ตอนนี้อยู่มัธยมปลายกันหมดแล้วค่ะ
อยู่ด้วยกันตั้งแต่ม.4 มีทั้งเพื่อนใหม่จากร.ร.อื่น แล้วมาอยู่ด้วยกันก็เยอะจำนวน
นึง
โดยรวมๆ ตอนนั้นมีด้วยกันประมาณ10 คนนิดๆ แต่ละคนก็สนิทกันมากสนิทกันน้อย
ช่วง ม.4ถือว่าก็เป็นบทเรียนนะคะ รู้หน้าไม่รู้ใจ เพราะตอนนั้นทุกคนดูโอเคมากมีความสุข
ถึงจะมีกันเยอะ ก็แอบเซอร์ไพรวันเกิดให้กันครบทุกคนเลย ถึงแม้จะปิดเทอมก็ยังเซอร์ไพร
น่ารักมากเลยใช่ไหมคะ ตอนนั้นเรารู้สึกดีนะมีเพื่อนเยอะ ดูรักกันดี มีความสุขจัง..
แต่เดี๋ยวก่อน... มันก็แค่เริ่มแรก
ช่วงม.4 จะขึ้น ม.5 ทุกคนเริ่มมีปฏิกิริยากับเพื่อนบางคน แบบว่ามองตากัน... แล้วก็จะพูดว่า "รู้สึกแบบกูใช่ไหม"
ความรู้สึกเริ่มแปลกไป ด้วยพื้นฐานเวลาเล่นหรือแกล้งกันในกลุ่มจะแกล้งกันแรงมากๆ ถึงมากที่สุด (ดอเด็กล้านตัว)
จนคนนอกกลุ่มหรือคนอื่นๆุ ก็ถึงกับตกใจ ว่าอีพวกนี้มันแกล้งกันหรือเกลียดกันจริงๆ ด้วยคำพูดคำจาก็พูดกันแรงๆจนมองข้ามความรู้สึกคนฟัง (บางคน)
เริ่มรู้สึกรับไม่ได้กับคำพูดของเพื่อนบางคน..
ยกตัวอย่างเช่น. 1) A ชมเราว่า "โหยหน้าขาวจังไปทำไรมาเนี่ย" B นางก็แทรกมาว่า "แหม.. จะไม่ให้ขาวได้ไงโบกมากี่ชั้นละ" แบบนี้มันแขวะกันชัดๆ
2) ตอนเย็นจะไปหาแฟน ก็บอกกับเพื่อนทุกๆคน "เห้ยเพื่อนกูไปหาแฟนก่อนนะ" นางก็แทรกอีกตามเคยจ้า "แหม.. หาแฟนหรือผ-ัวนัดกันไปเย_สินะ"
3) A "เห้ยอ้วนขึ้นปะวะ ทำไมอ้วนขึ้นเนี่ยกินเยอะหรอ" B " แหม.. ใครจะไปผอมหุ่นดีแบบAหล่ะ แม่นางไส้แห้ง"
เอาแค่นี้ไปก่อนนะคะ มันก็แค่น้ำจิ้ม จะแตกหักก็เพราะคำพูดเนี่ยแหละเนอะ
จวบจนตอนนี้ก็ม.5แล้ว นิสัยเริ่มออก หรือภาษาชาวบ้านก็คือส-ันดานเริ่มออก (ขออภัยในความไม่สุภาพนะคะ)
เดี๋ยวนี้เวลามีปัญหากัน เริ่มคุยกันไม่ลงรอย เอาไปคุยกัน2-3คนบ้าง จากที่แต่ก่อนไม่เป็น
แล้วก็จะมีคนจำพวก ทำผิดแล้วไม่รู้ว่าตัวเองผิด หรือรู้ว่าตัวเองผิด แต่ด่าอีกฝ่ายจนดูเป็นคนผิดไปเลย เอาเรื่องเก่ามาพูด เอารวมกันมั่วไปหมดชักแม่น้ำทั้งห้าหว่านล้อมทุกทาง จนอีกฝ่ายพูดไรไม่ได้ จนต้องกลายเป็นฝ่ายผิดในที่สุด
ก็นั่นแหละ เวลาคนอื่นถาม มีปัญหาอะไรกัน เอาความดีใส่ตัวชั่วใส่คนอื่นไม่มีใครพูดให้ตัวเองดูแย่หรอกเนอะ จริงไหม..
