สวัสดีคะ จขกท อายุ 36 ปี ท้องแรก แบบมีลูกตอนแก่
ตอนท้องโอเคดีมาก ไม่มีแพ้เลย ทำงานจนถึงวันสุดท้ายที่จะผ่าคลอดแบบไม่รู้ตัวคะ
เริ่มต้นเลยคือสามีอยากให้คลอดธรรมชาติ ไอ้เรารึก็ขี้กลัวมากมาย วางยาสลบได้มั๊ย สุดท้ายตามใจสามีคะ และหมอก็ลงความเห็นว่าน่าจะคลอดได้ จึงนัดตรวจภายในช่วงระยะจะ 40 วีคคะ จริงๆ กำหนดกันไว้ถ้าไม่ยอมออกเองจะผ่านะ
การตรวจภายในเพื่อดูความเหมาะสมและกระตุ้นปากมดลูก ก็เหมือนกันตรวจภายในทั่วไปคะ หมอจะแหย่นิ้วมือเข้าไปหมุนซ้ายทีขวาที เพื่อตรวจสอบขนาดอุ้งเชิงกรานและเอานิ้วเขี่ยเพื่อกระตุ้นปากมดลูกคะ
หมอตรวจเสร็จก็กลับบ้าน ดูอาการลูกชายคงไม่อยากออกเอง หัวยังสูงอยู่ไม่ลงอุ้งเชิงกรานตรวจวันอังคาร นัดผ่าวันเสาร์ อะไรก็เอา...ตอนนั้นคิดแบบนี้ อยากเจอหน้าลูกล่ะ พอกลับมาบ้านก็ปกติดีจนตีหนึ่ง ไปฉี่แล้วมีมูกเลือด ยังไม่เอะใจคิดว่าเพราะตรวจภายในมา กลับมานอน ปวดตุบๆ ที่ท้อง ไม่นานครั้งละ 10 วิ แล้วหายไปประมาณ 5 นาที เป็นใหม่ แบบนี้ตลอด...เฮ้ยย จะคลอดป่ะเนี่ยย ยังใจเย็น ตีสี่ โอ้ววว ปวดแบบร้าวไปถึงก้น ทุกๆ 5 นาที บอกคุณสามีไปโรงบาลเหอะ ไม่ไหวล่ะ พอไปถึงหมอจับตาวจภายในอีกครั้ง บอกว่าปากมดลูกเปิดเซนเดียว แต่เหลือไหลยังไงต้องออกวันนี้ รอตอนบ่ายสามมั๊ยเผื่อเปิด 3 เซน โอ้ววว...ทฤษฎีว่า 10 เซน ปวดมาแล้วกว่า 12 ชม ผ่าเหอะคะ ทรมานง่ะ เลยตัดสินใจผ่าเวลาบ่ายสาม
ตัวเองเป็นคนขี้กลัวมว๊ากกกกมาย แต่ไม่มีทางเลือกเข้าสู่กระบวนการเตรียมตัวคะ
- มาถึงห้องเตรียมคลอด เปลี่ยนชุดเป็นชุดโรงพยาบาล เค้าจะเอาเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจน้องมาติดพร้อมปริ๊นผล ช่วงนี้ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงคะ
- หลังจากนั้น วัดความดันคุณแม่ เจาะเลือด โกนขนหมดเลย สวนก้นให้น้องอึ๊ออกไปให้หมดคะ แล้ววัดการเต้นของหัวใจน้องอีกที
- เริ่มให้น้ำเกลือล่ะคะ ตอนนี้เริ่มกลัว กังวล ทีวีที่เปิดในห้องเปิดไปเหอะคะ ฟังแต่ไม่คิดตาม 555+
- พยาบาลวิสัญญีเข้ามาแนะนำตัวและแจ้งเกี่ยวกับการบล๊อคหลังว่าไม่น่ากลัวเป็นเข็มเล็กๆแทงไปแล้วจะทำให้ช่วงล่างตั้งแต่หน้าอกชา อาจมีอาการหายใจไม่ออกแต่ไม่ต้องกลัวเราวัดความดันและปรับปริมาณน้ำเกลือที่เข้ากระแสเลือดตลอด ช่วงที่คลอดอาจมีบางช่วงที่แน่นหน้าอกบ้าง แต่ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีคะ (น้ำตาไหล ..ไม่ได้ซึ้งใจ ยิ่งเล่า ยิ่งจิตตกหนักเลย)
- ใกล้จะได้เวลาล่ะคะ เค้าเข้ามาสวนท่อปัสสาวะ ให้คุณสามีใส่ชุดเพื่อเข้าห้องคลอด (จขกท คลอดโรงบาลเอกชน ขอให้สามีเข้าไปด้วยคะ) หลังจากนั้นก็เข็นไปที่ห้องคลอดคะ ตื่นเต้นมากมาย กลัวมากด้วย
