1095 วัน กับความอัศจรรย์ใจของตัวเอง

เคยไหม กับเวลา 3 ปี ที่คิดถึงใครสักคนได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะกิน จะนอน จะเดิน จะวิ่ง จะทำงาน จะไปไหนมาไหน
เจอเสื้อผ้า ของกิน ก็จะซื้อไปฝากตลอด นึกถึงได้ตลอดเวลา
และที่สำคัญ ใส่ด้วยเว้ยเห้ย ยิ่งทวีความคิดถึงได้อีก

แม้แต่การทำงาน ยังเอาตัวเค้าเข้าไปอยู่ในงาน ไม่ว่าจะเขียนเรื่องราวอะไรลงไปในงาน จะต้องมีสอดแทรกเค้าเข้าไปตลอด
ของบางชิ้นซื้อให้เขาแล้วของเราก็มีเหมือนของเขา ตามสภาวะะการเงิน
จะทำการสิ่งใดที่ยาก ๆ ถ้าเปิดรูปหน้าเค้าไว้ข้าง ๆ จะอดทนทำจนเสร็จ

เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เป็นแค่คนรู้จักคนนึง แค่คนธรรมดา ไม่ใช่ดารานักร้องที่ไหนจะได้หลงใหลได้ขนาดนี้

ถ้าเป็นแบบนี้เราควรไปพบจิตแพทย์ไหม รู้สึกหมกมุ่นขึ้นทุกวัน ๆ เวลาไม่ได้ช่วยให้จางหายไป ยังเท่าเดิมเหมือนวันแรก
หรือจะโดนของ