ดิฉันมีเรื่องอยากจะแบ่งปัน ในเรื่องของพรหมลิขิตที่เจอมากับตัวเองจริงค่ะ
ก่อนอื่นดิฉัน ขอเกริ่นสักนิดนะคะ ว่าตอนนี้ดิฉัน อายุ 28 ปีเป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิด เมื่อครั้งยังเด็ก มัธยม และเรียนมหาลัย ก็ถือว่าป้อบบ้างนะคะ อิอิ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งที่ดิฉันคิดว่าตัวเอง ไม่สวย ไม่น่ารัก แต่ก็ขาวกว่าคนอื่น (หรือป่าว) ก็มีคนเข้ามาจีบบ้าง มาละหาย เจอทุกรูปแบบค่ะ แต่ดิฉันก็แค่คุยเป็นเพื่อนตามประสาวัยรุ่นแต่ไม่คบค่ะ ดิฉันเคยมีแฟนที่คบนานถึง 3 ปี มาแล้ว 2 คนค่ะ (ไม่นับปัจจุบันนะคะ) ตอนเรียน ม.5 ถึง ปี 1 คนนึงค่ะคนนี้เป็นสเป้กดูภายนอกนะคะ หล่อ ขาว เข้ม แต่ เจ้าชู้ เล่นพนันบอล ดื่มเหล้า สูบบุหรี้ เรียนก็ดี แต่ชอบขอเงินแม่มาฟุ่มเฟือย ทิ้งฉันไปเพราะ ผู้หญิง ด้วยความที่เข้าอยู่ใกล้ชิดกันมากกว่า ทั้งๆที่มหาลัยเรากับเขา อยู๋ตรงข้ามกัน แต่บอกว่า เราไกลกัน ก็ไม่เข้าใจ ผู้หญิงเขาก็ชอบมาระรานเรา ทั้งที่เราเลิกกับผู้ชายคนนั้นไปแล้ว จนดิฉันเรียนปี 3 ก็ยัง ไม่เลิกวุ่นวาย เราก็ไม่ตอบโต้สักเท่าไรนะ มันก็หายไปทั้งคู๋ ขอบคุณจิงๆที่เขาเลิกเราไป
และ ตอนปี4 ถึงทำงานได้ 2 ปีก็คนนึงค่ะคนนี้บอกเลย ว่าเราคบเขาเพราะสงสาร ถึงว่าเนาะ ช่วงโปรโมชั่น อยากได้อยากคบเรา ก็ทำดีทุกอย่าง ตอนนั้นเราอกหักจากเพื่อนเขาค่ะ เขาเป็นพ่อสื่อให้ ไม่รู้พวกมันเอาหัวใจฉันไปเล่นหรือป่าว เราก็คบกับเขามาสามปี ในสามปีนี้ ทั้งรักทั้งเกลียดทั้งขมขื่น มีทุกอย่าง ทะเลาะกันวันเว้นวันบอกเลิกทุกวัน แต่ไม่เลิกสักที เขาสร้างเรื่องสร้างราวมาบอกว่า พ่อแม่เขาหมั้นหมายกะผู้หญิงที่อยู๋แถวบ้านให้ อ่าว งั้นตอนนี้เรากับเขาคบกันไปก็ไม่มีประโยชน์ใช่ไหม เพราะยังไงเขาก็ต้องไปแต่งกะคนนั้น ความจิงคือ ไม่มีอะไรเลย แถมแม่ยังสมร็ร่วมคิดกะลูกชาย จากนั้น เขาเรียนจบก็ไปฝึกงาน เราอยู้หอกับเพื่อน เขาก็มาหาบ้าง วันเว้นวัน โดยอ้างว่า ญาติป่วย ต้องไปนอนเฝ้า ทุกวัน เอาโทสับเข้าไปไม่ได้ คงไม่ได้คุยกัน ใครจะเชื่อคะ ดิฉันเลยไปตามดูที่รพ ดูรถมอไซค์เขา ถามหาชื่อคนป่วย ไม่มีค่ะ สุดท้ายที่รู้คือ แอบคบกับผญอีกคน พาผญคนนั้นมานอน หอ เพราะดิฉันเจอ เสื้อผู้หญิง ผ้าอนามัยที่ยัง ไม่ได้ใช้ สลิปไอติมสเว่นเซ่น 2 ถ้วย แถมเพื่อนเราก็เคยเจอมันพาผญมาห้อง แต่มันไม่ยอมรับ อ้างว่าเพื่อนมาอย็ด้วย เพื่อนพาแฟนมันมา ทั้งๆที่เพื่อนมันคนนั้นออกแนวเกย์ คงคิดว่าเราโง่มาก เราก็ให้อภัยนะ คบกันต่อแบบเริ่มระแวง เราทุกข์ใจสุดๆ หลังจากนั้น เลิกกันไป สักพัก