ตัดภาพมาที่หัองคลอด คนเยอะมากมาย แต่ละคนมีหน้าที่ของตัวเองคะ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
- เข้ามาถึงเข้าย้ายเราขึ้นเตียงผ่า เตียงมีขนาดเล็กแบบพอดีตัวเลยคะ เค้าให้เรานอนขดตัวเหมือนกุ้ง พยาบาลยืนอยู่ข้างหน้า คุณหมอหาตำแหน่งอยู่ด้านหลัง บอกว่าเจอแล้วนะเอามือจิ้มๆ ให้เรารู้ว่าจะเจาะตำแหน่งไหน ...เจาะแล้วไม่เจ็บเลยคะ แป๊บเดียวขาก็ชา เราไม่ได้รู้สึกว่าขาเราหายนะคะ รู้สึกว่าขาอยู่แต่กระดิกไม่ได้คะ คราวนี้กลัวหายใจไม่ออก แต่ก็ไม่เป็นนะคะ หมอเอาที่ครอบมาใส่ไว้ที่หน้า หมอวิสัญญีจะอยู่ตำแหน่งหัวเราตลอดและอธิบายว่าคุณหมอทำอะไรอยู่คะ
- สามีได้เข้ามาล่ะ เค้าตรึงกางแขนเราไว้ เอาผ้าขึงไม่ให้เราเห็นวิธีการทำคะ สามีมาจับมือเราและยืนดูตลอดการผ่าตัด
- ระหว่างนี้เราโอเคนะ หายใจเข้าพุท หายใจออกโท ยาวๆ ลึกๆ พยายามคิดว่าเราต้องทำได้ๆๆ
- ไม่ถึง 10 นาทีคะ ก็ได้ยินเสียงลูกล่ะ เค้าเอาลูกไปทำความสะอาดแล้วเอามาให้เราดู ดีใจน้ำตาไหล มหัศจรรย์มากมายคะ
- หลังจากนั้นเค้าเย็บแผล หมอวิสัญญีให้ยาในเส้นเลือดให้เราเคลิ้มๆ เรากลัวอยู่แล้ว หลับไปเลยดีกว่า 555+ ตื่นมาอีกทีเค้าสะกิดว่าเสร็จแล้ว เปลี่ยนเตียงไปห้องสังเกตอาการคะ อยู่ห้องนี้ 1 ชม วัดความดันชีพจรทุกๆ 5 -10 นาทีได้
- ช่วงนี้น้ำคาวปลาเริ่มออกมหาศาล เค้าใส่ผ้าอนามัยแบบห่วง ไม่ต้องกลัวเปื้อนคะ สบายยย ขยับเป็นออก ขยับเป็นออก โอ้ววว
- หลังจากทุกอย่างเรียบร้อยเค้าเข็นเราไปห้องพักคะ อ่านจากในเนตต้องรีบขยับตัวให้มาก แอบอาศัยช่วงขาชาขยับซ้ายขวา ตอนนี้ต้องนอนราบอย่างเดียวตั้งแต่หกโมงเย็นถึงเที่ยงคืนคะ พอเที่ยงคืนเค้าว่านั่งได้แล้ว แต่ไม่สามารถคะ บอกแล้วว่ากลัว
- เช้ามาหมอพานั่งแบบยกเตียงขึ้นคะ พอไหว แต่สามีบอกว่าลูกหายใจเร็วต้องนอนในห้องปลอดเชื้อมาไม่ได้ เศร้าเลยคะ ตอนเที่ยงเค้าถอดสายน้ำเกลือกับสายปัสสาวะให้ลุกไปฉี่คะต้องฉี่ให้ออก แรกๆ แอบขัดแต่ออกเลยก็สบายไป กัดฟันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ขอรถนั่งไปหาลูกคะ
ความเป็นแม่ ทำได้ทุกอย่างจริงๆ คะ
- กลับจากดูลูกมาซ้อมเดินรอบเตียงคะ เดินไปมาหลายรอบ เดินงอเป็นกุ้งนั่นล่ะ
- วันที่สองเดินไปหาลูกเอง 5 รอบ บอกแล้ววว ความเป็นแม่
สรุปว่า ผ่าคลอดไม่น่ากลัวคะ ส่วนแผลก็เจ็บมากกกแต่ทนได้ไม่มากเท่าที่คิด ต้องลุกให้ไวที่สุดคะ ลุกจากเตียงเลยนะคะ มาเดินคะ เป็นกำลังใจให้แม่ๆ ทุกคนนะะค
ตอนนี้ลูกชายได้ 13 วันล่ะคะ กำลังสนุกกับการเลี้ยงลูกเลยยย