ทุกคนเริ่มคุยกันไม่เข้าใจกันเท่าไหร่ น้อยใจกัน คิดเล็กคิดน้อย ด้วยเวลาที่ผ่านมาก็อาจจะมีบ้าง แต่นั้นมันแค่แรกเริ่ม นานวันเข้าเรื่องที่ค้างคาใจก็มากเพิ่มชึ้นเช่นกัน แต่ก่อนทุกคนเลือกที่จะไม่พูด แต่เดี๋ยวนี้ รอก่อนเถอะรอทนไม่ไหวจะพูดให้หมด..
ณ ปัจจุบัน กลุ่มได้แตกเป็นที่เรียบร้อย ต่างแยกกันอยู่กัน4-5คน
เพราะทะเลาะกันในกลุ่ม จากคู่แรก ก็มีคู่ที่สามสี่.. อยู่กันไม่ได้หรอกแบบนี้ แยกกันอยู่เลยคะเพราะก็อึดอัดเหมือนกัน
หลังจากนั้นพฤติกรรมทุกคนเปลี่ยนไป ไม่ว่ากลุ่มอีกฝ่ายจะพูดอะไร ก็จะมองหน้ากัน แบบโหยยยย.. ไม่รู้หรอกว่านินทาด้วยตาห่าราก แม้แต่ชื่อยังไม่อยากได้ยินกันเลย
เวลาเดินสวนกันพอผ่านไปปุ้บ ทำปากเบะกรอกตาบน แบบทำเพื่อ..ขอให้ตาเขเลยอิดร๊อกก
เราเชื่อว่าเวรกรรมมีจริงนะ ทำไรกับใครไว้จะได้แบบนั้นจริงๆ อย่างเช่นนางคนนึงปากนางจัดมาก ด่าคนอื่นไว้เยอะเกลียดไว้เยอะทำให้รู้ว่าเกลียดแสดงพฤติกรรมแบ่งพรรคแบ่งพวก จนตอนนี้ นางก็ได้ไปอยู่กับคนที่เคยด่าเคยเกลียดจ้า ระอายใจหน่อยไหมหล่ะ
แล้วอีกหนึ่งคน เจ้าแม่โซเชียล ไม่ว่าอกหักแฟนทิ้งหมาตายทะเลาะกับเพื่อน อัพเดททุกสถานการณ์ ชีวิตในโรงเรียนดูดี๊ดี
ตกเย็นกลับบ้าน ดราม่านู้นนี้ได้คะแนนความสงสารเต็มๆประมาณว่าโพสลอยๆไม่บอกว่าหมายถึงใคร นางเป็นเอามากจริงๆนะ ทั้งๆที่พวกเราก็ไม่ได้อะไรกับพวกนางเลย พวกนางดูเดือดร้อน
ตอนนี้กลุ่มของเราก็โอเคถึงจะน้อยลงก็นะ รู้สึกดีเสียอีก ตัดได้ก็ตัดไปสิเนอะ เราสบายใจกับแบบนี้มากกว่า เพราะก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร
จะให้เป็นเหมือนแต่ก่อนทำไม่ได้หรอก
ปล. เพื่อนเป็นแบบนี้ ทุกคนจะแก้ไขยังไงดีคะ
คิดว่าที่เราทำแบบนี้ถูกแล้วหรือยัง
**หากผิดพลาดหรือใช้ภาษาไม่สุภาพขออภัยไว้ณที่นี้ด้วยนะค่ะ
กลุ่มแตก!!! มีเพื่อนมากก็มากเรื่อง ใช่ไหมค่ะ
อยู่ด้วยกันตั้งแต่ม.4 มีทั้งเพื่อนใหม่จากร.ร.อื่น แล้วมาอยู่ด้วยกันก็เยอะจำนวน
นึง
โดยรวมๆ ตอนนั้นมีด้วยกันประมาณ10 คนนิดๆ แต่ละคนก็สนิทกันมากสนิทกันน้อย
ช่วง ม.4ถือว่าก็เป็นบทเรียนนะคะ รู้หน้าไม่รู้ใจ เพราะตอนนั้นทุกคนดูโอเคมากมีความสุข
ถึงจะมีกันเยอะ ก็แอบเซอร์ไพรวันเกิดให้กันครบทุกคนเลย ถึงแม้จะปิดเทอมก็ยังเซอร์ไพร
น่ารักมากเลยใช่ไหมคะ ตอนนั้นเรารู้สึกดีนะมีเพื่อนเยอะ ดูรักกันดี มีความสุขจัง..