เขาก็กลับมาขอคืนดี เราก็ยังง้อเขานะ เพราะความผูกพันธ์มันตัดไม่ขาด และยังไม่หมดเวรหมดกรรมมั้ง เรายังกลับไปคบต่อด้วยความที่ว่าเราให้โอกาส จากนัน้เขาต้องไปทำงานที่โคราชบริษัทส่งอหารสัตว์ที่มีชื่อเสียง เขาก็เหมือนกับว่า กูมีทุกอย่าง กูจะคบใครก็ได้ ประมาณนี้ เขาเลือกงานค่ะ เขาต้องทำงานเพื่อให้ได้เงินได้โบนัสได้ที่1 ของบริษัท โดยที่ไม่สนใจเราเลย บอกฉันว่า เราห่างกันสักพัก ลองไม่คุยกัน 7 วัน ตอนนนั้นเราย้ายที่ทำงานเพราะสอบได้ มาอีกจังหวัดนึง ด้วยความที่ว่า อยู่บ้านพักคนเดียว ไม่มีเพื่อน แฟนก็มาบอกให้ห่าง ลองไม่พูดกัน คนที่เคยมีความรัก คงเข้าใจดิฉัน ณ เวลานั้นนะคะ ว่าทรมานมาก ร้องไห้ทุกเย็นหลังเลิกงาน จะโทรจะโทรหาเพื่นอทุกวัน ก็กลัวมันรำคาณ ตอนนั้นเป็นปี 2554 ค่ะ ช่วงเดือนกรกฏาคมที่ไม่ได้เจอกันทั้งที่ดิฉันลางานเพื่อจะไปหาเขาแล้ว แต่เขาบอกว่า ติดงานให้ยกเลิกวันลาไป ดิฉันก็ไม่เจอเขาตั้งแต่ตอนนั้นค่ะ จากนั้น เราห่างกันนานๆคุยที ไม่เลิกก็เหมือนกับเลิก เราก็ปรึกษษพี่คนนึงที่เรียน ป.ครูด้วยกัน พี่เขาจบคณะเดียวกับเรา อ้อ ไอ้แฟนคนนี้ก็เรียนคณะเดียวกะเรา พี่เขาก็ส่งเพลงผ่านเฟซบุค้มาให้ ชื่อเพลง รักต้องสู้ ของคาราบาวค่ะ เราฟังวันนึงเป็น 20 กว่ารอบ เตือนสติตัวเอง เดี๋ยวมาต่อนะคะ
คุณเชื่อเรื่องกรรมในความรัก และพรหมลิขิตในความรักบ้างหรือไม่
ก่อนอื่นดิฉัน ขอเกริ่นสักนิดนะคะ ว่าตอนนี้ดิฉัน อายุ 28 ปีเป็นคนเชียงใหม่โดยกำเนิด เมื่อครั้งยังเด็ก มัธยม และเรียนมหาลัย ก็ถือว่าป้อบบ้างนะคะ อิอิ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ทั้งที่ดิฉันคิดว่าตัวเอง ไม่สวย ไม่น่ารัก แต่ก็ขาวกว่าคนอื่น (หรือป่าว) ก็มีคนเข้ามาจีบบ้าง มาละหาย เจอทุกรูปแบบค่ะ แต่ดิฉันก็แค่คุยเป็นเพื่อนตามประสาวัยรุ่นแต่ไม่คบค่ะ ดิฉันเคยมีแฟนที่คบนานถึง 3 ปี มาแล้ว 2 คนค่ะ (ไม่นับปัจจุบันนะคะ) ตอนเรียน ม.5 ถึง ปี 1 คนนึงค่ะคนนี้เป็นสเป้กดูภายนอกนะคะ หล่อ ขาว เข้ม แต่ เจ้าชู้ เล่นพนันบอล ดื่มเหล้า สูบบุหรี้ เรียนก็ดี แต่ชอบขอเงินแม่มาฟุ่มเฟือย ทิ้งฉันไปเพราะ ผู้หญิง ด้วยความที่เข้าอยู่ใกล้ชิดกันมากกว่า ทั้งๆที่มหาลัยเรากับเขา อยู๋ตรงข้ามกัน แต่บอกว่า เราไกลกัน ก็ไม่เข้าใจ ผู้หญิงเขาก็ชอบมาระรานเรา ทั้งที่เราเลิกกับผู้ชายคนนั้นไปแล้ว จนดิฉันเรียนปี 3 ก็ยัง ไม่เลิกวุ่นวาย เราก็ไม่ตอบโต้สักเท่าไรนะ มันก็หายไปทั้งคู๋ ขอบคุณจิงๆที่เขาเลิกเราไป