แชร์ประสบการณ์ผ่าคลอด สำหรับคุณแม่มือใหม่และขี้กลัวคะ
ตอนท้องโอเคดีมาก ไม่มีแพ้เลย ทำงานจนถึงวันสุดท้ายที่จะผ่าคลอดแบบไม่รู้ตัวคะ
เริ่มต้นเลยคือสามีอยากให้คลอดธรรมชาติ ไอ้เรารึก็ขี้กลัวมากมาย วางยาสลบได้มั๊ย สุดท้ายตามใจสามีคะ และหมอก็ลงความเห็นว่าน่าจะคลอดได้ จึงนัดตรวจภายในช่วงระยะจะ 40 วีคคะ จริงๆ กำหนดกันไว้ถ้าไม่ยอมออกเองจะผ่านะ
การตรวจภายในเพื่อดูความเหมาะสมและกระตุ้นปากมดลูก ก็เหมือนกันตรวจภายในทั่วไปคะ หมอจะแหย่นิ้วมือเข้าไปหมุนซ้ายทีขวาที เพื่อตรวจสอบขนาดอุ้งเชิงกรานและเอานิ้วเขี่ยเพื่อกระตุ้นปากมดลูกคะ
หมอตรวจเสร็จก็กลับบ้าน ดูอาการลูกชายคงไม่อยากออกเอง หัวยังสูงอยู่ไม่ลงอุ้งเชิงกรานตรวจวันอังคาร นัดผ่าวันเสาร์ อะไรก็เอา...ตอนนั้นคิดแบบนี้ อยากเจอหน้าลูกล่ะ พอกลับมาบ้านก็ปกติดีจนตีหนึ่ง ไปฉี่แล้วมีมูกเลือด ยังไม่เอะใจคิดว่าเพราะตรวจภายในมา กลับมานอน ปวดตุบๆ ที่ท้อง ไม่นานครั้งละ 10 วิ แล้วหายไปประมาณ 5 นาที เป็นใหม่ แบบนี้ตลอด...เฮ้ยย จะคลอดป่ะเนี่ยย ยังใจเย็น ตีสี่ โอ้ววว ปวดแบบร้าวไปถึงก้น ทุกๆ 5 นาที บอกคุณสามีไปโรงบาลเหอะ ไม่ไหวล่ะ พอไปถึงหมอจับตาวจภายในอีกครั้ง บอกว่าปากมดลูกเปิดเซนเดียว แต่เหลือไหลยังไงต้องออกวันนี้ รอตอนบ่ายสามมั๊ยเผื่อเปิด 3 เซน โอ้ววว...ทฤษฎีว่า 10 เซน ปวดมาแล้วกว่า 12 ชม ผ่าเหอะคะ ทรมานง่ะ เลยตัดสินใจผ่าเวลาบ่ายสาม
ตัวเองเป็นคนขี้กลัวมว๊ากกกกมาย แต่ไม่มีทางเลือกเข้าสู่กระบวนการเตรียมตัวคะ
- มาถึงห้องเตรียมคลอด เปลี่ยนชุดเป็นชุดโรงพยาบาล เค้าจะเอาเครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจน้องมาติดพร้อมปริ๊นผล ช่วงนี้ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงคะ
- หลังจากนั้น วัดความดันคุณแม่ เจาะเลือด โกนขนหมดเลย สวนก้นให้น้องอึ๊ออกไปให้หมดคะ แล้ววัดการเต้นของหัวใจน้องอีกที
- เริ่มให้น้ำเกลือล่ะคะ ตอนนี้เริ่มกลัว กังวล ทีวีที่เปิดในห้องเปิดไปเหอะคะ ฟังแต่ไม่คิดตาม 555+
- พยาบาลวิสัญญีเข้ามาแนะนำตัวและแจ้งเกี่ยวกับการบล๊อคหลังว่าไม่น่ากลัวเป็นเข็มเล็กๆแทงไปแล้วจะทำให้ช่วงล่างตั้งแต่หน้าอกชา อาจมีอาการหายใจไม่ออกแต่ไม่ต้องกลัวเราวัดความดันและปรับปริมาณน้ำเกลือที่เข้ากระแสเลือดตลอด ช่วงที่คลอดอาจมีบางช่วงที่แน่นหน้าอกบ้าง แต่ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีคะ (น้ำตาไหล ..ไม่ได้ซึ้งใจ ยิ่งเล่า ยิ่งจิตตกหนักเลย)
- ใกล้จะได้เวลาล่ะคะ เค้าเข้ามาสวนท่อปัสสาวะ ให้คุณสามีใส่ชุดเพื่อเข้าห้องคลอด (จขกท คลอดโรงบาลเอกชน ขอให้สามีเข้าไปด้วยคะ) หลังจากนั้นก็เข็นไปที่ห้องคลอดคะ ตื่นเต้นมากมาย กลัวมากด้วย