แต่เดี๋ยวก่อน... มันก็แค่เริ่มแรก
ช่วงม.4 จะขึ้น ม.5 ทุกคนเริ่มมีปฏิกิริยากับเพื่อนบางคน แบบว่ามองตากัน... แล้วก็จะพูดว่า "รู้สึกแบบกูใช่ไหม"
ความรู้สึกเริ่มแปลกไป ด้วยพื้นฐานเวลาเล่นหรือแกล้งกันในกลุ่มจะแกล้งกันแรงมากๆ ถึงมากที่สุด (ดอเด็กล้านตัว)
จนคนนอกกลุ่มหรือคนอื่นๆุ ก็ถึงกับตกใจ ว่าอีพวกนี้มันแกล้งกันหรือเกลียดกันจริงๆ ด้วยคำพูดคำจาก็พูดกันแรงๆจนมองข้ามความรู้สึกคนฟัง (บางคน)
เริ่มรู้สึกรับไม่ได้กับคำพูดของเพื่อนบางคน..
ยกตัวอย่างเช่น. 1) A ชมเราว่า "โหยหน้าขาวจังไปทำไรมาเนี่ย" B นางก็แทรกมาว่า "แหม.. จะไม่ให้ขาวได้ไงโบกมากี่ชั้นละ" แบบนี้มันแขวะกันชัดๆ
2) ตอนเย็นจะไปหาแฟน ก็บอกกับเพื่อนทุกๆคน "เห้ยเพื่อนกูไปหาแฟนก่อนนะ" นางก็แทรกอีกตามเคยจ้า "แหม.. หาแฟนหรือผ-ัวนัดกันไปเย_สินะ"
3) A "เห้ยอ้วนขึ้นปะวะ ทำไมอ้วนขึ้นเนี่ยกินเยอะหรอ" B " แหม.. ใครจะไปผอมหุ่นดีแบบAหล่ะ แม่นางไส้แห้ง"
เอาแค่นี้ไปก่อนนะคะ มันก็แค่น้ำจิ้ม จะแตกหักก็เพราะคำพูดเนี่ยแหละเนอะ
จวบจนตอนนี้ก็ม.5แล้ว นิสัยเริ่มออก หรือภาษาชาวบ้านก็คือส-ันดานเริ่มออก (ขออภัยในความไม่สุภาพนะคะ)
เดี๋ยวนี้เวลามีปัญหากัน เริ่มคุยกันไม่ลงรอย เอาไปคุยกัน2-3คนบ้าง จากที่แต่ก่อนไม่เป็น
แล้วก็จะมีคนจำพวก ทำผิดแล้วไม่รู้ว่าตัวเองผิด หรือรู้ว่าตัวเองผิด แต่ด่าอีกฝ่ายจนดูเป็นคนผิดไปเลย เอาเรื่องเก่ามาพูด เอารวมกันมั่วไปหมดชักแม่น้ำทั้งห้าหว่านล้อมทุกทาง จนอีกฝ่ายพูดไรไม่ได้ จนต้องกลายเป็นฝ่ายผิดในที่สุด
ก็นั่นแหละ เวลาคนอื่นถาม มีปัญหาอะไรกัน เอาความดีใส่ตัวชั่วใส่คนอื่นไม่มีใครพูดให้ตัวเองดูแย่หรอกเนอะ จริงไหม..