และ ตอนปี4 ถึงทำงานได้ 2 ปีก็คนนึงค่ะคนนี้บอกเลย ว่าเราคบเขาเพราะสงสาร ถึงว่าเนาะ ช่วงโปรโมชั่น อยากได้อยากคบเรา ก็ทำดีทุกอย่าง ตอนนั้นเราอกหักจากเพื่อนเขาค่ะ เขาเป็นพ่อสื่อให้ ไม่รู้พวกมันเอาหัวใจฉันไปเล่นหรือป่าว เราก็คบกับเขามาสามปี ในสามปีนี้ ทั้งรักทั้งเกลียดทั้งขมขื่น มีทุกอย่าง ทะเลาะกันวันเว้นวันบอกเลิกทุกวัน แต่ไม่เลิกสักที เขาสร้างเรื่องสร้างราวมาบอกว่า พ่อแม่เขาหมั้นหมายกะผู้หญิงที่อยู๋แถวบ้านให้ อ่าว งั้นตอนนี้เรากับเขาคบกันไปก็ไม่มีประโยชน์ใช่ไหม เพราะยังไงเขาก็ต้องไปแต่งกะคนนั้น ความจิงคือ ไม่มีอะไรเลย แถมแม่ยังสมร็ร่วมคิดกะลูกชาย จากนั้น เขาเรียนจบก็ไปฝึกงาน เราอยู้หอกับเพื่อน เขาก็มาหาบ้าง วันเว้นวัน โดยอ้างว่า ญาติป่วย ต้องไปนอนเฝ้า ทุกวัน เอาโทสับเข้าไปไม่ได้ คงไม่ได้คุยกัน ใครจะเชื่อคะ ดิฉันเลยไปตามดูที่รพ ดูรถมอไซค์เขา ถามหาชื่อคนป่วย ไม่มีค่ะ สุดท้ายที่รู้คือ แอบคบกับผญอีกคน พาผญคนนั้นมานอน หอ เพราะดิฉันเจอ เสื้อผู้หญิง ผ้าอนามัยที่ยัง ไม่ได้ใช้ สลิปไอติมสเว่นเซ่น 2 ถ้วย แถมเพื่อนเราก็เคยเจอมันพาผญมาห้อง แต่มันไม่ยอมรับ อ้างว่าเพื่อนมาอย็ด้วย เพื่อนพาแฟนมันมา ทั้งๆที่เพื่อนมันคนนั้นออกแนวเกย์ คงคิดว่าเราโง่มาก เราก็ให้อภัยนะ คบกันต่อแบบเริ่มระแวง เราทุกข์ใจสุดๆ หลังจากนั้น เลิกกันไป สักพัก เขาก็กลับมาขอคืนดี เราก็ยังง้อเขานะ เพราะความผูกพันธ์มันตัดไม่ขาด และยังไม่หมดเวรหมดกรรมมั้ง เรายังกลับไปคบต่อด้วยความที่ว่าเราให้โอกาส จากนัน้เขาต้องไปทำงานที่โคราชบริษัทส่งอหารสัตว์ที่มีชื่อเสียง เขาก็เหมือนกับว่า กูมีทุกอย่าง กูจะคบใครก็ได้ ประมาณนี้ เขาเลือกงานค่ะ เขาต้องทำงานเพื่อให้ได้เงินได้โบนัสได้ที่1 ของบริษัท โดยที่ไม่สนใจเราเลย บอกฉันว่า เราห่างกันสักพัก ลองไม่คุยกัน 7 วัน ตอนนนั้นเราย้ายที่ทำงานเพราะสอบได้ มาอีกจังหวัดนึง ด้วยความที่ว่า อยู่บ้านพักคนเดียว ไม่มีเพื่อน แฟนก็มาบอกให้ห่าง ลองไม่พูดกัน คนที่เคยมีความรัก คงเข้าใจดิฉัน ณ เวลานั้นนะคะ ว่าทรมานมาก ร้องไห้ทุกเย็นหลังเลิกงาน จะโทรจะโทรหาเพื่นอทุกวัน ก็กลัวมันรำคาณ ตอนนั้นเป็นปี 2554 ค่ะ ช่วงเดือนกรกฏาคมที่ไม่ได้เจอกันทั้งที่ดิฉันลางานเพื่อจะไปหาเขาแล้ว แต่เขาบอกว่า ติดงานให้ยกเลิกวันลาไป ดิฉันก็ไม่เจอเขาตั้งแต่ตอนนั้นค่ะ จากนั้น เราห่างกันนานๆคุยที ไม่เลิกก็เหมือนกับเลิก เราก็ปรึกษษพี่คนนึงที่เรียน ป.ครูด้วยกัน พี่เขาจบคณะเดียวกับเรา อ้อ ไอ้แฟนคนนี้ก็เรียนคณะเดียวกะเรา พี่เขาก็ส่งเพลงผ่านเฟซบุค้มาให้ ชื่อเพลง รักต้องสู้ ของคาราบาวค่ะ เราฟังวันนึงเป็น 20 กว่ารอบ เตือนสติตัวเอง เดี๋ยวมาต่อนะคะ