ตัดภาพมาที่หัองคลอด คนเยอะมากมาย แต่ละคนมีหน้าที่ของตัวเองคะ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก
- เข้ามาถึงเข้าย้ายเราขึ้นเตียงผ่า เตียงมีขนาดเล็กแบบพอดีตัวเลยคะ เค้าให้เรานอนขดตัวเหมือนกุ้ง พยาบาลยืนอยู่ข้างหน้า คุณหมอหาตำแหน่งอยู่ด้านหลัง บอกว่าเจอแล้วนะเอามือจิ้มๆ ให้เรารู้ว่าจะเจาะตำแหน่งไหน ...เจาะแล้วไม่เจ็บเลยคะ แป๊บเดียวขาก็ชา เราไม่ได้รู้สึกว่าขาเราหายนะคะ รู้สึกว่าขาอยู่แต่กระดิกไม่ได้คะ คราวนี้กลัวหายใจไม่ออก แต่ก็ไม่เป็นนะคะ หมอเอาที่ครอบมาใส่ไว้ที่หน้า หมอวิสัญญีจะอยู่ตำแหน่งหัวเราตลอดและอธิบายว่าคุณหมอทำอะไรอยู่คะ
- สามีได้เข้ามาล่ะ เค้าตรึงกางแขนเราไว้ เอาผ้าขึงไม่ให้เราเห็นวิธีการทำคะ สามีมาจับมือเราและยืนดูตลอดการผ่าตัด
- ระหว่างนี้เราโอเคนะ หายใจเข้าพุท หายใจออกโท ยาวๆ ลึกๆ พยายามคิดว่าเราต้องทำได้ๆๆ
- ไม่ถึง 10 นาทีคะ ก็ได้ยินเสียงลูกล่ะ เค้าเอาลูกไปทำความสะอาดแล้วเอามาให้เราดู ดีใจน้ำตาไหล มหัศจรรย์มากมายคะ
- หลังจากนั้นเค้าเย็บแผล หมอวิสัญญีให้ยาในเส้นเลือดให้เราเคลิ้มๆ เรากลัวอยู่แล้ว หลับไปเลยดีกว่า 555+ ตื่นมาอีกทีเค้าสะกิดว่าเสร็จแล้ว เปลี่ยนเตียงไปห้องสังเกตอาการคะ อยู่ห้องนี้ 1 ชม วัดความดันชีพจรทุกๆ 5 -10 นาทีได้
- ช่วงนี้น้ำคาวปลาเริ่มออกมหาศาล เค้าใส่ผ้าอนามัยแบบห่วง ไม่ต้องกลัวเปื้อนคะ สบายยย ขยับเป็นออก ขยับเป็นออก โอ้ววว
- หลังจากทุกอย่างเรียบร้อยเค้าเข็นเราไปห้องพักคะ อ่านจากในเนตต้องรีบขยับตัวให้มาก แอบอาศัยช่วงขาชาขยับซ้ายขวา ตอนนี้ต้องนอนราบอย่างเดียวตั้งแต่หกโมงเย็นถึงเที่ยงคืนคะ พอเที่ยงคืนเค้าว่านั่งได้แล้ว แต่ไม่สามารถคะ บอกแล้วว่ากลัว
- เช้ามาหมอพานั่งแบบยกเตียงขึ้นคะ พอไหว แต่สามีบอกว่าลูกหายใจเร็วต้องนอนในห้องปลอดเชื้อมาไม่ได้ เศร้าเลยคะ ตอนเที่ยงเค้าถอดสายน้ำเกลือกับสายปัสสาวะให้ลุกไปฉี่คะต้องฉี่ให้ออก แรกๆ แอบขัดแต่ออกเลยก็สบายไป กัดฟันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ขอรถนั่งไปหาลูกคะ
ความเป็นแม่ ทำได้ทุกอย่างจริงๆ คะ
- กลับจากดูลูกมาซ้อมเดินรอบเตียงคะ เดินไปมาหลายรอบ เดินงอเป็นกุ้งนั่นล่ะ
- วันที่สองเดินไปหาลูกเอง 5 รอบ บอกแล้ววว ความเป็นแม่
สรุปว่า ผ่าคลอดไม่น่ากลัวคะ ส่วนแผลก็เจ็บมากกกแต่ทนได้ไม่มากเท่าที่คิด ต้องลุกให้ไวที่สุดคะ ลุกจากเตียงเลยนะคะ มาเดินคะ เป็นกำลังใจให้แม่ๆ ทุกคนนะะค
ตอนนี้ลูกชายได้ 13 วันล่ะคะ กำลังสนุกกับการเลี้ยงลูกเลยยย