ใช่ครับ วัยนี้ต้องตั้งใจเรียน และจะได้รับแรงกดดันจากพ่อแม่ เพราะจะต้องต่อมหาลัย และวางแผนอนาคตให้ดี ผมคือเด็กผู้ชายธรรมดาคนนึง เรียนบ้างเล่นบ้าง ถึงเวลาเรียนผมก็ตั้งใจ ถึงเวลาจะโดดก็สุดๆ เหมือนกันครับ ผมมีแฟนหนึ่งคน เธอเรียนเก่งมากนะ เป็นคนขยันอ่านสุดๆ ถึงเธอจะคบกับผมเที่ยวนู่นนี่ แต่ว่าไม่เคยเสียการเรียนเลยนะ เราทั้งคู่ช่วยกันเรียนมาตลอด วิท-คณิต มันปวดหัวนะจริงๆ แต่ใครได้อันไหนก็สอนกันไปผมว่ามันก็สนุกดีนะ 555
เราจะมีเวลาแยกย้ายกันอ่านหนังสือของเราตลอดก่อนจะมาคุยกัน เพราะเราต่างก็รู้ว่าตอนนี้หน้าที่เราคืออะไร เราแบ่งเวลากัน ปรับความเข้าใจ ปรับตัวหากันมาเรื่อยๆ ผมเข้าใจว่า พ่อกับแม่เป็นห่วง พ่อแม่ของเราทั้งคู่รับรู้ว่าเราคบกัน ผมเป็นคนบอกเธอเองว่าให้บอกพ่อกะแม่ด้วย มันจะได้อยู่ในสายตาผู้ใหญ่มีอะไรเขาจะได้ช่วยเตือนเรา แต่ทางฝ่ายหญิง พ่อเค้าดูไม่ปลื้ม 555555 ผมเข้าใจครับบ แต่ว่า ผมตัดสินใจคบกันไปแล้ว มันก็รู้สึกดีต่อกันไปแล้ว จะให้ทิ้งขว้างมันดูแก้ปัญหาที่ความรัก ไม่ได้แก้ปัญหาที่ตัวคนรึเปล่าครับ? ผมคอยเตือนตัวเองตลอดเลยนะ ว่าจะไม่พาคนที่ผมมีความรู้สึกดีๆให้เสื่อมเสียแน่นอน เวลาเราก็แบ่งกันดีทั้งอ่านหนังสือและเวลาที่มีให้กัน ไม่เคยพากันเสื่อมเสีย อ่ะ มีบ้างจับมือ ถือแขน ผมสารภาพ แต่ไม่มีเกินเลยกว่านั้นครับ เราแค่ขอเวลาคุยกันบ้าง ถามไถ่กันว่าเป็นยังไง ไม่ถึงชั่วโมง หลังจากทำหน้าที่ภารกิจของเราเสร็จหมดแล้ว แต่ไม่เคยมีผู้ใหญ่เห็นด้วย เอาแต่บอกว่าหนังสือมีทำไมเราทั้งคู่ไม่อ่าน ผมจะไม่สาธยายว่าผมอ่านเยอะแล้วนะ บลาๆๆๆ ผมทำอะไรไปบ้าง ผมรู้ตัว ทำไมถึงบอกว่า ผมไร้สาระ
เอาจริงๆ นี่เป็นการมาระบายซะมากกว่า เพราะผมก็เข้าใจพ่อแม่ แต่มันอึดอัดครับ ผมกับเธอมีความสุขกันมากนะ แต่พอโดนเข้าบ่อยๆ มันก็อึดอัด เราคุยกันหน่อยก็ว่า จับมือถือมาคุยกันบ้างก็ดุ ความรุ้สึกของเด็กสองคนมันดูตลกกิ้กก้อกมากรึไงครับ ถ้ามันมีแล้วผมก็อยากดูแลให้มันดี ไม่อยากทิ้งขว้าง ถึงจะยังเป็นเด็กแต่เราแบ่งเวลาให้มันพอเหมาะ พอควร ไม่ให้มันล้ำเส้นเกินไป
ถ้าผมยังจัดการเวลา แยกเยะอันไหนควรไม่ควร ดูแลตัวเองไม่ได้
ถ้าเกิดความรัก มันทำให้ชีวิตผมมันย่ำแย่ เละไม่เป็นท่า
ก็ให้มันรู้ไป....
