลยว่านั่น ไม่ใช่ขาแว่นนะคะ ตีนกา ฉันเอง
ดูซิ ไอ้เราก็ กระเหม็ด กระแหม่ เก็บเล็กผสมน้อย เอาเงินไปจ่ายค่าเรียน ไม่ได้เจียดไว้เป็นค่าใช้จ่ายของความสวยความงาม เพื่อนๆ อย่าเป็นฉันเป็นตัวอย่างนะคะ ไม่งั้น ตีนกา อาจจะทัดหูเหมือนฉัน และจะหาว่าไม่เตือน
จบเรื่องตีนกา ของฉันแล้วค่ะ แต่ว่า ฉันมีกระทู้ของพี่คนนึงอยากให้ได้อ่านดู ฮา มากๆ คาดว่าพี่คนนี้น่าจะเป็นนักเขียนที่ดีได้เลยทีเดียว ฉันไปก็อป มาจากเวปหนึ่ง ขออนุญาติ เขาแล้ว เขาก้ไม่ได้ว่าอะไร ถ้าไงใครชอบ หรือไม่ชอบ บอกได้นะคะ จะได้ไปก็อบมาเพิ่มให้ ของพี่เค้ามีสองตอน วันนี้ฉันลาไปก่อน เพราะต้องรีบไปทำงานแล้ว "ตามมาซิยะ นังตีนกา ฉันจะรีบ"
ก็อปเขามานะ อ่านแล้วตลกดี คนเขียนเป็นใครไม่รู้อ่ะ
วันพฤหัสบดี ที่ 30 กันยายน 2553 ฉันตื่นนอนตามปรกติ และจัดแจงอาบน้ำแต่งตัว แต่งหน้า อุ๊ยตาย Oh My GoZZZZ! ถูกแล้วค่ะ Oh My Goz ไม่ใช่ Oh My God เพราะฉันไม่ใช่ ชาวคริสต์ศาสนา และไม่อยากให้ใครหาว่าเป็นคนกระแดะ ถึงแม้จะเป็นเรื่องจริง Goz ของฉัน หมายถึง Gozzila นะค่ะ อย่าเข้าใจผิด ไม่อยากดึง คุณพระคุณเจ้า มาอยู่ในบทสนทนา กลัวบาปน่ะค่ะ
เอ้า เข้าเรื่องต่อ Oh! My Gozzzz ฉันมีตีนกา แถมไม่ธรรมดานะ มันกำลังจะทัดหูฉันอยู่แล้ว เพื่อนๆ พอนึกออกบ้างป่าว แบบว่า "ตีนกาทัดหู" น่ะค่ะ นี่ฉันแก่ขนาดนี้เลยหรือ เอ หรือฉันไม่มีเวลาดูแลตัวเองนะ เพราะทุกวันนี้เงินที่ทำงานมาได้ ก็ต้องฉันก็ต้องเก็บเล็กผสมน้อย เอาไว้เป็นค่าเล่าเรียน ค่าอาหาร ทุกวันนี้พยายามไปประหยัดกับค่ารถ ฉันเลยต้องวิ่งไปกลับ สี่คูณ แปดร้อยเมตร ทุกวัน วันละหลายรอบ กะว่าพรุ่งนี้จะไปเปลี่ยนชื่อเป็น วันลี ลูกกตัญญู แล้วเนี่ย เดี๋ยวนี้จะหยิบจะจับอะไรก็เป็นเงินเป็นทองไปหมด ฉันเลยค่อยๆ ลด ละ และเลิกใช้ บรรดาครีมบำรุงต่างๆ ไปด้วย ดูซิ ชีวิตมันโหดร้าย ทุกวันนี้แทบจะต้องเอาครีมทาส้นเท้าแตกมาทาหน้าแล้วเนี่ย แต่ก็ดีไปอย่าง เพราะรับร้องว่าหน้าฉันคงจะไม่ด้าน เหมือนคนที่ร้านเดียวกันแน่ๆ
เมื่อวานนี้เป็นวันเหงาๆ ของฉัน แต่เมื่อหมดวันแล้ว ชีวิตก็ต้องดิ้นต่อไป ถูกมั๊ยคะ วันนี้ฉันอารมณ์ดี รู้สึกสดชื่น เหมือนยืนอยู่บนยอดเขา แอ๊ว แต่น้องตีนกาของฉันสิคะ ที่เกือบทำให้ฉันเป็นลม ไม่ใช่เพราะฉันรับไม่ได้กับความเปลี่ยนแปลงบนใบหน้านะคะ เพราะทุกคนก็ต้องแก่ ต้องเหี่ยว ต้องย่น แต่นี่มันมาเร็วเกินไป
"น้องตีนกาขา หนูรู้มั๊ย ว่าหนูเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญ" ฉันพยายามสื่อสารกับมันแล้ว แต่ดูท่า มันจะดื้อ
"น้องตีนกาขา หนูกลับไปก่อนดีมั๊ย อีกสักสิบปี ค่อยมาเที่ยวใหม่" มันไม่ขยับค่ะ ท่าทางฉันต้องเปิดบ้านต้อนรับมันอย่างไม่เต็มใจซะแล้ว เอาเป็นว่า ต่อไป ฉันจะต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับตีนกาอย่างมีความสุข และ สมานฉันท์ นะคะ เพื่อนๆ ขา หากเห็นหน้าฉันแล้วมีรอยขีดๆ หลังหางตา บอกเลยว่านั่น ไม่ใช่ขาแว่นนะคะ ตีนกา ฉันเอง
ดูซิ ไอ้เราก็ กระเหม็ด กระแหม่ เก็บเล็กผสมน้อย เอาเงินไปจ่ายค่าเรียน ไม่ได้เจียดไว้เป็นค่าใช้จ่ายของความสวยความงาม เพื่อนๆ อย่าเป็นฉันเป็นตัวอย่างนะคะ ไม่งั้น ตีนกา อาจจะทัดหูเหมือนฉัน และจะหาว่าไม่เตือน
จบเรื่องตีนกา ของฉันแล้วค่ะ แต่ว่า ฉันมีกระทู้ของพี่คนนึงอยากให้ได้อ่านดู ฮา มากๆ คาดว่าพี่คนนี้น่าจะเป็นนักเขียนที่ดีได้เลยทีเดียว ฉันไปก็อป มาจากเวปหนึ่ง ขออนุญาติ เขาแล้ว เขาก้ไม่ได้ว่าอะไร ถ้าไงใครชอบ หรือไม่ชอบ บอกได้นะคะ จะได้ไปก็อบมาเพิ่มให้ ของพี่เค้ามีสองตอน วันนี้ฉันลาไปก่อน เพราะต้องรีบไปทำงานแล้ว "ตามมาซิยะ นังตีนกา ฉันจะรีบ"