ผมเองก็กำลังเปิดร้านโชห่วยครับ ห่างจาก7 ไป500เมตรเหมือนกัน แต่ตรงย่านผมก็เป็นย่านชุนชนเหมือนกัน จากที่ถามคนระแวกนั้นเค้าก็สนับสนุนให้เปิดจะได้ไม่ต้องเดินไกล แล้วของ7ไม่มีพวกแบ่งขายด้วย ตอนนี้เปิดไปแบบคร่าวๆครับตู้แช่ยังไม่มาลง เอาพวกเบียร์เหล้า แช่ในถังน้ำแข็งไปก่อน ตอนนี้เปิดมาได้3วันครับ วันแรกไม่มีคนมาซื้อเลย555 เพราะคิดว่ายังไม่เปิดก็ทยอยเอาของมาลงเรือยๆครับ จนวันที่2ขายได้ 900กว่าบาท วันนี้วันที่3 เปิดมาครึ่งวันได้มาเกือบ2000บาทแล้วครับ ถ้ามีตู้แช่และชั้นวางของครบๆผมว่าน่าจะได้ดี ผมเป็นกำลังใจให้นะครับ สิ่งที่7ไม่มีคือ มิตรสัมพันธ์ครับ ร้านผมทำโต๊ะเก้าอีให้ลูกค้ามานั้ง คุยกันเด็กๆเข้ามาผมก็ชวนนั้งดูการ์ตูนเด็กๆติดผมมากเลย555 ตกเย็นต้องวิ่งมาละ พวกผู้ใหญ่มานั้งกินอะไรๆหน้าบ้านผมพูดคุยกัน ผมว่าการเปิดร้านโชห่วยความสุขมันอยู่ตรงนี้ละครับ ผมนี้อยากออกจากงานมานั้งดูร้าน มันดูชิวิตไม่วุนวาย ไหลไปตามวิถีของผมมันอยู่กันแบบชุมชน ครอบครัว ชิวิตผมทำงานออฟฟิตสู้กับรถติดแรงกดดันต่างๆมากมายเลย พอมาเจอชีวิตแบบนี้ผมรู้สึกหลงรัก ใครมีไอเดียอะไรเกียวกับการทำร้านโชห่วย ช้วยแนะนำผมด้วยนะครับ เพราะผมยังใหม่มากๆแถมมีคู้แข่ง รายใหญ่แบบ7 ผมอยากจะเปิดร้านให้รายได้พอที่จะออกจากงานได้เลี้ยงดูตังเองและพ่อแม่ได้ครับแต่ไม่ได้คาดหวังจะมีรายได้เท่ากับที่ทำงานอยู่หรอกนะครับ ขอบคุณครับ
แนะนำการเปิดร้านโชห่วย แบบยั่งยืน