คิดถึงกัปตันกิ๊ป

"เอาใหม่ เอาใหม่"
"อีกลูก อีกลูก"
"ลูกเดียว ลูกเดียว"
ทุกครั้งจะได้ยินคำปลุกใจเหล่านี้เสมอๆ แต่ทำไม...

ทำไมรู้สึกเหงาอย่างนี้
ทุกคนมองแต่เกมส์ที่เล่น แต่ไม่มองกันและกัน
ต่างคนต่างเล่น ต่างทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุด
ได้แต้มก็เหมือนดีใจคนเดียว เสียแต้มก็เหมือนเสียใจคนเดียว
ทุกคนเพิ่งรู้จักกันหรือไงนะ

ไม่มีทางชนะได้ถ้ามีแค่ใครคนใดคนหนึ่งเล่นได้ดี แต่มันจะชนะได้ถ้าทั้งทีมช่วยกันเล่น
ให้กำลังใจกันและปลอบใจกันบ้าง ไม่หวังว่าคุณจะชนะในเกมส์ต่อๆไป
แต่อยากให้พวกคุณเข้าใจกันและกันมากกว่านี้
พวกคุณเก่งแต่ความเก่งแค่คนเดียวเล่นวอลเล่ย์ไม่ได้

คิดถึงกับตันกิ๊ปจังเลย เห็นเธอแล้วรู้สึกอบอุ่นเธอแบกทุกอย่างได้จริงๆ
ไม่คิดตำหนิใคร เพราะทุกคนก็แค่ทำหน้าที่ตัวเองได้ดีที่สุดแล้ว
แค่วันนี้เหงาจริงๆ