ทุกคนเริ่มคุยกันไม่เข้าใจกันเท่าไหร่ น้อยใจกัน คิดเล็กคิดน้อย ด้วยเวลาที่ผ่านมาก็อาจจะมีบ้าง แต่นั้นมันแค่แรกเริ่ม นานวันเข้าเรื่องที่ค้างคาใจก็มากเพิ่มชึ้นเช่นกัน แต่ก่อนทุกคนเลือกที่จะไม่พูด แต่เดี๋ยวนี้ รอก่อนเถอะรอทนไม่ไหวจะพูดให้หมด..
ณ ปัจจุบัน กลุ่มได้แตกเป็นที่เรียบร้อย ต่างแยกกันอยู่กัน4-5คน
เพราะทะเลาะกันในกลุ่ม จากคู่แรก ก็มีคู่ที่สามสี่.. อยู่กันไม่ได้หรอกแบบนี้ แยกกันอยู่เลยคะเพราะก็อึดอัดเหมือนกัน
หลังจากนั้นพฤติกรรมทุกคนเปลี่ยนไป ไม่ว่ากลุ่มอีกฝ่ายจะพูดอะไร ก็จะมองหน้ากัน แบบโหยยยย.. ไม่รู้หรอกว่านินทาด้วยตาห่าราก แม้แต่ชื่อยังไม่อยากได้ยินกันเลย
เวลาเดินสวนกันพอผ่านไปปุ้บ ทำปากเบะกรอกตาบน แบบทำเพื่อ..ขอให้ตาเขเลยอิดร๊อกก
เราเชื่อว่าเวรกรรมมีจริงนะ ทำไรกับใครไว้จะได้แบบนั้นจริงๆ อย่างเช่นนางคนนึงปากนางจัดมาก ด่าคนอื่นไว้เยอะเกลียดไว้เยอะทำให้รู้ว่าเกลียดแสดงพฤติกรรมแบ่งพรรคแบ่งพวก จนตอนนี้ นางก็ได้ไปอยู่กับคนที่เคยด่าเคยเกลียดจ้า ระอายใจหน่อยไหมหล่ะ
แล้วอีกหนึ่งคน เจ้าแม่โซเชียล ไม่ว่าอกหักแฟนทิ้งหมาตายทะเลาะกับเพื่อน อัพเดททุกสถานการณ์ ชีวิตในโรงเรียนดูดี๊ดี
ตกเย็นกลับบ้าน ดราม่านู้นนี้ได้คะแนนความสงสารเต็มๆประมาณว่าโพสลอยๆไม่บอกว่าหมายถึงใคร นางเป็นเอามากจริงๆนะ ทั้งๆที่พวกเราก็ไม่ได้อะไรกับพวกนางเลย พวกนางดูเดือดร้อน
ตอนนี้กลุ่มของเราก็โอเคถึงจะน้อยลงก็นะ รู้สึกดีเสียอีก ตัดได้ก็ตัดไปสิเนอะ เราสบายใจกับแบบนี้มากกว่า เพราะก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไร
จะให้เป็นเหมือนแต่ก่อนทำไม่ได้หรอก
ปล. เพื่อนเป็นแบบนี้ ทุกคนจะแก้ไขยังไงดีคะ
คิดว่าที่เราทำแบบนี้ถูกแล้วหรือยัง
**หากผิดพลาดหรือใช้ภาษาไม่สุภาพขออภัยไว้ณที่นี้ด้วยนะค่ะ