เป็นเด็กมีความรักไม่ได้หรอครับ ทำไมถึงต้องดูถูกความรู้สึกของผมด้วย อยากได้คำแนะนำครับไม่ใช่คำตำหนิ
เราจะมีเวลาแยกย้ายกันอ่านหนังสือของเราตลอดก่อนจะมาคุยกัน เพราะเราต่างก็รู้ว่าตอนนี้หน้าที่เราคืออะไร เราแบ่งเวลากัน ปรับความเข้าใจ ปรับตัวหากันมาเรื่อยๆ ผมเข้าใจว่า พ่อกับแม่เป็นห่วง พ่อแม่ของเราทั้งคู่รับรู้ว่าเราคบกัน ผมเป็นคนบอกเธอเองว่าให้บอกพ่อกะแม่ด้วย มันจะได้อยู่ในสายตาผู้ใหญ่มีอะไรเขาจะได้ช่วยเตือนเรา แต่ทางฝ่ายหญิง พ่อเค้าดูไม่ปลื้ม 555555 ผมเข้าใจครับบ แต่ว่า ผมตัดสินใจคบกันไปแล้ว มันก็รู้สึกดีต่อกันไปแล้ว จะให้ทิ้งขว้างมันดูแก้ปัญหาที่ความรัก ไม่ได้แก้ปัญหาที่ตัวคนรึเปล่าครับ? ผมคอยเตือนตัวเองตลอดเลยนะ ว่าจะไม่พาคนที่ผมมีความรู้สึกดีๆให้เสื่อมเสียแน่นอน เวลาเราก็แบ่งกันดีทั้งอ่านหนังสือและเวลาที่มีให้กัน ไม่เคยพากันเสื่อมเสีย อ่ะ มีบ้างจับมือ ถือแขน ผมสารภาพ แต่ไม่มีเกินเลยกว่านั้นครับ เราแค่ขอเวลาคุยกันบ้าง ถามไถ่กันว่าเป็นยังไง ไม่ถึงชั่วโมง หลังจากทำหน้าที่ภารกิจของเราเสร็จหมดแล้ว แต่ไม่เคยมีผู้ใหญ่เห็นด้วย เอาแต่บอกว่าหนังสือมีทำไมเราทั้งคู่ไม่อ่าน ผมจะไม่สาธยายว่าผมอ่านเยอะแล้วนะ บลาๆๆๆ ผมทำอะไรไปบ้าง ผมรู้ตัว ทำไมถึงบอกว่า ผมไร้สาระ
เอาจริงๆ นี่เป็นการมาระบายซะมากกว่า เพราะผมก็เข้าใจพ่อแม่ แต่มันอึดอัดครับ ผมกับเธอมีความสุขกันมากนะ แต่พอโดนเข้าบ่อยๆ มันก็อึดอัด เราคุยกันหน่อยก็ว่า จับมือถือมาคุยกันบ้างก็ดุ ความรุ้สึกของเด็กสองคนมันดูตลกกิ้กก้อกมากรึไงครับ ถ้ามันมีแล้วผมก็อยากดูแลให้มันดี ไม่อยากทิ้งขว้าง ถึงจะยังเป็นเด็กแต่เราแบ่งเวลาให้มันพอเหมาะ พอควร ไม่ให้มันล้ำเส้นเกินไป
ถ้าผมยังจัดการเวลา แยกเยะอันไหนควรไม่ควร ดูแลตัวเองไม่ได้
ถ้าเกิดความรัก มันทำให้ชีวิตผมมันย่ำแย่ เละไม่เป็นท่า
ก็ให้มันรู้ไป....